Część 1 - OGÓLNE POSTANOWIENIA - Konwencja (nr 79) dotycząca ograniczenia pracy nocnej dzieci i młodocianych w zajęciach nieprzemysłowych. Montreal.1946.10.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.46.340

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 grudnia 1947 r.

CZĘŚĆ  I

OGÓLNE POSTANOWIENIA

1.
Niniejsza Konwencja stosuje się do dzieci i młodocianych, zatrudnionych za zapłatą albo pracujących bezpośrednio lub pośrednio dla zarobku, w zajęciach nieprzemysłowych.
2.
Dla celów niniejszej Konwencji termin "zajęcie nieprzemysłowe" obejmuje wszystkie zajęcia inne niż te, które są uznane przez właściwą władzę jako przemysłowe, rolne lub morskie.
3.
Właściwa władza określi linię podziału, oddzielającą zajęcia nieprzemysłowe od zajęć przemysłowych, rolnych i morskich.
4.
Krajowe prawa albo przepisy mogą wyłączyć spod stosowania tej Konwencji:
a)
służbę domową w gospodarstwach prywatnych i
b)
zatrudnienie, przy którym praca nie jest uważana za szkodliwą, krzywdzącą lub niebezpieczną dla dzieci lub młodocianych w przedsiębiorstwach rodzinnych, w których zatrudnieni są tylko rodzice i ich dzieci lub wychowankowie.
1.
Dzieci poniżej lat czternastu, które mogą być dopuszczone do zatrudnienia - całodziennego lub częściowego - oraz dzieci powyżej lat czternastu, które podlegają jeszcze przymusowej całodziennej nauce szkolnej - nie mogą być zatrudnione ani pracować w nocy przez okres co najmniej czternastu kolejnych godzin, włączając w to przerwę między ósmą godziną wieczorem a ósmą godziną rano.
2.
Zastrzega się, że krajowe prawa albo przepisy mogą - tam, gdzie wymagają tego lokalne warunki - zastąpić to inną przerwą dwunastu godzin, której początek nie może być wyznaczony później, niż o ósmej trzydzieści wieczorem, a koniec - wcześniej, niż o szóstej godzinie rano.
1.
Dzieci powyżej czternastu lat, które nie podlegają już całodziennej przymusowej nauce szkolnej, oraz młodociani poniżej osiemnastu lat nie mogą być zatrudnieni ani pracować w nocy przez okres co najmniej dwunastu kolejnych godzin, włączając w to przerwę między dziesiątą godziną wieczorem a szóstą godziną rano.
2.
Zastrzega się, że tam, gdzie istnieją wyjątkowe okoliczności, oddziałujące na specjalną gałąź działalności lub na specjalny obszar - kompetentna władza, po naradzie z zainteresowanymi organizacjami pracodawców i robotników, może postanowić, że w odniesieniu do dzieci i młodocianych, zatrudnionych w tej gałęzi działalności lub na tym obszarze - przerwa między godziną dziesiątą wieczorem a szóstą godziną rano może być zastąpiona przez przerwę między jedenastą godziną wieczorem a siódmą godziną rano.
1.
W krajach, w których klimat czyni pracę dzienną szczególnie przykrą, okres nocny może być krótszy aniżeli przewidziany w powyższych Artykułach, o ile udzieli się w ciągu dnia wyrównawczego odpoczynku.
2.
Zakaz pracy nocnej może być zawieszony przez Rząd dla młodocianych w wieku lat szesnastu i więcej, kiedy w wypadku istotnie nagłej potrzeby wymaga tego interes kraju.
3.
Krajowe prawa lub przepisy mogą upoważnić właściwą władzę do udzielania tymczasowych indywidualnych licencyj w celu umożliwienia młodocianym w wieku lat szesnastu i więcej pracowania w nocy, kiedy wymagają tego specjalne potrzeby szkolenia zawodowego, pod warunkiem, by okres odpoczynku wynosił nie mniej niż jedenaście kolejnych godzin w każdym okresie dwudziestu czterech godzin.
1.
Krajowe prawa lub przepisy mogą upoważnić właściwą władzę do udzielania indywidualnych licencyj w celu umożliwienia dzieciom lub młodocianym poniżej lat osiemnastu występowania w nocy jako wykonawcy w publicznych imprezach rozrywkowych albo uczestniczenia w nocy jako wykonawcy w robieniu filmów kinematograficznych.
2.
Wiek minimalny, w którym może być udzielona taka licencja, winien być wyznaczony przez krajowe prawa lub przepisy.
3.
Licencja taka nie może być udzielona wówczas, gdy - z powodu rodzaju imprezy rozrywkowej albo warunków, w jakich się ona odbywa, czy też z powodu rodzaju filmu kinematograficznego albo warunków, w jakich jest robiony - uczestnictwo w imprezie rozrywkowej lub w robieniu filmu może być niebezpieczne dla życia, zdrowia lub moralności dziecka lub młodocianego.
4.
Następujące warunki winny obowiązywać przy udzielaniu licencyj:
a)
okres zatrudnienia nie może trwać po północy;
b)
ścisłe zabezpieczenie winno być zastosowane dla ochrony zdrowia i moralności oraz dla zapewnienia uprzejmego traktowania dziecka albo młodocianego, jak również w celu zapobieżenia kolizji z jego kształceniem,
c)
dziecko lub młodociany winien mieć zapewniony nieprzerwany okres odpoczynkowy, wynoszący co najmniej czternaście godzin.
1.
W celu zapewnienia należytego przestrzegania rozporządzeń niniejszej Konwencji, krajowe prawa lub przepisy winny:
a)
zawarować istnienie systemu publicznej inspekcji i nadzoru wystarczającego dla szczególnych potrzeb różnych gałęzi działalności, do których Konwencja ma zastosowanie;
b)
wymagać, aby każdy pracodawca utrzymywał rejestr bądź miał dostępne oficjalne akta, zawierające nazwiska i daty urodzenia wszystkich osób poniżej lat osiemnastu, które są przez niego zatrudnione, oraz ich godziny pracy; w wypadku dzieci i młodocianych, pracujących na ulicach lub w miejscach, do których publiczność ma dostęp, rejestr albo akta winny wykazywać godziny służby, ustalone w kontrakcie zatrudnienia;
c)
zawarować dostateczne środki celem zapewnienia identyfikacji i nadzoru nad osobami poniżej lat osiemnastu, zaangażowanymi - na rachunek pracodawcy lub na swój własny rachunek - w zatrudnieniu lub w zajęciach, wykonywanych na ulicach albo w miejscach, do których publiczność ma dostęp;
d)
zawarować kary wobec pracodawców lub innych odpowiedzialnych dorosłych za naruszanie takich praw lub przepisów.
2.
W rocznych raportach, które mają być składane zgodnie z Artykułem 22 Konstytucji Międzynarodowego Biura Pracy, winny być zawarte pełne informacje odnośnie wszystkich praw i przepisów, które zapewniają wprowadzenie w życie postanowień niniejszej Konwencji, a w szczególności odnośnie:
a)
każdej przerwy, która zastępuje przerwę, przewidzianą w ustępie 1 Artykułu 2, na podstawie postanowień ustępu 2 tegoż Artykułu;
b)
zakresu, w jakim wykorzystane są postanowienia ustępu 2 Artykułu 3;
c)
władz, upoważnionych do udzielania indywidualnych licencji na podstawie postanowień ustępu 1 Artykułu 5 oraz minimalnego wieku, wyznaczonego dla udzielania licencji zgodnie z postanowieniami ustępu 2 rzeczonego Artykułu.