Rozdział 1 - Świadczenia rzeczowe - Holandia-Polska. Porozumienie administracyjne w sprawie stosowania Umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów. Warszawa.2003.03.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.103.703

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  1

Świadczenia rzeczowe

Artykuł  4

Instytucje

Dla potrzeb niniejszego rozdziału przyjmuje się następujące znaczenia:

a) "instytucja miejsca pobytu":

w Królestwie Niderlandów - ANOZ Zorgverzekeringen - (Kasa Ubezpieczeń Zdrowotnych) w Utrechcie,

w Rzeczypospolitej Polskiej - Biuro Rozliczeń Międzynarodowych - (Bureau voor Internationale Vergoedingen) w Warszawie,

b) "instytucja miejsca zamieszkania":

w Królestwie Niderlandów - kasa chorych wybrana przez osobę zainteresowaną w swoim miejscu zamieszkania,

w Rzeczypospolitej Polskiej - kasa chorych wybrana przez osobę zainteresowaną w swoim miejscu zamieszkania,

c) "właściwa instytucja":

w Królestwie Niderlandów - kasa chorych, do której należała osoba zainteresowana w momencie złożenia wniosku o świadczenie rzeczowe,

w Rzeczypospolitej Polskiej - kasa chorych, do której należała osoba zainteresowana w momencie złożenia wniosku o świadczenie rzeczowe.

Artykuł  5

Zaświadczenie o okresach ubezpieczenia

1. Dla stosowania artykułu 15 umowy przez właściwą instytucję Umawiającej się Strony osoba zainteresowana przedkłada tej instytucji zaświadczenie, w którym wymienione są okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony i udziela informacji uzupełniających wymaganych ustawodawstwem stosowanym przez tę instytucję.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 1, wydaje na wniosek zainteresowanej osoby:

- w Królestwie Niderlandów - kasa chorych, do której osoba zainteresowana ostatnio należała,

- w Rzeczypospolitej Polskiej - kasa chorych, do której osoba zainteresowana ostatnio należała.

3. Jeżeli zainteresowana osoba nie przedłoży wymaganego zaświadczenia, to właściwa instytucja otrzymuje je od instytucji wymienionej w ustępie 2.

Artykuł  6

Świadczenia rzeczowe w przypadku pobytu w innym państwie niż właściwe państwo

Dla stosowania artykułu 16 ustęp 1 umowy osoba wymieniona w niniejszym ustępie przedkłada w instytucji miejsca pobytu zaświadczenie, wydane przez właściwą instytucję, o ile to możliwe przed wyjazdem z właściwego państwa, z którego wynika, że może ona korzystać z wymienionych w tym ustępie świadczeń rzeczowych. W zaświadczeniu tym podaje się zwłaszcza okres, w którym można udzielać świadczeń rzeczowych. Jeżeli zainteresowana osoba nie przedłoży zaświadczenia, to instytucja miejsca pobytu występuje o nie do właściwej instytucji.

Artykuł  7

Udzielanie świadczeń rzeczowych o znacznej wartości

1. W razie hospitalizacji w przypadkach wymienionych w artykule 16 ustęp 1 umowy, instytucja miejsca pobytu w ciągu trzech dni od dnia, w którym dowiedziała się o hospitalizacji, zawiadamia o tym fakcie właściwą instytucję, podając datę hospitalizacji i przypuszczalną długość pobytu w szpitalu. Instytucja miejsca pobytu, w tym samym terminie, informuje właściwą instytucję o dacie zwolnienia ze szpitala.

2. W celu uzyskania zgody na udzielenie świadczeń, wymienionych w artykule 16 ustęp 2 umowy, instytucja miejsca pobytu kieruje do właściwej instytucji przedmiotowy wniosek. Właściwa instytucja w terminie 15 dni, licząc od dnia otrzymania wniosku, może wnieść sprzeciw wobec udzielenia tych świadczeń, z podaniem podstaw, na których oparty jest sprzeciw. Jeżeli po upływie tego terminu nie złożono sprzeciwu, uważa się, że zgoda została wyrażona i instytucja miejsca pobytu udziela świadczeń rzeczowych.

3. Jeżeli świadczenia rzeczowe, wymienione w artykule 16 ustęp 2 umowy, należy przyznać bez zgody właściwej instytucji, to instytucja miejsca pobytu informuje o tym bezzwłocznie właściwą instytucję. W przypadku gdy proteza lub sprzęt uległy zniszczeniu lub uszkodzeniu, wystarczy - w celu ustalenia poważnej szkody, o której mowa w artykule 16 ustęp 2 umowy - udowodnienie konieczności naprawy lub wymiany.

