Sekcja 3 - Środki wspierające - Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce. Paryż.1994.06.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.185.1538

Akt obowiązujący
Wersja od: 12 lutego 2002 r.

Sekcja  3

Środki wspierające

Rozwój potencjału, edukacja i świadomość społeczna

1. 
Strony uznają znaczenie rozwijania potencjału - to znaczy tworzenia instytucji, szkoleń i rozwoju odpowiednich możliwości lokalnych i krajowych - dla działań zwalczających pustynnienie i łagodzących skutki susz. Strony będą odpowiednio promować rozwijanie potencjału poprzez:
(a)
pełny udział na wszystkich szczeblach ludności miejscowej, zwłaszcza na poziomie lokalnym, szczególne kobiet i młodzieży, we współpracy z organizacjami pozarządowymi i lokalnymi;
(b)
wzmocnienie szkolenia i możliwości badawczych na poziomie krajowym w zakresie pustynnienia i suszy;
(c)
utworzenie i/lub wzmocnienie służb wspierających i terenowych w celu rozpowszechniania odpowiednich metod technologicznych i technik w sposób bardziej efektywny oraz przez szkolenie agentów terenowych i członków wiejskich organizacji w działaniach związanych z udziałem społeczeństwa dla ochrony i trwałego użytkowania zasobów naturalnych;
(d)
popieranie wykorzystywania i rozpowszechniania wiedzy, know-how i praktyk miejscowej ludności w programach współpracy technicznej, tam gdzie jest to możliwe;
(e)
przystosowanie, tam gdzie jest to konieczne, właściwych przyjaznych dla środowiska technologii i tradycyjnych metod rolniczych i pasterskich, do współczesnych warunków społeczno-gospodarczych;
(f)
zapewnienie odpowiedniego szkolenia i technologii użytkowania alternatywnych źródeł energii, a zwłaszcza odnawialnych źródeł energii, mających na celu szczególnie zmniejszenie uzależnienia od drewna jako paliwa;
(g)
współpracę, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami, w celu zwiększenia możliwości opracowywania i realizacji, przez dotknięte Państwa-Strony, programów w zakresie zbierania informacji, ich analizy i wymiany według artykułu 16;
(h)
innowacyjne sposoby promocji alternatywnych źródeł utrzymania, w tym szkolenie w zakresie nowych umiejętności;
(i)
szkolenie decydentów, kierowników i pracowników, którzy są odpowiedzialni za gromadzenie i analizę danych do rozpowszechniania i wykorzystywania informacji wczesnego ostrzegania o warunkach suszy i warunkach produkcji żywności;
(j)
skuteczniejsze działanie istniejących krajowych instytucji i struktur prawnych oraz, tam gdzie jest to konieczne, przez stworzenie nowych równocześnie ze wzmacnianiem planowania i zarządzania strategicznego oraz
(k)
programy wymiany delegacji, w celu lepszego rozwijania potencjału w dotkniętych Państwach-Stronach przez długoterminowy, wzajemnie oddziaływający proces uczenia i studiowania.
