Art. 69. - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

Artykuł  69

Świadczenie, do którego osoba chroniona miałaby prawo zgodnie z postanowieniami którejkolwiek z części od II do X niniejszej konwencji, może być zawieszone w takim zakresie, jak może być ustalone:

(a) na tak długo, jak długo zainteresowany przebywa poza terytorium Członka;

(b) na tak długo, jak długo zainteresowany pozostaje na utrzymaniu z funduszów publicznych lub na koszt instytucji lub zakładu zabezpieczenia społecznego; jeżeli jednak wysokość świadczenia przekracza koszty tego utrzymania, różnica powinna przypadać osobom, które są na utrzymaniu uprawnionego;

(c) na tak długo, jak długo zainteresowany otrzymuje w gotówce inne świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego, z wyjątkiem świadczeń rodzinnych, i to przez cały okres, podczas którego uprawniony otrzymuje z tytułu tego samego przypadku objętego ochroną odszkodowania od kogoś innego, z zastrzeżeniem, że część świadczenia, które uległo zawieszeniu, nie przewyższa świadczenia lub odszkodowania otrzymywanego od kogoś innego;

(d) jeżeli zainteresowany usiłował uzyskać świadczenie w drodze oszustwa;

(e) jeżeli przypadek objęty ochroną został spowodowany wskutek zbrodni lub występku popełnionych przez zainteresowanego;

(f) jeżeli przypadek objęty ochroną został spowodowany wskutek rozmyślnej winy zainteresowanego;

(g) jeżeli w odpowiednich przypadkach zainteresowany zaniedbuje korzystania z pomocy lekarskiej lub pomocy rehabilitacyjnej, które są oddane do jego dyspozycji, lub nie przestrzega zasad ustalonych dla zabezpieczenia się przed przypadkami objętymi ochroną lub zachowania się osób korzystających ze świadczeń;

(h) w odniesieniu do świadczenia na wypadek bezrobocia, jeżeli zainteresowany zaniedbuje korzystania z pomocy urzędów zatrudnienia oddanych do jego dyspozycji;

(i) w odniesieniu do świadczenia na wypadek bezrobocia, jeżeli zainteresowany utracił zajęcie jako bezpośredni skutek zaprzestania pracy z powodu zatargu zawodowego lub gdy samowolnie opuścił swe zajęcie bez poważnych powodów;

(j) jeżeli chodzi o świadczenia w razie śmierci żywiciela rodziny udzielane wdowie - na tak długo, jak długo żyje ona z mężczyzną w związku niezalegalizowanym.