Art. 15. - Japonia-Polska. Układ o handlu i żegludze. Tokio.1978.11.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.7.29

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 października 1980 r.

Artykuł  15

1. Każda Umawiająca się Strona uzna za wiążące i wykona - zgodnie z przepisami procedury obowiązującej na terytorium, na którym dochodzi się praw z orzeczenia - orzeczenia arbitrażowe dotyczące sporów, jakie mogą wyniknąć z kontraktów handlowych lub w związku z kontraktami handlowymi zawartymi między obywatelami lub osobami prawnymi jednej Umawiającej się Strony, o których mowa w artykule 9 niniejszego układu, a obywatelami lub osobami prawnymi drugiej Umawiającej się Strony, pod warunkiem że rozstrzyganie takich sporów w drodze arbitrażu zostało przewidziane w samych kontraktach lub w odrębnych porozumieniach, sporządzonych w należytej formie.

2. Odmowa uznania i wykonania orzeczenia może nastąpić:

1) na wniosek strony, przeciwko której orzeczenie jest skierowane, tylko wówczas, gdy strona ta dostarczy właściwemu organowi Umawiającej się Strony, do którego skierowano żądanie uznania i wykonania, dowodu, że

a) stronom kontraktu lub porozumienia, o których mowa w poprzednim ustępie, zgodnie z prawem mającym do nich zastosowanie, brak było pełnej zdolności albo że wspomniany kontrakt lub porozumienie jest nieważne zgodnie z prawem, któremu strony poddały ten kontrakt lub porozumienie, albo - w razie braku wzmianki w tym względzie - zgodnie z prawem kraju, w którym orzeczenie zostało wydane;

b) strona, przeciwko której orzeczenie jest skierowane, nie była należycie powiadomiona o wyznaczeniu arbitra bądź o postępowaniu arbitrażowym albo że z innego powodu nie mogła przedstawić swojej sprawy;

c) orzeczenie odnosi się do sporu nie wymienionego w zapisie na sąd polubowny lub nie odpowiadającego warunkom zapisu albo że zawiera ono rozstrzygnięcia przekraczające zakres zapisu na sąd polubowny; jeżeli jednak rozstrzygnięcie spraw, które zostały poddane arbitrażowi, da się oddzielić od rozstrzygnięcia spraw nie poddanych arbitrażowi, to ta część orzeczenia, która zawiera rozstrzygnięcie spraw poddanych arbitrażowi, może zostać uznana i wykonana;

d) skład organu arbitrażowego bądź procedura arbitrażowa nie były zgodne z porozumieniem stron, albo - w razie braku takiego porozumienia - nie były zgodne z prawem kraju, w którym odbył się arbitraż; lub

e) orzeczenie nie stało się jeszcze dla stron wiążące albo że właściwy organ kraju, w którym lub zgodnie z prawem którego orzeczenie zostało wydane, unieważnił je lub zawiesił jego wykonanie; albo

2) jeżeli właściwy organ Umawiającej się Strony, na której terytorium uznanie i wykonanie są dochodzone, stwierdzi, że:

a) zgodnie z prawem tej Umawiającej się Strony przedmiot sporu nie może być rozstrzygany w drodze arbitrażu; albo

b) uznanie i wykonanie orzeczenia byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym tej Umawiającej się Strony.