Art. 3. - Konwencja Międzynarodowa, dotycząca ruchu samochodowego. Paryż.1926.04.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.21.177

Akt utracił moc

Wersja od: 16 sierpnia 1939 r.

Artykuł  3.

Wszelki samochód, aby być dopuszczonym do międzynarodowego ruchu na drogach publicznych, musi, albo być uznany za zdatny do ruchu po zbadaniu przez miarodajną władzę, lub przez stowarzyszenie, upoważnione przez tę władzę, lub też być zgodny z typem, dopuszczonym do ruchu w ten sam sposób. W każdym razie winien on odpowiadać poniżej ustalonym warunkom:

I. Samochód powinien być zaopatrzony w następujące urządzenia:

a) W mocny mechanizm kierowniczy, dający możność łatwego i pewnego skręcania;

b) W dwa niezależne od siebie systemy hamulców, względnie w jeden system wprowadzany w działanie przez dwa niezależne od siebie mechanizmy, z których jeden może działać nawet wtedy, gdy drugi zawiedzie; w każdym razie oba systemy muszą być dostatecznie skuteczne i szybko działające;

c) Jeżeli ciężar własny samochodu przekracza 350 kilogramów w takie urządzenie, aby można było z siedzenia kierowcy nadać mu ruch wsteczny zapomocą silnika;

d) Jeżeli całkowita waga samochodu, składająca się z ciężaru własnego i największego obciążenia uznanego za dopuszczalne przy rejestracji, przekracza 3.500 kilogramów, w specjalne urządzenie, które we wszelkich okolicznościach mogłoby zapobiec staczaniu się wtył, jak również w lustro, dające możność kierowcy widzenia drogi ztyłu.

Organa do prowadzenia powinny być tak zgrupowane, aby kierowca mógł pewnie wprawiać je w działanie, nie tracąc drogi z oczu.

Przyrządy winny działać pewnie i być tak rozmieszczone, aby usunąć, w miarę możliwości, wszelkie niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu, aby nie stanowić żadnego innego rodzaju niebezpieczeństwa dla ruchu oraz nie straszyć ani też niepokoić dotkliwie nikogo hałasem, dymem lub swędem. Samochód musi być zaopatrzony w urządzenie do niehałaśliwego wydmuchu gazów spalinowych.

Koła samochodów, oraz ich przyczepek winny być zaopatrzone w obręcze gumowe lub tak urządzone, aby pod względem elastyczności odpowiadały gumowym.

Końce piast nie powinny wystawać poza kontur zewnętrzny pojazdu.

II. Samochód winien posiadać:

1° Zprzodu i ztyłu, wypisany na tablicach lub na samym pojeździe, znak rejestracyjny wyznaczony mu przez miarodajną władzę. Tylny znak rejestracyjny, jak również znak wyróżniający, przewidziany w art. 5, winny być oświetlone skoro tylko przestają być widzialne przy świetle dziennem.

W razie gdy za pojazdem znajduje się przyczepka, znak rejestracyjny oraz znak wyróżniający, przewidziany w art. 5, winny być powtórzone ztyłu przyczepki, do której również stosuje się przepis o oświetleniu tych znaków.

2° Napis umieszczony w miejscu dostępnem i podający pismem łatwo czytelnem następujące dane:

Nazwa fabryki, która zbudowała podwozie;

Numer fabryczny podwozia;

Numer fabryczny silnika.

III. Wszelki samochód winien być zaopatrzony w dźwiękowy sygnał ostrzegawczy o dostatecznej donośności,

IV. Wszelki samochód osobno jadący winien, w nocy i od zapadnięcia zmroku, być zaopatrzony zprzodu przynajmniej w dwa białe światła umieszczone jedno po prawej, drugie po lewej stronie, oraz ztyłu w jedno czerwone światło.

Wszelako przy motocyklach dwukołowych bez bocznego wózka, liczba przednich świateł może być ograniczona do jednego.

V. Wszelki samochód winien być również zaopatrzony w jedno lub kilka urządzeń, któreby pozwalały na skuteczne oświetlanie drogi przed nim na dostateczną odległość, o ile przepisane powyżej białe światła nie wypełniają już tego warunku.

Jeżeli pojazd może rozwijać szybkość powyżej 30 kilometrów na godzinę, odległość ta nie powinna być mniejsza niż sto metrów.

VI. Przyrządy do oświetlania, mogące powodować oślepienie, winny być urządzone w ten sposób, aby kierowca mógł usunąć ich działanie oślepiające przy spotkaniu z innemi jadącemi i przechodzącemi, oraz we wszelkich okolicznościach, gdzieby to było pożyteczne. Po usunięciu oślepiającego działania, siła światła winna jednak pozostać dostateczna, aby skutecznie oświetlać drogę na odległość nie niniejszą niż 25 metrów.

VII. Samochody z przyczepkami, odnośnie do świateł przednich, podlegają tym samym przepisom co i pojedyncze samochody; tylne zaś światło czerwone ma być przeniesione na tył przyczepki.

VIII. Co się tyczy ograniczeń ciężaru i skrajni, to samochody i przyczepki winny odpowiadać ogólnym przepisom kraju w którym kursują.