Rozdział 3 - Opodatkowanie dochodu. - Holandia-Polska. Umowa o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Warszawa.1979.09.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.31.168

Akt utracił moc
Wersja od: 7 listopada 1981 r.

Rozdział  III

Opodatkowanie dochodu.

Dochody z nieruchomości.

1.
Dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych) położonego w drugim Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Określenie "majątek nieruchomy", posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa rzeczowego, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych: statki, barki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.
3.
Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.
4.
Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodów z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Zyski z przedsiębiorstw.

1.
Zyski z przedsiębiorstwa jednego z Państw mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
2.
Z uwzględnieniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo jednego z Państw wykonuje działalność w drugim Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
3.
Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej.
4.
Jeżeli w jednym z Państw istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule.
5.
Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.
6.
Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalenie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.
7.
Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie zostają naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Transport.

1.
Zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków lub samolotów mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.
2.
Zyski pochodzące z eksploatacji barek wykorzystywanych w transporcie na wodach śródlądowych mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.
3.
Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa zajmującego się transportem morskim lub przedsiębiorstwa zajmującego się transportem na wodach śródlądowych znajduje się na pokładzie statku lub barki, uważa się, że znajduje się ono w tym Państwie, w którym leży port macierzysty statku lub barki, a jeżeli statek lub barka nie ma portu macierzystego, w tym Państwie, w którym osoba eksploatująca statek lub barkę ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
4.
Zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej pojazdów szynowych lub drogowych mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.
5.
Postanowienia ustępu 1 dotyczą także zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Przedsiębiorstwa powiązane.

1.
Jeżeli:
a)
przedsiębiorstwo jednego z Państw bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Państwa albo
b)
te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa jednego z Państw i przedsiębiorstwa drugiego Państwa

i w jednym i drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

2.
Jeżeli jedno z Państw włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa oraz odpowiednio opodatkowuje zyski, od których przedsiębiorstwo drugiego Państwa zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób włączone są zyskami, które narosłyby na rzecz przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa, jeśliby warunki uzgodnione między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między niezależnymi przedsiębiorstwami, wtedy to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego od tych zysków w tym drugim Państwie. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględniane inne postanowienia niniejszej umowy, a właściwe władze Państw będą porozumiewać się ze sobą, jeżeli będzie to konieczne.

Dywidendy.

1.
Dywidendy wypłacone przez spółkę mającą siedzibę w jednym z Państw osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidend brutto.
3.
Bez względu na postanowienia ustępu 2 Państwo, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, nie będzie pobierać podatku od dywidend, jeżeli właścicielem wypłaconych dywidend jest spółka (inna niż spółka jawna) mająca swą siedzibę w drugim Państwie, która rozporządza przynajmniej 25 procentami kapitału spółki wypłacającej te dywidendy.
4.
Właściwe władze Państw uregulują drogą wspólnego porozumienia sposób stosowania postanowień ustępów 2 i 3.
5.
Postanowienia ustępów 2 i 3 nie naruszają opodatkowania spółki mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane.
6.
Użyty w tym artykule wyraz "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, jak również dochody pochodzące z innych udziałów w spółce, które na podstawie ustawodawstwa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji.
7.
Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw, wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
8.
Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w jednym z Państw, osiąga zyski albo dochody z drugiego Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub w przypadku gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od niej wydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

Odsetki.

1.
Odsetki, które powstają w jednym z Państw i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.
2.
Właściwe władze Państw uregulują drogą wspólnego porozumienia sposób, w jaki Państwo, z którego pochodzą odsetki, zaniecha poboru podatku od odsetek.
3.
Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody od publicznych pożyczek, od obligacji lub skryptów dłużnych, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego, ale nie zawierających prawa do uczestnictwa w zyskach oraz dochody z wszelkiego rodzaju innych roszczeń wynikających z długów, jak również wszelkie inne dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego pochodzą, zrównane są z dochodami od pożyczek pieniężnych.
4.
Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw wykonuje w drugim Państwie, z którego pochodzą odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której są płacone odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
5.
Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem będącym właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego odsetki, mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel będący właścicielem odsetek umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Państwa i przy uwzględnieniu innych postanowień niniejszej umowy.

Należności licencyjne.

1.
Należności licencyjne, pochodzące z jednego z Państw, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Jednakże należności te mogą być opodatkowane w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych należności.
3.
Bez względu na postanowienia ustępu 2 należności licencyjne uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym właściciel należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
4.
Właściwe władze Państw uregulują drogą wspólnego porozumienia sposób stosowania postanowień ustępów 2 i 3.
5.
Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, każdego patentu, znaku towarowego, rozwiązania konstrukcyjnego lub modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.
6.
Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw wykonuje w drugim Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie lub wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w tym Państwie, a prawa lub wartości majątkowe, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście należą do tego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
7.
Uważa się, że należności licencyjne powstają w jednym z Państw, gdy dłużnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w jednym z Państw miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w jednym z Państw zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których została zawarta umowa zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywa te należności, wówczas uważa się należności licencyjne za pochodzące z tego Państwa, w którym położony jest ten zakład lub ta stała placówka.
8.
Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem będącym właścicielem należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne - mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone - przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel będący właścicielem należności licencyjnych umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Państwa, przy uwzględnieniu innych przepisów niniejszej umowy.

