Art. 40. - Konwencja o wystawach międzynarodowych. Paryż 1928.11.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.84.728

Akt utracił moc
Wersja od: 19 sierpnia 1932 r.
Artykuł  40.

Konwencja niniejsza może być podpisana w Paryżu do dnia 30 kwietnia 1929 r.

Na dowód czego poniżej wyszczególnieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Paryżu, dnia dwudziestego drugiego listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwum Rządu Republiki Francuskiej i którego odpisy należycie uwierzytelnione za zgodność zostaną doręczone w drodze dyplomatycznej wszystkim rządom krajów, reprezentowanych na konferencji paryskiej.

ZA ALBANJĘ:

Dr. Staυro Staυri

ZA NIEMCY:

Dr. Peter Mathies

Emil Wiehl

Dr. Hanns Heiman

ZA AUSTRALJĘ:

F. C. Faraker,

ZA AUSTRJĘ:

Grunberger

ZA BELGJĘ:

E. de Gaiffier

ZA BR AZYLJĘ:

F. Guimaraes

ZA KANADĘ:

Philippe Roy

ZA KOLUMBJĘ:

José de la Vega

ZA KUBĘ:

Hernandez Portela

ZA DANJĘ:

H. A. Bernhoft

ZA REPUBLIKĘ DOMINIKAŃSKĄ:

Dr. T. Franco Franco

ZA HISZPANJĘ:

Carlos de Goyoneche

ZA FRANCJĘ:

P. Chapsal

Charmeil

R. Coulondre

J. Lesoufache

G. Roger Sandoz

Baron Thénard

ZA WIELKĄ BRYTANJĘ I PÓŁNOCNĄ IRLANDJĘ:

E. Crowe

J. R. Cahill

R. W. C. Cole

ZA GRECJĘ:

N. Politis

ZA GWATEMALĘ:

José Matos

ZA HAITI:

Nemours

ZA WĘGRY:

Frédéric Villani

ZA WŁOCHY:

Gioυanni Belli

ZA JAPONJĘ:

H. Kawai

ZA MAROKKO:

J. Naciυet

ZA HOLANDJĘ:

E. H. Krelage

ZA PERU:

M. H. Cornejo

ZA POLSKĘ:

Otton Wecławowicz

ZA PORTUGALJĘ:

A. da Gama Ochoa

ZA RUMUNJĘ:

Const. Diamandy

ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:

Miliυoj Pilya

ZA SZWECJĘ:

Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Jego Królewską Mość z aprobatą Parlamentu.

Albert Ehrensυard

Joseph Sachs

S. Berjius

ZA SZWAJCARJĘ:

Dunant

Dr. M. G. Liénert

Gustaυυ Brandt

ZA TUNIS:

H. Geoffroy-Saint-Hilaire

ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:

M. Toumanoff

G. Lachkeυitch

M. Rafaloff

PROTOKÓŁ PODPISANIA.

Podpisani pełnomocnicy zebrali się w dniu dzisiejszym celem podpisania konwencji o wystawach międzynarodowych.

Delegacja belgijska stwierdza, że mniejsza konwencja nie ma zastosowania do tych wystaw, na które oficjalne zaproszenie już zostało przesłane krajom zagranicznym drogą dyplomatyczną, a zwłaszcza wystawy międzynarodowej, organizowanej w Brukseli w 1935 r.

Delegacja Rządów Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Północnej Irlandji, Kanady, Australji, Nowej Zelandji i Wolnego Państwa Irlandji, oświadczają, że uważają, iż konwencja o uregulowaniu wystaw międzynarodowych, nie dotyczy wystaw, które mogą być urządzone przez jednego z członków Brytyjskiego Związku Narodów i w których udział mogą wziąć tylko inni członkowie tego Związku.

W chwili podpisania konwencji o wystawach międzynarodowych, delegacja włoska pragnie zaznaczyć że kładzie swój podpis ad referendum i z zastrzeżeniem ewentualnego zawiadomienia ze strony jej Rządu, szczególnie co się tyczy podporządkowania postanowieniom konwencji wystaw naukowych, trwających ponad trzy tygodnie i urządzanych z okazji kongresów międzynarodowych.