2. 
Dotknięte Państwa-Strony rozwijające się będą prowadzić, we współpracy z innymi Stronami i kompetentnymi organizacjami międzyrządowymi i pozarządowymi, odpowiednio, interdyscyplinarny przegląd dostępnych możliwości i środków na poziomie lokalnym i krajowym oraz potencjalnych możliwości ich wzmocnienia.
3. 
Strony będą współpracować ze sobą, przez kompetentne organizacje międzyrządowe, jak również pozarządowe, przy realizacji i wspieraniu programów zwiększania świadomości społecznej i programów edukacyjnych w państwach dotkniętych oraz innych, aby promować zrozumienie przyczyn i skutków pustynnienia i susz oraz znaczenia osiągnięcia celu niniejszej konwencji. W tym celu Strony podejmują się:
(a)
organizować kampanie, których celem będzie zwiększenie społecznej świadomości;
(b)
zapewniać stały dostęp społeczeństwa do odpowiednich informacji oraz szeroki udział społeczeństwa w działaniach edukacyjnych i zwiększających świadomość;
(c)
zachęcać do tworzenia stowarzyszeń przyczyniających się do podnoszenia świadomości społecznej;
(d)
opracowywać i wymieniać materiały edukacyjne i służące podniesieniu świadomości społecznej, tam gdzie to możliwe, w językach miejscowych, wymieniać i wspierać ekspertów w celu szkolenia pracowników dotkniętego Państwa-Strony rozwijającej się, w zakresie prowadzenia programów edukacyjnych i zwiększających świadomość społeczną, i będą w pełni wykorzystywać odpowiednie materiały edukacyjne dostępne w kompetentnych organach międzynarodowych;
(e)
dokonywać oceny potrzeb edukacyjnych na terenach dotkniętych, opracować odpowiednie programy szkolne i rozszerzyć, według potrzeb, programy edukacyjne i oświatowe dla dorosłych oraz zwiększyć możliwości dla wszystkich, a zwłaszcza dla dziewcząt i kobiet, w zakresie identyfikacji, ochrony zasobów naturalnych, zrównoważonego ich użytkowania i gospodarki nimi na obszarach dotkniętych, oraz
(f)
opracowywać interdyscyplinarne programy integrujące świadomość zagrożenia pustynnieniem i suszą do systemów edukacyjnych i do nieformalnych, zaocznych praktycznych programów edukacyjnych dla dorosłych.
4. 
Konferencja Stron ustanowi i/lub umocni sieci regionalnych ośrodków edukacyjnych i szkoleniowych w zakresie zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz. Sieci te powinny być koordynowane przez instytucję utworzoną lub wyznaczoną do tego celu dla szkolenia pracowników naukowych, technicznych i kadr kierowniczych oraz wzmocnienia istniejących instytucji odpowiedzialnych za szkolenie i edukację w dotkniętych Państwach-Stronach, odpowiednio, dla zharmonizowania programów i organizacji wymiany doświadczeń między nimi. Sieci te będą współpracować ściśle z odpowiednimi organizacjami międzyrządowymi i pozarządowymi w celu uniknięcia dublowania działań.