Zyski kapitałowe.

1.
Zyski osiągnięte przez osobę, mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw, z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego określonego w artykule 6, a położonego w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego z Państw posiada w drugim Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w jednym z Państw dysponuje w drugim Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
3.
Zyski, osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków, samolotów, pojazdów szynowych lub drogowych, eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, barek wykorzystywanych w transporcie na wodach śródlądowych lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków, samolotów, pojazdów lub barek, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Przy stosowaniu niniejszego ustępu uwzględnia się postanowienia ustępu 3 artykułu 8.
4.
Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
5.
Postanowienia ustępu 4 nie naruszają prawa każdego z Państw do poboru - zgodnie z jego własnym ustawodawstwem - podatku od zysków z przeniesienia tytułu własności udziałów lub innych praw wynikających z udziałów w spółce, której majątek w całości lub częściowo podzielony jest na udziały i która ma siedzibę w danym Państwie, osiągniętych przez osobę fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania w drugim Państwie i która była osobą mającą miejsce zamieszkania w pierwszym wymienionym Państwie przez okres ostatnich pięciu lat poprzedzający moment przeniesienia tytułu własności tych udziałów lub praw.

Wolne zawody.

1.
Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim mogą być przypisane tej stałej placówce.
2.
Określenie "wolny zawód" obejmuje między innymi samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, techników, inżynierów, architektów oraz dentystów.

Praca najemna.

1.
Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z Państw osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z Państw osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:
a)
odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz
b)
wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, oraz
c)
wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
3.
Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu wynagrodzenia, uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym z Państw, z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej lub na pokładzie barki wykorzystywanej w transporcie na wodach śródlądowych mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Wynagrodzenia członków rad nadzorczych albo zarządzających.

1.
Wynagrodzenia i inne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Holandii otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej albo radzie zarządzającej spółki, mającej siedzibę w Polsce, mogą być opodatkowane w Polsce.
2.
Wynagrodzenia lub podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje z tytułu pełnienia funkcji "bestuurder'a" lub "commissaris'a" w spółce mającej siedzibę w Holandii, mogą być opodatkowane w Holandii.

Artyści i sportowcy.

1.
Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym z Państw jako artystę, na przykład artystę scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Jeżeli dochód mający związek z osobistą działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 - może być opodatkowany w tym Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.
3.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, wykonywanych w ramach umowy kulturalnej lub porozumienia kulturalnego pomiędzy Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane.

Renty i emerytury.

Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym z Państw, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Funkcje publiczne.

1.
a)
Wynagrodzenie inne niż renta lub emerytura, wypłacane przez jedno z Państw, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może być opodatkowane w tym Państwie.
b)
Jednakże wynagrodzenie takie może podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie oraz osoba ta:
1.
jest obywatelem tego Państwa lub
2.
nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie dla celów świadczenia tych usług.
2.
a)
Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez jedno z Państw, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może być opodatkowana w tym Państwie.
b)
Jednakże taka renta lub emerytura może podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.
3.
Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent lub emerytur mających związek z usługami świadczonymi w związku z działalnością zarobkową jednego z Państw, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej.

Profesorowie i nauczyciele.

1.
Należności, które profesor lub nauczyciel - mający miejsce zamieszkania w jednym z Państw, a przebywający w drugim Państwie w celu nauczania lub prowadzenia naukowych prac badawczych przez okres najwyżej dwu lat na uniwersytecie, w szkole pomaturalnej lub w innej instytucji zajmującej się nauczaniem lub prowadzeniem naukowych prac badawczych, położonej w tym drugim Państwie - otrzymuje z tytułu takiego nauczania lub prowadzenia takich prac, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.
2.
Postanowienia niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodów uzyskiwanych z prac badawczych, jeżeli takie prace badawcze są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub określonych osób.

Studenci.

1.
Należności otrzymywane na utrzymanie się, kształcenie się lub odbywanie praktyki przez studenta, stypendystę lub - jeżeli chodzi o dziedzinę handlu - przez praktykanta lub ucznia, który przebywa w jednym z Państw wyłącznie dla kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przez przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.
2.
Student uniwersytetu lub innej instytucji szkolnictwa w jednym z Państw, który podczas okresowego pobytu w drugim Państwie podejmuje pracę w tym Państwie przez okres nie przekraczający 100 dni w roku kalendarzowym, w celu uzyskania praktycznego doświadczenia w dziedzinie związanej z jego kierunkiem studiów, nie podlega opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jeżeli chodzi o wynagrodzenie uzyskane za taką pracę, o ile kwota takiego wynagrodzenia, uzyskana w ciągu wyżej wspomnianego okresu, nie przekracza sumy 5.000 florenów holenderskich lub równowartości tej sumy w walucie polskiej.

Inne przychody.

1.
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym z Państw, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2.
Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba uzyskująca takie dochody, posiadając miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Państw, wykonuje w drugim Państwie działalność zarobkową przez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawa lub dobra, z tytułu których wypłacany jest dochód, są rzeczywiście związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.