Część 2 - Tworzenie konsulatów i ustanawianie konsulów - Jugosławia-Polska. Konwencja Konsularna. Belgrad.1958.11.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.51.311

Akt utracił moc
Wersja od: 12 czerwca 1959 r.

CZĘŚĆ  II

Tworzenie konsulatów i ustanawianie konsulów

Każda z Umawiających się Stron może tworzyć konsulaty na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Państwo przyjmujące zachowuje prawo sprzeciwienia się utworzeniu konsulatu w każdej miejscowości z wyjątkiem takiej, w której istnieje już konsulat państwa trzeciego.

1.
Listy komisyjne zawierające określenie okręgu konsularnego przedkłada się Ministerstwu Spraw Zagranicznych państwa przyjmującego. Konsul zostanie przyjęty i uznany zgodnie z zasadami i zwyczajami obowiązującymi w państwie przyjmującym.
2.
Państwo przyjmujące może udzielić konsulowi tymczasowego zezwolenia na wykonywanie działalności urzędowej do czasu udzielenia mu exequatur.
3.
Organa państwa przyjmującego właściwe dla okręgu konsularnego, określonego w exequatur lub tymczasowym zezwoleniu, podejmą niezwłocznie odpowiednie kroki dla umożliwienia konsulowi wykonywania działalności urzędowej i korzystania z przysługujących mu praw, przywilejów i immunitetów.
1.
Konsul może mianować agentów konsularnych w swoim okręgu, przy czym stosuje się odpowiednio postanowienia art. 2. Agent konsularny może rozpocząć wykonywanie działalności urzędowej dopiero po wyrażeniu na to zgody przez państwo przyjmujące.
2.
Agent konsularny wykonuje swą działalność urzędową pod kierownictwem i na odpowiedzialność konsula, który go mianował.

W konsulacie może być zatrudniona niezbędna ilość pracowników zarówno obywateli państwa wysyłającego, jak i obywateli państwa przyjmującego. Konsul poda do wiadomości na piśmie właściwym organom państwa przyjmującego personalia i charakter służbowy tych pracowników.

W razie powstania przeszkody w wykonywaniu przez konsula działalności urzędowej wskutek jego śmierci, choroby, przejściowej nieobecności, odwołania lub z innych przyczyn, pracownik jednego z konsulatów lub przedstawicielstwa dyplomatycznego w państwie przyjmującym będzie uprawniony do tymczasowego wykonywania działalności urzędowej konsula pod warunkiem, że jego urzędowy charakter jako zastępcy konsula zostanie uprzednio zakomunikowany na piśmie właściwym organom państwa przyjmującego. Będzie on korzystać w czasie zastępowania konsula z praw, przywilejów i immunitetów, jakie niniejsza Konwencja przyznaje konsulowi.