W chwili podpisania protokółu, załączonego do konwencji o wystawach międzynarodowych, delegacja włoska oświadcza, że jest dla niej niemożliwe przyłączyć się do czwartego życzenia, wyrażonego w tym protokóle, gdyż Włochy nie przystąpiły do konwencji madryckiej z dnia 14 kwietnia 1891 r., przejrzanej w Waszyngtonie w dniu 2 czerwca 1911 r. w sprawie ścigania fałszywych oznaczeń pochodzenia.

Delegacja Japońska wyraża życzenie, aby zaproszenia dyplomatyczne, kierowane przez kraj, który urządza wystawę specjalną, było wysyłane do Japonji co najmniej półtora roku przed terminem wystawy ze względu na jej położenie geograficzne.

Delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad oświadcza, że przy stosowaniu postanowienia art. 4 konwencji, według którego okres czasu co najmniej pięcioletni powinien dzielić dwie specjalne wystawy tego samego rodzaju, urządzane w tym samym kraju, Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad zastrzega sobie prawo brania w rachubę oddzielnie każdej z sześciu Republik, będących członkami Związku, a mianowicie: Rosji, Ukrainy, Federacji Zakaukaskiej, Białej Rusi, Turkiestanu i Uzbekistanu.

Na dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Paryżu dnia dwudziestego drugiego listopada 1928 roku.

ZA ALBANJĘ:

Dr. Staυro Staυri

ZA NIEMCY:

Dr. Peter Mathies

Emil Wiehl

Dr. Hanns Heiman

ZA AUSTRALJĘ:

F. C. Faraker

ZA BELGJĘ:

E. de Gaiffier

ZA BRAZYLJĘ:

F. Guimaraes

ZA KANADĘ:

Philippe Roy

ZA KOLUMBJĘ:

José de la Vega

ZA KUBĘ:

R. Hernandez Portela

ZA DANJĘ:

H. A. Bernhoft

ZA REPUBLIKĘ DOMINIKAŃSKĄ:

Dr. T. Franco Franco

ZA HISZPANJĘ:

Carlos de Goyoneche

ZA FRANCJĘ:

P. Chapsal

Charmeil

R. Coulondre

J. Lesoufache

G. Roger Sandoz

Baron Thénard

ZA WIELKĄ BRYTANJĘ I PÓŁNOCNĄ IRLANDJĘ:

E. Crowe

J. R. Cahill

R. W. C. Cole

ZA GRECJĘ:

N. Politis

ZA GWATEMALĘ:

José Matos

ZA HAITI:

Nemours

ZA WĘGRY:

Frédéric Villani

ZA WŁOCHY:

Gioυanni Belli

ZA JAPONJĘ:

H. Kawai

ZA MAROKKO:

J. Naciυet

ZA HOLANDJĘ:

E. H. Krelage

ZA PERU:

M. H. Cornejo

ZA POLSKĘ:

Delegacja Polska, podpisując niniejszą konwencję, zawiadamia, że Rząd Polski ma zamiar zorganizować Powszechną Wystawę Międzynarodową w Warszawie w 1943 r. i uważa, że ta deklaracja nie jest sprzeczną z zobowiązaniami, które bierze na siebie podpisując niniejszą konwencję.

Otton Wecławowicz

ZA PORTUGALJĘ:

A. da Gama Ochoa

ZA RUMUNJĘ:

Const. Diamandy

ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:

Miliυoj Pilya

ZA SZWECJĘ:

Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Jego Królewską Mość z aprobatą Parlamentu.

Albert Ehrensυard

Joseph Sachs

S. Berjius

ZA SZWAJCARJĘ:

Dunant

Dr. M. G. Liénert

Gustaυυ Brandt

ZA TUNIS:

H. Geoffroy-Saint-Hilaire

ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:

M. Toumanoff

G. Lachkeυitch

M. Rafaloff

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 maja 1931 r.