Artykuł  8

Świadczenia rzeczowe na rzecz członków rodziny pracowników mających miejsce zamieszkania w innym państwie niż właściwe państwo

1. Dla stosowania artykułu 16 ustęp 3 umowy członek rodziny, wymieniony w tym ustępie, powinien zarejestrować się w instytucji miejsca zamieszkania, przedkładając zaświadczenie, z którego wynika, że przysługuje mu prawo do świadczeń rzeczowych wymienionych w tym ustępie. Zaświadczenie to wydaje właściwa instytucja. Jeżeli zainteresowana osoba nie przedłoży zaświadczenia, to instytucja miejsca zamieszkania występuje o takie zaświadczenie do właściwej instytucji.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 1, jest ważne do dnia, w którym instytucja miejsca zamieszkania otrzymała zawiadomienie o jego cofnięciu.

3. Instytucja miejsca zamieszkania informuje właściwą instytucję o każdej rejestracji, której dokonała zgodnie z ustępem 1.

4. Do wniosku o przyznanie świadczeń rzeczowych wnioskodawca przedkłada dowody, które wymagane są do udzielenia świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, na której terytorium ma miejsce zamieszkania.

5. Pracownik i członkowie rodziny, o których mowa w artykule 16 ustęp 3 umowy, informują instytucję miejsca zamieszkania członków rodziny o każdej zmianie okoliczności, które mogą mieć wpływ na prawo do świadczeń rzeczowych członków rodziny. Pracownik udziela w szczególności informacji o każdorazowym zakończeniu lub zmianie zatrudnienia oraz o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania lub pobytu pracownika lub członka jego rodziny. Właściwa instytucja informuje instytucję miejsca zamieszkania członka rodziny o ustaniu ubezpieczenia lub o wygaśnięciu prawa do świadczeń rzeczowych. Instytucja miejsca zamieszkania może w każdej chwili wystąpić do właściwej instytucji o udzielenie informacji dotyczących ubezpieczenia lub przysługujących pracownikowi lub członkom rodziny świadczeń rzeczowych.

Artykuł  9

Świadczenia rzeczowe dla osób uprawnionych do emerytur lub rent i członków ich rodzin mających miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa niż właściwe państwo

1. W celu otrzymania świadczeń rzeczowych na terytorium Umawiającej się Strony, na którym ma miejsce zamieszkania osoba uprawniona do otrzymywania emerytury lub renty i członkowie jej rodziny, o których mowa w artykule 16 ustęp 5 umowy, rejestruje/rejestrują się w instytucji miejsca zamieszkania, przedkładając następujące dokumenty:

a) zaświadczenie, z którego wynika, że ta osoba i członkowie jej rodziny mają prawo do świadczeń rzeczowych. Zaświadczenie to wydaje właściwa instytucja, która wysyła odpis zaświadczenia instytucji łącznikowej drugiej Umawiającej się Strony. Jeżeli osoba uprawniona nie przedłoży zaświadczenia, to instytucja miejsca zamieszkania występuje o nie do właściwej instytucji. Zaświadczenie jest ważne dopóty, dopóki instytucja miejsca zamieszkania nie otrzyma od drugiej Umawiającej się Strony informacji, że zaświadczenie zostało cofnięte przez instytucję, która je wydała,

b) dowody, które są wymagane do przyznania świadczeń rzeczowych zgodnie z ustawodawstwem państwa zamieszkania.

2. Instytucja miejsca zamieszkania informuje właściwą instytucję o każdej rejestracji, której dokonała zgodnie z ustępem 1.

3. Przyznanie świadczeń rzeczowych uzależnione jest od ważności zaświadczenia, o którym mowa w ustępie 1 litera a).

4. Osoba uprawniona do emerytury lub renty informuje instytucję swojego miejsca zamieszkania oraz miejsca zamieszkania członków jej rodziny o każdej zmianie okoliczności, które mają wpływ na zmianę prawa do świadczeń rzeczowych, a w szczególności o każdorazowym zawieszeniu lub utracie prawa do emerytury lub renty oraz o każdorazowej zmianie miejsca jej zamieszkania oraz członków jej rodziny.

5. Instytucja miejsca zamieszkania informuje bezzwłocznie właściwą instytucję o każdej zmianie, która ma wpływ na zakres prawa do świadczeń rzeczowych osoby uprawnionej do emerytury lub renty oraz członków jej rodziny.

Artykuł  10

Świadczenia rzeczowe na rzecz członków rodziny osób uprawnionych do emerytur lub rent zamieszkałych w innym państwie niż właściwe państwo

1. Artykuł 9 ustępy 1, 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio do członków rodziny, o których mowa w artykule 16 ustęp 6 umowy, z tym że członek rodziny rejestruje się w instytucji miejsca zamieszkania i przedkłada określone zaświadczenie.

