Rozdział 4 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE. - Konwencja dotyczącej kolizyj ustawodawstw co do skutków małżeństwa w dziedzinie praw i obowiązków małżonków w ich stosunkach osobistych i majątkowych. Haga.1905.07.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.80.597

Akt utracił moc
Wersja od: 24 sierpnia 1929 r.

IV.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE.

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone w Hadze, skoro tylko sześć z Wysokich Układających się Stron będzie w możności to uczynić.

Z każdego złożenia dokumentów ratyfikacyjnych zostanie sporządzony protokół, którego uwierzytelniony odpis zostanie doręczony drogą dyplomatyczną każdemu z Układających się Państw.

Konwencja niniejsza stosuje się z samego prawa do terytorjów europejskich Układających się Państw.

Jeżeli jedno z Układających się Państw życzyłoby sobie wprowadzić ją w życie na swoich terytorjach, w posiadłościach lub kolonjach, położonych poza Europą, lub w swych okręgach sądownictwa konsularnego, oznajmi w tym celu swój zamiar zapomocą aktu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Niderlandzkiego. Rząd ten prześle w drodze dyplomatycznej odpis uwierzytelniony każdemu z Układających się Państw. Konwencja wejdzie w życie w stosunkach między Państwami, które w odpowiedzi na to oznajmienie, oświadczą swą zgodę, a terytorjami, posiadłościami i kolonjami, położonemi poza Europą, oraz okręgami sądownictwa konsularnego, dla których oznajmienie zostało złożone. Oświadczenie zgody będzie złożone również w archiwach Rządu Niderlandzkiego, który prześle w drodze dyplomatycznej jego odpis uwierzytelniony każdemu z Układających się Państw.

Państwa, reprezentowane na Czwartej Konferencji Międzynarodowego Prawa Prywatnego, dopuszczone są do podpisania niniejszej Konwencji aż do chwili złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przewidzianego w art. 11 ustęp 1.

Po złożeniu ich będą one zawsze dopuszczone do przystąpienia bez zastrzeżeń do Konwencji. Państwo, które zechce przystąpić do Konwencji, oznajmi swój zamiar zapomocą aktu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Niderlandzkiego. Rząd ten prześle w drodze dyplomatycznej uwierzytelniony odpis tego oznajmienia każdemu z Układających się Państw.

Konwencja niniejsza wejdzie w życie w sześćdziesiątym dniu od daty złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przewidzianego w art. 11 ust. 1.

W wypadku, przewidzianym w art. 12 ust. 2, wejdzie ona w życie po upływie czterech miesięcy od daty złożenia oświadczenia zgody, a w wypadku, przewidzianym w art. 13 ust. 2, w sześćdziesiątym dniu po oznajmieniu przystąpień.

Rozumie się, że oznajmienia, przewidziane w art. 12 ustęp 2, będą mogły nastąpić dopiero po wejściu w życie niniejszej Konwencji, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

Konwencja niniejsza będzie obowiązywała przez pięć lat od daty, wskazanej w art. 14, ustęp 1.

Okres ten zacznie płynąć od tej daty nawet dla Państw, któreby przystąpiły później, jak również w stosunku do oświadczeń zgody, dokonanych na zasadzie art. 12, ust. 2.

Konwencja będzie się odnawiała milcząco co pięć lat na dalsze pięciolecia z zastrzeżeniem wypowiedzenia.

Wypowiedzenie winno być oznajmione najmniej na sześć miesięcy przed upływem terminu, wskazanego w ustępach 2 i 3, Rządowi Niderlandzkiemu, który o niem zawiadomi wszystkie inne Państwa.

Wypowiedzenie może stosować się wyłącznie do terytorjów, posiadłości i kolonij, położonych poza Europą, lub także do okręgów sądownictwa konsularnego, wymienionych w oznajmieniu, dokonanem na zasadzie art. 12, ust. 2.

Wypowiedzenie wywrze swój skutek jedynie w stosunku do Państwa, które je oznajmiło. Dla innych Układających się Państw Konwencja pozostanie w mocy.

Na dowód czego, odnośni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Hadze, siedemnastego lipca tysiąc dziewięćset piątego roku, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Rządu Niderlandzkiego, a którego uwierzytelniony odpis zostanie doręczony w drodze dyplomatycznej każdemu z Państw, reprezentowanych na Czwartej Konferencji Międzynarodowego Prawa Prywatnego.

ZA NIEMCY:

(L. S.) von Schloezer

(L. S.) Kriege

ZA BELGJĘ:

(L. S.) Guillaume

(L. S.) Alfred van den Bulcke

ZA FRANCJĘ:

(L. S.) Monbel

(L. S.) L. Renault

ZA WŁOCHY:

(L. S.) Tugini

ZA NIDERLANDY:

(L. S.) W. M. de Weede

(L. S.) J. A. Loeff

(L. S.) T. M. C. Asser

ZA PORTUGALJĘ:

(L. S.) Conde de Sélir

ZA RUMUNJĘ:

(L. S.) Edg, Mavrocordato

ZA SZWECJĘ:

(L. S.) G. Falkenberg

PROTOKÓŁ.

Państwa Umiawające się w Konwencji, dotyczącej kolizyj ustawodawstw co do skutków małżeństwa, podpisanej w Hadze, dnia 17 lipca 1905 r., pragnąc umożliwić przystąpienie do tej Konwencji Państwom nie reprezentowanym na IV-ej Konferencji Międzynarodowego Prawa Prywatnego, a których życzenie przystąpienia do tej Konwencji zostało przychylnie przyjęte przez Państwa Umawiające się, zgodziły się, że zostanie otwarty w Holenderskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych protokół przystąpienia, przeznaczony dla przyjęcia i stwierdzenia tych przystąpień, które nabiorą mocy w 60 dni po podpisaniu wspomnianego protokółu.

Niniejszy Protokół zostanie ratyfikowany i jego dokumenty ratyfikacyjne będą złożone w Hadze z chwilą gdy cztery z pośród Mocarstw podpisujących będą w możności to uczynić.

Wejdzie on w życie trzydziestego dnia, licząc od daty, w której Mocarstwa podpisujące złożą swoje ratyfikacje.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni w tym celu, podpisali niniejszy Protokół, który nosić będzie datę dnia dzisiejszego, a którego poświadczony za zgodność odpis przesłany zostanie każdemu z Mocarstw podpisujących.

Sporządzono w Hadze, dn. 28 listopada 1923 r.