Część 13 - POSTANOWIENIA WSPÓLNE - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

CZĘŚĆ  XIII

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

Artykuł  69

Świadczenie, do którego osoba chroniona miałaby prawo zgodnie z postanowieniami którejkolwiek z części od II do X niniejszej konwencji, może być zawieszone w takim zakresie, jak może być ustalone:

(a) na tak długo, jak długo zainteresowany przebywa poza terytorium Członka;

(b) na tak długo, jak długo zainteresowany pozostaje na utrzymaniu z funduszów publicznych lub na koszt instytucji lub zakładu zabezpieczenia społecznego; jeżeli jednak wysokość świadczenia przekracza koszty tego utrzymania, różnica powinna przypadać osobom, które są na utrzymaniu uprawnionego;

(c) na tak długo, jak długo zainteresowany otrzymuje w gotówce inne świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego, z wyjątkiem świadczeń rodzinnych, i to przez cały okres, podczas którego uprawniony otrzymuje z tytułu tego samego przypadku objętego ochroną odszkodowania od kogoś innego, z zastrzeżeniem, że część świadczenia, które uległo zawieszeniu, nie przewyższa świadczenia lub odszkodowania otrzymywanego od kogoś innego;

(d) jeżeli zainteresowany usiłował uzyskać świadczenie w drodze oszustwa;

(e) jeżeli przypadek objęty ochroną został spowodowany wskutek zbrodni lub występku popełnionych przez zainteresowanego;

(f) jeżeli przypadek objęty ochroną został spowodowany wskutek rozmyślnej winy zainteresowanego;

(g) jeżeli w odpowiednich przypadkach zainteresowany zaniedbuje korzystania z pomocy lekarskiej lub pomocy rehabilitacyjnej, które są oddane do jego dyspozycji, lub nie przestrzega zasad ustalonych dla zabezpieczenia się przed przypadkami objętymi ochroną lub zachowania się osób korzystających ze świadczeń;

(h) w odniesieniu do świadczenia na wypadek bezrobocia, jeżeli zainteresowany zaniedbuje korzystania z pomocy urzędów zatrudnienia oddanych do jego dyspozycji;

(i) w odniesieniu do świadczenia na wypadek bezrobocia, jeżeli zainteresowany utracił zajęcie jako bezpośredni skutek zaprzestania pracy z powodu zatargu zawodowego lub gdy samowolnie opuścił swe zajęcie bez poważnych powodów;

(j) jeżeli chodzi o świadczenia w razie śmierci żywiciela rodziny udzielane wdowie - na tak długo, jak długo żyje ona z mężczyzną w związku niezalegalizowanym.

Artykuł  70

1. Każdy ubiegający się o przyznanie świadczenia powinien mieć prawo do odwołania się w razie odmowy przyznania świadczenia lub w razie sporu co do rodzaju i wysokości świadczenia.

2. Jeżeli przy stosowaniu niniejszej konwencji zarządzanie pomocą lekarską powierzone jest organowi rządowemu odpowiedzialnemu przed parlamentem, prawo do odwołania przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu może być zastąpione przez prawo do zbadania przez właściwą władzę każdego zażalenia w sprawie odmowy pomocy leczniczej lub charakteru otrzymanej pomocy.

3. Jeżeli roszczenia rozpatrywane są przez sądy ustanowione specjalnie dla załatwiania spraw związanych z zabezpieczeniem społecznym, w których to sądach reprezentowane są osoby chronione, prawo do odwołania się nie będzie przewidziane.

Artykuł  71

1. Koszty świadczeń udzielanych w zastosowaniu postanowień niniejszej konwencji oraz związane z tym koszty administracyjne powinny być pokrywane zbiorowo w drodze składek lub podatków, lub łącznie, w taki sposób, aby osoby o niewielkich środkach materialnych nie ponosiły zbyt wielkiego ciężaru oraz uwzględniając sytuację Członka i położenie poszczególnych grup osób chronionych.

2. Ogólna suma składek ubezpieczeniowych obciążających chronionych pracowników nie powinna przekraczać 50 % całkowitej sumy środków przeznaczonych na ochronę pracowników, ich żon i dzieci. Dla ustalenia, czy ten warunek jest spełniony, wszystkie świadczenia udzielane przez Członka w zastosowaniu postanowień konwencji będą mogły być brane pod uwagę łącznie, z wyjątkiem świadczeń rodzinnych i świadczeń w razie wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, jeżeli te ostatnie świadczenia udzielane są przez inny oddział.

3. Członek powinien ponosić ogólną odpowiedzialność za należyte udzielanie świadczeń przyznawanych w zastosowaniu postanowień niniejszej konwencji oraz zastosować wszelkie potrzebne środki dla osiągnięcia tego celu; Członek powinien w razie potrzeby upewnić się, że potrzebne badania i obliczenia ubezpieczeniowe dotyczące równowagi finansowej są przeprowadzane periodycznie, a w każdym razie przed wszelką zmianą świadczeń, wysokości składek ubezpieczeniowych oraz podatków, przeznaczonych na pokrycie odnośnych przypadków objętych ochroną.

Artykuł  72

1. Jeżeli administracja nie została powierzona instytucji nadzorowanej przez władze publiczne lub organowi rządowemu odpowiedzialnemu przed parlamentem, przedstawiciele osób chronionych powinni brać udział w zarządzaniu lub być do niego włączani z głosem doradczym na ustalonych warunkach; ustawodawstwo krajowe może również przewidzieć udział przedstawicieli pracodawców i władz publicznych.

2. Członek powinien ponosić ogólną odpowiedzialność za dobry zarząd instytucji i organizacji, które współdziałają w stosowaniu postanowień niniejszej konwencji.