Środki finansowe

1. 
Mając na uwadze zasadnicze znaczenie, jakie ma finansowanie dla osiągnięcia celu niniejszej konwencji, Strony, uwzględniając swoje możliwości, będą podejmować wszelkie wysiłki dla zapewnienia odpowiednich środków finansowych dla programów zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz.
2. 
W związku z powyższym Państwa-Strony rozwinięte, przyznając priorytet dotkniętym Państwom-Stronom afrykańskim, nie zaniedbując dotkniętych Państw-Stron rozwijających się w innych regionach, zgodnie z artykułem 7 podejmują się:
(a)
zmobilizować znaczne środki finansowe, w tym dotacje i kredyty na warunkach ulgowych, w celu wsparcia realizacji programów zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz;
(b)
promować mobilizację odpowiednich, przewidywalnych i terminowych środków finansowych, w tym nowego i dodatkowego finansowania z Globalnego Funduszu Ekologicznego uzgodnionych kosztów dodatkowych działań dotyczących pustynnienia, które są związane z jego czterema obszarami aktywności, zgodnie z odnośnymi postanowieniami Instrumentu ustanawiającego Globalny Fundusz Ekologiczny;
(c)
ułatwiać przez współpracę międzynarodową transfer technologii, wiedzy i know-how oraz
(d)
badać, we współpracy z dotkniętymi Państwami-Stronami rozwijającymi się, innowacyjne metody i bodźce mobilizujące i kanalizujące środki, w tym fundacje, organizacje pozarządowe i inne podmioty sektora prywatnego, zwłaszcza ekokonwersję długów i inne innowacyjne działania zwiększające finansowanie poprzez redukcję zewnętrznego obciążenia długami dotkniętych Państw-Stron rozwijających się, zwłaszcza w Afryce.
3. 
Dotknięte Państwa-Strony rozwijające się, uwzględniając swoje możliwości, podejmą się mobilizacji odpowiednich środków finansowych dla realizacji krajowych programów działań.
4. 
Mobilizując środki finansowe, Strony będą starały się w pełni wykorzystywać i stale podnosić jakość krajowych, dwustronnych i wielostronnych źródeł i mechanizmów finansowania, wykorzystując konsorcja, wspólne programy i finansowanie równoległe oraz będą starały się zaangażować źródła i mechanizmy finansowe sektora prywatnego, w tym organizacje pozarządowe. W tym celu Strony będą w pełni wykorzystywać mechanizm operacyjny stosownie do artykułu 14.
5. 
W celu zmobilizowania zasobów finansowych potrzebnych w dotkniętych Państwach-Stronach rozwijających się na zwalczanie pustynnienia i łagodzenie skutków susz Strony:
(a)
zracjonalizują i umocnią gospodarkę za pomocą środków już przeznaczonych na zwalczanie pustynnienia i łagodzenie skutków susz, wykorzystując je w sposób bardziej skuteczny i wydajny, oceniając ich dobre i złe strony, usuwając przeszkody dla ich efektywnego wykorzystania oraz, gdy to będzie konieczne, dostosowując programy w świetle zintegrowanego długoterminowego podejścia przyjętego zgodnie z niniejszą konwencją;
(b)
przyznają należyty priorytet i poświęcą uwagę w ramach organów zarządzających wielostronnymi instytucjami finansowymi, organizacjami i funduszami, w tym regionalnymi bankami i funduszami rozwoju, wspieraniu dotkniętych Państw-Stron rozwijających się, zwłaszcza w Afryce, w przedsięwzięciach przyśpieszających realizację konwencji, szczególnie programów działań, które podejmują w ramach regionalnych załączników realizacyjnych, oraz
(c)
przebadają, w jaki sposób można wzmocnić współpracę regionalną i subregionalną dla wsparcia działań podejmowanych na poziomie krajowym.
6. 
Inne Strony zachęca się do dostarczania, na zasadzie dobrowolności, wiedzy, know-how i technik związanych z pustynnieniem i/lub środków finansowych dotkniętym Państwom-Stronom rozwijającym się.
7. 
Pełnej realizacji zobowiązań wynikających z konwencji przez dotknięte Państwa-Strony rozwijające się, zwłaszcza w Afryce, w dużym stopniu pomoże wypełnienie przez Państwa-Strony rozwinięte ich zobowiązań wynikających z konwencji, a w szczególności zobowiązań dotyczących środków finansowych i transferu technologii. Wypełniając swoje zobowiązania, Państwa-Strony rozwinięte powinny w pełni uwzględnić to, że głównymi priorytetami w dotkniętych Państwach-Stronach rozwijających się, zwłaszcza w Afryce, są rozwój gospodarczy i społeczny oraz likwidacja ubóstwa.

