Art. 7. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie towarów kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.667

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 1935 r.
Artykuł  7.

Odpowiedzialność za oświadczenia w liście przewozowym. Dopłaty. Zarządzenia w wypadku przeciążenia wagonu.

§  1.
Nadawca jest odpowiedzialny za ścisłość wskazań i oświadczeń, wpisanych przez niego do listu przewozowego; ponosi on wszelkie następstwa, wynikające ze wskazań lub oświadczeń niezgodnych z rzeczywistością, nieścisłych, niedostatecznych lub wpisanych na innem miejscu, nieprzeznaczonem do tego rodzaju oświadczeń.
§  2.
Kolej żelazna ma prawo sprawdzać w każdym czasie, czy przesyłka zgadza się z oświadczeniami w liście przewozowym. Nadawcę, względnie odbiorcę powinno się wezwać, aby był obecny przy sprawdzaniu, jeżeli odbywa się ono na stacji nadawczej, albo na stacji przeznaczenia. Jeżeli interesowany nie zjawi się, lub jeżeli sprawdzanie odbywa się w drodze, należy dokonać je w obecności dwóch świadków, nienależących do personelu kolei żelaznej, o ile w ustawach lub regulaminach obowiązujących w kraju, gdzie sprawdzanie się odbywa, nie przewidziano inaczej. Jeżeli przesyłka nie zgadza się z oświadczeniami listu przewozowego, koszty spowodowane sprawdzeniem, a niezapłacone zaraz na miejscu, obciążają towar.
§  3.
Ustawy i regulaminy każdego Państwa określają warunki, pod jakiemi kolej żelazna ma prawo lub obowiązek ustalania lub sprawdzania wagi przesyłki albo ilości sztuk, jak również wagi własnej wagonu.
§  4.
Jeżeli przesyłki wagonowe waży się na wadze wagonowej, wagę ustala się w ten sposób, że od ogólnej wagi wagonu naładowanego odejmuje się wagę własną wagonu na nim oznaczoną, chyba że osobne przeważenie próżnego wagonu wykaże inną wagę własną wagonu.
§  5.
Za umieszczenie wskazań lub oświadczeń niezgodnych z rzeczywistością, nieścisłych lub niedostatecznych, które mogą spowodować przyjęcie do przewozu przedmiotów wyłączonych od przewozu, stosownie do p. 4 artykułu 3, obliczenie za przesyłkę niższej opłaty przewozowej lub uniemożliwienie zastosowania taryf normalnych, za niezachowanie przepisanych w Załączniku I środków ostrożności, albo też w razie przeciążenia wagonu załadowanego przez nadawcę, należy uiścić dopłatę, niezależnie od dodatkowego uiszczenia różnicy w należności przewozowej i, w danym razie, od odpowiedzialności za wszelką ewentualnie wyrządzoną szkodę tudzież od odpowiedzialności karnej.

Dopłatę tę ustala się jak następuje:

a)
w razie niezgodnego z rzeczywistością, nieścisłego lub niedostatecznego oznaczenia przedmiotów, wyłączonych od przewozu stosownie do p. 4 artykułu 3, lub wymienionych w Załączniku I, albo też w razie niezachowania środków ostrożności, przepisanych w tymże Załączniku, pobiera się dopłaty następujące:

Za przedmioty wyłączone od przewozu stosownie od p. 4 artykułu 3 - 15 franków

Za przedmioty(Klasa I, grupa 1 a15franków
wymienione w (Klasa I, grupy 1b, 1c i 1d ..................10"
załączniku I.(Klasa I, grupy 1e i kl. II i III ............5"
(Klasy IV, V i VI ............................1"

od kilograma wagi brutto całej sztuki.

Jeżeli przepisy obowiązujące w ruchu wewnętrznym tej kolei żelaznej, na której spostrzeżono przekroczenie, przewidują niższe dopłaty, pobiera się wówczas te ostatnie.

b)
W razie niezgodnego z rzeczywistością, nieścisłego lub niedostatecznego oznaczenia przesyłki zawierającej towary inne, niż przewidziane pod literą a) niniejszego paragrafu, dopłata wynosi podwójną różnicę pomiędzy należnością przewozową, jaką należałoby pobrać za przesyłki oznaczone niezgodnie z rzeczywistością, nieściśle lub niedostatecznie, od stacji nadania do stacji przeznaczenia, a należnością przewozową, jaką należałoby pobrać, gdyby oznaczenie było zgodne z rzeczywistością" ścisłe i dostateczne.

