Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu opakowań. Bruksela.1960.10.06.
Dz.U.1965.43.269
Akt obowiązującyKONWENCJA CELNA
W SPRAWIE CZASOWEGO PRZYWOZU OPAKOWAŃ
sporządzona w Brukseli dnia 6 października 1960 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 6 października 1960 roku została sporządzona w Brukseli Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu opakowań.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 25 maja 1965 roku.
(Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA CELNA W SPRAWIE CZASOWEGO PRZYWOZU OPAKOWAŃ
KONWENCJA CELNA W SPRAWIE CZASOWEGO PRZYWOZU OPAKOWAŃ
KONWENCJA CELNA W SPRAWIE CZASOWEGO PRZYWOZU OPAKOWAŃ
Wstęp
Rządy sygnatariusze niniejszej Konwencji,
zebrane pod auspicjami Rady Współpracy Celnej i Umawiających się Stron Układu Ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu,
mając na względzie wyrażone przez przedstawicieli międzynarodowego handlu życzenie rozszerzenia stosowania zasad bezcłowego czasowego przywozu,
pragnąc ułatwić handel międzynarodowy,
przekonane, że przyjęcie ogólnych zasad bezcłowego czasowego przywozu opakowań przyniesie poważne korzyści dla międzynarodowego handlu,
uzgodniły, co następuje:
Rozdział I.
Określenia.
Określenia.
Dla celów niniejszej Konwencji rozumie się:
(i) przedmioty użyte lub przeznaczone do użycia jako zewnętrzne lub wewnętrzne opakowanie towaru;
(ii) przedmioty użyte lub przeznaczone do nawijania, składania lub umocowania towaru;
z wyłączeniem materiałów do opakowania przywożonych luzem (słoma, papier, wata szklana, wióry itp.) oraz z wyłączeniem wyposażenia transportowego, a w szczególności "pojemników" w rozumieniu artykułu 1 (b) Konwencji celnej w sprawie pojemników, podpisanej w Genewie 18 maja 1956 r.;
Rozdział II.
Zakres stosowania.
Zakres stosowania.
Odprawę warunkową stosuje się do opakowań pod warunkiem, że dają się one zidentyfikować przy powrotnym wywozie oraz że:
W obu tych przypadkach powrotny wywóz powinien być dokonany przez osobę, na rzecz której dokonana została odprawa warunkowa w przywozie.
Postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają w niczym ustawodawstw Umawiających się Stron w zakresie pobierania należności przywozowych od towarów znajdujących się w opakowaniach.
Rozdział III.
Warunki szczególne.
Warunki szczególne.
Każda Umawiająca się strona zobowiązuje się we wszystkich przypadkach, w których uzna to za możliwe, nie wymagać ustanowienia zabezpieczenia, lecz zadowolić się zobowiązaniem do powrotnego wywozu opakowań.
Powrotny wywóz opakowań odprawionych w przywozie warunkowo nastąpi w ciągu sześciu miesięcy w odniesieniu do opakowań pełnych, a trzech miesięcy w odniesieniu do opakowań pustych, licząc od daty przywozu. Z ważnych powodów terminy te będą mogły być przez władze celne kraju przywozu przedłużone w granicach okresów przewidzianych przez ustawodawstwo tego kraju.
Powrotny wywóz opakowań odprawionych w przywozie warunkowo może nastąpić jednorazowo lub partiami i do każdego kraju oraz przez każdy urząd celny właściwy do takich czynności, nawet inny niż ten, przez który nastąpił przywóz.
Opakowania odprawione w przywozie warunkowo nie mogą być nawet doraźnie użyte wewnątrz kraju przywozu, chyba że używa się je do wywozu towarów. W razie przywozu opakowań pełnych zakaz ten stosuje się od momentu opróżnienia opakowania z jego zawartości.
Rozdział IV.
Postanowienia różne.
Postanowienia różne.
Każde pogwałcenie postanowień niniejszej Konwencji, każde podstawienie, fałszywe oświadczenie lub każda czynność powodująca nienależne przyznanie jakiejkolwiek osobie lub rzeczy korzyści wynikających z niniejszej Konwencji narazi sprawcę w kraju, gdzie dokonano takiego naruszenia, na sankcje przewidziane ustawodawstwem tego kraju, jak i na zapłatę odpowiednich należności przywozowych.
Postanowienia niniejszej Konwencji nie stoją na przeszkodzie stosowaniu ograniczeń i kontroli wynikających z przepisów krajowych w zakresie moralności publicznej, bezpieczeństwa publicznego, higieny lub zdrowia publicznego albo z przepisów weterynaryjnych lub fitopatologicznych.
Dla celów niniejszej Konwencji terytoria Umawiających się Stron, które tworzą unię celną albo ekonomiczną, mogą być traktowane jako jedno terytorium.
Postanowienia niniejszej Konwencji wprowadzają minimum ułatwień i nie stoją na przeszkodzie stosowaniu większych ułatwień, jakie niektóre Umawiające się Strony przyznają lub mogą przyznać w przyszłości na mocy przepisów jednostronnych lub w wyniku umów dwustronnych albo wielostronnych.
Rozdział V.
Postanowienia końcowe.
Postanowienia końcowe.
Sekretarz Generalny Rady Współpracy Celnej zawiadomi wszystkie Państwa, które podpisały niniejszą Konwencję lub do niej przystąpiły, Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych i Umawiające się Strony Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu o:
Zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych niniejsza Konwencja będzie zarejestrowana w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych na wniosek Sekretarza Generalnego Rady Współpracy Celnej.
(i) Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję.
(ii) Sporządzono w Brukseli dnia 6 października tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego roku w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Sekretarza Generalnego Rady Współpracy Celnej. Sekretarz Generalny Rady Współpracy Celnej prześle wszystkim Państwom sygnatariuszom i Państwom, które do Konwencji przystąpiły, uwierzytelnione odpisy.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (8)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (8)
- Przystąpienie Republiki Południowej Afryki do Konwencji celnej w sprawie czasowego przywozu opakowań, sporządzonej w Brukseli dnia 6 października 1960 r.
- Uczestnictwo Republiki Federalnej Niemiec i Bułgarii w Konwencji celnej w sprawie czasowego przywozu opakowań, sporządzonej w Brukseli dnia 6 października 1960 r.
- Przystąpienie Ugandy do Konwencji celnej w sprawie czasowego przywozu opakowań, sporządzonej w Brukseli dnia 6 października 1960 r.