Rozdział 55 - Wystąpienie o wydanie lub przewóz osób ściganych lub skazanych przebywających za granicą oraz o wydanie przedmiotów. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc
Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  55.

Wystąpienie o wydanie lub przewóz osób ściganych lub skazanych przebywających za granicą oraz o wydanie przedmiotów.

§  1.
Wniosek o wydanie przez państwo obce osoby, przeciwko której wszczęto postępowanie karne, zgłasza Prokuratorowi Generalnemu prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze.
§  2.
Wniosek o wydanie w celu przeprowadzenia postępowania sądowego lub wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności zgłasza Ministrowi Sprawiedliwości właściwy sąd.
§  3.
Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie wystąpienia o przewóz przestępcy przez terytorium państwa obcego oraz o wydanie z terytorium państwa obcego dowodów rzeczowych lub przedmiotów uzyskanych przez sprawcę przez przestępstwo.
§  1.
Do wniosku dołącza się duplikat postanowienia o tymczasowym aresztowaniu wraz z uzasadnieniem, wyjaśniającym okoliczności faktyczne i podstawę prawną ścigania.
§  2.
W wypadku prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności dołącza się zamiast postanowienia wymienionego w § 1 odpis tego wyroku.
§  3.
Art. 238 § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

W wypadkach nie cierpiących zwłoki sąd lub prokurator może zwrócić się bezpośrednio do właściwego organu państwa obcego o tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie osoby, co do której ma być złożony wniosek o wydanie, po czym niezwłocznie składa wniosek zgodnie z art. 523 i 524.

§  1.
Jeżeli państwo obce wydało osobę ściganą z zastrzeżeniem, że nie będzie co do niej orzeczona kara śmierci, kary tej w razie skazania nie orzeka się.
§  2.
Jeżeli państwo obce dokona zastrzeżenia, że postępowanie karne może dotyczyć tylko tych przestępstw, co do których nastąpiło wydanie, postępowanie przeciwko osobie wydanej nie może toczyć się co do innych przestępstw popełnionych przed dniem wydania.

W razie zastrzeżenia przy wydaniu, że w stosunku do osoby wydanej:

  1)
orzeczona już kara śmierci nie zostanie wykonana,
  2)
orzeczone już kary będą wykonane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie,

sąd, który prawomocnie orzekł w sprawie, wydaje na posiedzeniu wyrok zmieniający karę śmierci na karę 25 lat pozbawienia wolności lub - w razie potrzeby - zmieniający orzeczenie w taki sposób, aby kary były wykonywane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie sprawcy.

§  1.
Terminy przewidziane w art. 222 biegną w stosunku do osoby wydanej od chwili przejęcia tej osoby przez właściwe organy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§  2.
Art. 224 stosuje się także, gdy zatrzymanie nastąpiło za granicą.

Jeżeli osoba wydana przez państwo obce nie opuści bez usprawiedliwionej przyczyny terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu miesiąca od daty prawomocnego ukończenia postępowania, a w razie skazania - w ciągu 2 miesięcy od daty odbycia lub darowania kary, albo jeżeli po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powróci, ograniczeń wynikających z art. 526 § 2 i art. 527 pkt 2 nie stosuje się.

Po wydaniu prawomocnego orzeczenia w sprawie przeciwko osobie wydanej przez państwo obce sąd przesyła odpis wyroku Ministrowi Sprawiedliwości, który odpis ten przekazuje właściwemu organowi obcego państwa. Art. 143 § 2 stosuje się odpowiednio.

Przekazane przez państwo obce przedmioty uzyskane przez przestępstwo zwraca się, jeżeli przy ich wydaniu zastrzeżono zwrot; podobnie należy postąpić z dowodami rzeczowymi.