Dopłata nie może być niższa niż 1 frank nawet wtedy, gdy niema różnicy należności przewozowej. Jeżeli przepisy obowiązujące dla ruchu wewnętrznego tej kolei żelaznej, na której spostrzeżono przekroczenie, przewidują niższą dopłatę minimalną, pobiera się wówczas tę ostatnią.

c)
W razie podania wagi niższej niż rzeczywista, dopłata wynosi podwójną różnicę pomiędzy należnością przewozową od stacji nadawczej do stacji przeznaczenia za wagę podaną, a należnością za wagę stwierdzoną.
d)
W razie przeciążenia wagonu, załadowanego przez nadawcę, dopłata wynosi sześciokrotną należność przewozową od stacji nadawczej do stacji przeznaczenia za nadwyżkę wagi, przekraczającą dopuszczalne obciążenie. Przeciążenie ma miejsce, jeżeli ciężar wagonu przekracza granicę obciążenia, określoną w następujący sposób:

Jeżeli wagon ma tylko jeden napis, określający dopuszczalne obciążeniem uważa się napis ten za wskazujący ładowność normalną; granica obciążenia odpowiada wówczas tej ładowności, powiększonej o 5%.

Jeżeli wagon ma dwa napisy, wówczas napis, wskazujący niższe obciążenie, oznacza ładowność normalną, wyższe, zaś - granicę obciążenia.

e)
Jeżeli dla jednego i tego samego wagonu podano wagę niższą od rzeczywistej i jeżeli ma miejsce przeciążenie, dopłaty pobiera się łącznie za oba przekroczenia.
§  6.
Dopłaty, które pobrać należy w myśl § 5, obciążają przesyłkę bez względu na to, gdzie stwierdzono okoliczności, powodujące ich zarachowanie.

Jeżeli wartość towaru nie pokrywa dopłat, lub jeżeli, odbiorca odmówi przyjęcia przesyłki, nadawca powinien zapłacić nadwyżkę, wynikającą z zarachowania dopłat.

§  7.
Dopłaty nie pobiera się:
a)
w razie niezgodnego z rzeczywistością podania wagi przesyłek, które kolej żelazna obowiązana jest zważyć stosownie do obowiązujących przepisów;
b)
w razie niezgodnego z rzeczywistością podania wagi, lub w razie przeciążenia, jeżeli nadawca w liście przewozowym zażądał zważenia przez kolej żelazną;
c)
w razie przeciążenia, które nastąpiło w czasie przewozu wskutek wpływów atmosferycznych, jeżeli nadawca udowodni, że przy załadowaniu wagonu zastosował się do przepisów, obowiązujących na stacji nadawczej;
d)
w razie zwiększenia się wagi w czasie przewozu, które nie powoduje przeciążenia, jeżeli nadawca udowodni, że zwiększenie się wagi powstało wskutek wpływów atmosferycznych.
§  8.
Stacja nadawca lub pośrednia w razie stwierdzenia przeciążenia wagonu może odładować nadmiar ładunku z wagonu nawet wtedy, gdy dopłata się nie należy. Nadawcę należy w takim razie wezwać niezwłocznie za pośrednictwem stacji nadawczej aby rozporządził odładowaną częścią ładunku.

Przewoźne za odległość przebytą przez odładowaną część ładunku oblicza się według stawek tej samej taryfy, którą zastosowano do głównej przesyłki z ewentualnem doliczeniem dopłaty, przypadającej według zamieszczonego wyżej § 5; za odładowanie pobiera się należność według taryfy opłat dodatkowych tej kolei żelaznej, która czynność tę wykonała.

Jeżeli nadawca zażąda zwrotu lub dalszego wysłania nadmiaru ładunku, postępuje się z nim jak z samoistną przesyłką.