Rozdział 1 - Świadczenia rzeczowe - Holandia-Polska. Umowa o zabezpieczeniu społecznym. Warszawa.2003.03.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.75.660

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  1

Świadczenia rzeczowe

Sumowanie okresów ubezpieczenia

1.
Jeżeli osoba przebyła okresy ubezpieczenia zgodnie z ustawodawstwem obu Umawiających się Stron, to okresy te sumuje się w celu nabycia, zachowania lub odzyskania prawa do świadczeń rzeczowych, o ile okresy te się nie pokrywają.
2.
Jeżeli ustawodawstwo Umawiającej się Strony uzależnia prawo do obowiązkowego ubezpieczenia od przebycia okresów ubezpieczenia, uwzględnia się również, jeżeli jest to konieczne, okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, tak jakby były okresami ubezpieczenia przebytymi zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony wymienionej jako pierwsza.

Prawo do świadczeń rzeczowych

1.
Jeżeli pracownik spełnia warunki do otrzymania świadczeń rzeczowych według ustawodawstwa Umawiającej się Strony i został czasowo delegowany przez pracodawcę na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w celu wykonywania tam pracy, zarówno on, jak i towarzyszący mu członkowie rodziny mają prawo do otrzymania świadczeń rzeczowych natychmiast, koniecznych dla ratowania zdrowia lub życia osoby zainteresowanej, przyznawanych przez instytucję miejsca pobytu zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa stosowanego przez tę instytucję, na koszt właściwej instytucji. Powyższe postanowienie stosuje się odpowiednio do osób zatrudnionych w transporcie międzynarodowym, o których mowa w artykule 11, oraz towarzyszących im członków rodzin.
2.
Przy stosowaniu ustępu 1 przyznanie protez, sprzętu lub innych świadczeń rzeczowych o znacznej wartości zależy od zgody właściwej instytucji, chyba że przyznanie tego świadczenia rzeczowego nie może być odsunięte w czasie bez poważnego zagrożenia życia lub zdrowia osoby zainteresowanej. Lista takich świadczeń zostanie uzgodniona przez instytucje łącznikowe wyznaczone w porozumieniu administracyjnym, o którym mowa w artykule 36 ustęp 1.
3.
Jeżeli pracownik spełnia warunki do otrzymania świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa Umawiającej się Strony, to członkowie rodziny mający miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, którzy nie mają prawa do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, mają prawo do świadczeń rzeczowych udzielanych przez instytucję ich miejsca zamieszkania zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez tę instytucję, na koszt właściwej instytucji.
4.
Jeżeli osoba uprawniona do emerytur lub rent na podstawie ustawodawstwa obu Umawiających się Stron ma prawo do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, na terytorium której ma miejsce zamieszkania, osoba ta i członkowie jej rodziny mają prawo do świadczeń rzeczowych udzielanych przez instytucję miejsca zamieszkania i na jej koszt, tak jakby osoba ta była uprawniona do emerytury lub renty wyłącznie na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony.
5.
Osoba uprawniona do emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa Umawiającej się Strony, która ma miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony i nie posiada prawa do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, ma prawo do świadczeń rzeczowych przyznawanych przez instytucję miejsca zamieszkania zgodnie ze stosowanym przez tę instytucję ustawodawstwem, na koszt właściwej instytucji. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do członków rodziny osoby uprawnionej do emerytury lub renty mających, tak jak i ona, miejsce zamieszkania na terytorium tej Umawiającej się Strony.
6.
Jeżeli osoba uprawniona do emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa Umawiającej się Strony ma miejsce zamieszkania na terytorium tej Umawiającej się Strony i posiada prawo do świadczeń rzeczowych, to jej członkowie rodziny, którzy mają miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony i nie mają prawa do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, mają prawo do świadczeń rzeczowych udzielanych przez instytucję ich miejsca zamieszkania zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez tę instytucję, na koszt właściwej instytucji.
7.
Przy stosowaniu ustępu 5 przyjmuje się, że prawo do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa niderlandzkiego istnieje, jeżeli osoba uprawniona do emerytury lub renty miałaby prawo do świadczeń rzeczowych, gdyby miała miejsce zamieszkania na terytorium Królestwa Niderlandów.
8.
Jeżeli ustawodawstwo Umawiającej się Strony ustala, że składki z tytułu prawa do świadczeń rzeczowych są pobierane od emerytury lub renty, to na podstawie tego ustawodawstwa instytucja uprawniona do pobierania składek potrąca je z wypłacanej emerytury lub renty, jeżeli na podstawie ustępu 5 koszty świadczeń rzeczowych ponosi instytucja tej Umawiającej się Strony.

Zwrot kosztów

1.
Właściwe instytucje lub instytucje wyznaczone do tego celu przez właściwe władze zwracają sobie wzajemnie rzeczywiste koszty świadczeń rzeczowych poniesione zgodnie z artykułem 16.
2.
Właściwe władze mogą uzgodnić, że koszty świadczeń rzeczowych poniesione zgodnie z artykułem 16 są zwracane w postaci kwot zryczałtowanych.