Mechanizmy finansowe

1. 
Konferencja Stron będzie promować dostępność mechanizmów finansowych i będzie zachęcać te mechanizmy, aby starały się maksymalizować dostępność funduszy na realizację konwencji dla dotkniętych Państw-Stron rozwijających się, szczególnie w Afryce. W tym celu Konferencja Stron rozważy przyjęcie, między innymi, kierunków i polityk, które:
(a)
ułatwią dostarczenie koniecznych funduszy na działania zgodne z odpowiednimi postanowieniami konwencji na poziomach krajowym, subregionalnym, regionalnym i globalnym;
(b)
sprzyjają podejściom, mechanizmom i porozumieniom finansowania z wielu źródeł, ich ocenie zgodnie z artykułem 20;
(c)
będą regularnie dostarczać zainteresowanym Stronom i odpowiednim międzyrządowym i pozarządowym organizacjom informacje o dostępnych źródłach finansowania i modelach finansowania w celu ułatwienia koordynacji między nimi;
(d)
ułatwią ustanowienie, tam gdzie będzie to właściwe, mechanizmów, takich jak krajowe fundusze pustynnienia, w tym również mechanizmu angażującego organizacje pozarządowe, dla kierowania środków finansowych w sposób szybki i sprawny do poziomów lokalnych w dotkniętych Państwach-Stronach rozwijających się oraz
(e)
wzmocnią istniejące fundusze i mechanizmy finansowe na poziomach subregionalnych i regionalnych, zwłaszcza w Afryce, aby wspierały efektywniej realizację konwencji.
2. 
Konferencja Stron będzie zachęcać do dostarczania przez różne mechanizmy w systemie Narodów Zjednoczonych oraz przez multilateralne instytucje finansowe wsparcia na poziomach krajowych, subregionalnych i regionalnych działań umożliwiających Państwom-Stronom rozwijającym się wypełnienie ich zobowiązań wynikających z konwencji.
3. 
Dotknięte Państwa-Strony rozwijające się będą wykorzystywać i, gdzie to będzie konieczne, będą ustanawiać lub/i wzmacniać krajowe mechanizmy koordynacyjne zintegrowane z krajowymi programami rozwoju, które zapewnią efektywne wykorzystanie wszystkich dostępnych środków finansowych. Będą również wykorzystywać procesy angażujące organizacje pozarządowe, grupy lokalne i sektor prywatny do zbierania funduszy, opracowywania i realizacji programów i zapewniania dostępu do funduszy na poziomie lokalnym. Działania te mogą być wzmocnione przez poprawioną koordynację i elastyczne programowanie ze strony udzielających pomocy.
4. 
W celu zwiększenia efektywności i skuteczności istniejących mechanizmów finansowych ustanawia się niniejszym Globalny Mechanizm promocji działań prowadzących do mobilizacji i ukierunkowania znacznych zasobów finansowych, w tym transferu technologii, na zasadzie subwencji i/lub warunkach ulgowych lub innych, do dotkniętych Państw-Stron rozwijających się. Globalny Mechanizm będzie funkcjonował pod przewodnictwem Konferencji Stron, będzie jej podlegał i będzie przed nią odpowiedzialny.
5. 
Konferencja Stron na swojej pierwszej zwykłej sesji określi organizację, która przyjmie Mechanizm Globalny. Konferencja Stron i organizacja ta uzgodnią warunki Mechanizmu Globalnego w celu zapewnienia, między innymi, że Mechanizm:
(a)
ustali i zredaguje spis odpowiednich dwustronnych i wielostronnych programów współpracy dostępnych dla realizacji konwencji;
(b)
będzie, na życzenie, służył radą Stronom w zakresie innowacyjnych metod finansowania, źródeł pomocy finansowej, poprawy koordynacji i współpracy działań na poziomie krajowym;
(c)
dostarczy zainteresowanym Stronom i odpowiednim organizacjom międzyrządowym i pozarządowym informacje o dostępnych źródłach funduszy i modelach finansowania w celu ułatwienia koordynacji między nimi;

oraz

(d)
będzie zdawać sprawozdanie ze swojej działalności Konferencji Stron, począwszy od jej drugiej zwyczajnej sesji.
6. 
Konferencja Stron na swojej pierwszej sesji zawrze odpowiednie porozumienie z organizacją, która przyjmie Mechanizm Globalny w celu administracyjnej obsługi tego mechanizmu, korzystając w miarę możliwości z istniejących zasobów budżetowych i ludzkich.
7. 
Konferencja Stron na swojej trzeciej zwykłej sesji dokona przeglądu polityki, postanowień operacyjnych i działania Mechanizmu Globalnego, odpowiedzialnego przed nią zgodnie z ustępem 4, uwzględniając postanowienia artykułu 7. Na podstawie tego przeglądu Konferencja Stron rozważy i podejmie odpowiednie działania.