2. Osoba uprawniona do emerytury lub renty oraz członkowie rodziny, o których mowa w ustępie 1, informują instytucję miejsca zamieszkania członków rodziny o każdej zmianie okoliczności, która może mieć wpływ na prawo do świadczeń rzeczowych członków rodziny, w szczególności o każdorazowym zawieszeniu lub utracie prawa do emerytury lub renty oraz o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania uprawnionej osoby oraz członków jej rodziny.

Artykuł  11

Nienależne świadczenia rzeczowe

Instytucja miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu udziela pomocy właściwej instytucji w egzekwowaniu zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na podstawie artykułu 16 umowy od osoby, która otrzymała je nienależnie.

Artykuł  12

Zwrot wydatków z tytułu świadczeń rzeczowych w przypadkach szczególnych

1. Jeżeli niemożliwe było dopełnienie formalności, o których mowa w artykule 6, podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracownika ubezpieczonego na podstawie ustawodawstwa niderlandzkiego, o którym mowa w artykule 16 ustęp 1 umowy, to wydatki na świadczenia rzeczowe zwraca, na wniosek zainteresowanej osoby, właściwa instytucja, zgodnie ze stawkami stosowanymi przez instytucję miejsca pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej. Instytucja ta udostępnia na wniosek właściwej instytucji potrzebne informacje o tych stawkach.

2. Jeżeli niemożliwe było dopełnienie formalności, o których mowa w artykule 6, podczas pobytu na terytorium Królestwa Niderlandów pracownika ubezpieczonego na podstawie ustawodawstwa polskiego, o którym mowa w artykule 16 ustęp 1 umowy, to wydatki na świadczenia rzeczowe zwraca, na wniosek zainteresowanej osoby, instytucja miejsca pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie ze stawkami stosowanymi przez instytucję miejsca pobytu w Królestwie Niderlandów. Instytucja ta udostępnia na wniosek instytucji miejsca pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej potrzebne informacje o tych stawkach.

Artykuł  13

Rozliczenie wydatków za udzielone świadczenia rzeczowe przy stosowaniu artykułu 16 ustęp 1 umowy

1. Rzeczywista kwota wydatków na świadczenia rzeczowe, udzielone na podstawie artykułu 16 ustęp 1 umowy, wynikająca z księgowości prowadzonej przez instytucje, które udzieliły świadczeń rzeczowych, zwracana jest tym instytucjom:

a) dla Królestwa Niderlandów przez właściwe instytucje,

b) dla Rzeczypospolitej Polskiej przez instytucję miejsca pobytu.

2. W przypadku zwrotu kosztów, o których mowa w ustępie 1, obowiązują stawki, które stosuje się w odniesieniu do świadczeń rzeczowych udzielanych osobom podlegającym ustawodawstwu realizowanemu przez instytucje, które udzieliły świadczeń rzeczowych, o których mowa w ustępie 1.

Artykuł  14

Rozliczenie wydatków za udzielone świadczenia rzeczowe na rzecz członków rodziny niezamieszkałych na terytorium tej samej Umawiającej się Strony, co osoby, od których ich prawa pochodzą

1. Kwota wydatków na świadczenia rzeczowe, udzielone członkom rodziny na podstawie artykułu 16 ustęp 3 i ustęp 6 umowy, obliczana jest dla każdego roku kalendarzowego na podstawie kwot zryczałtowanych. W związku ze zwrotem tej kwoty odpowiednie zastosowanie ma artykuł 13 ustęp 1.

2. Kwotę zryczałtowaną ustala się poprzez pomnożenie przeciętnych miesięcznych wydatków na członka rodziny, który mieszka na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, przez łączną liczbę miesięcy w roku kalendarzowym, podczas których członkowie rodziny uprawnieni do świadczeń rzeczowych na koszt właściwych instytucji byli zarejestrowani w instytucjach miejsca zamieszkania. Przeciętne miesięczne wydatki na członka rodziny są równe przeciętnym miesięcznym wydatkom na wszystkie świadczenia rzeczowe udzielone każdemu z ubezpieczonych w wieku poniżej 65 lat, który podlega ustawodawstwu stosowanemu przez instytucję miejsca zamieszkania.

Artykuł  15

Rozliczenie wydatków za udzielone świadczenia rzeczowe na rzecz osób uprawnionych do emerytur lub rent oraz członków ich rodzin niezamieszkałych na terytorium Umawiającej się Strony, na podstawie ustawodawstwa której wypłacana jest emerytura lub renta

1. Kwota wydatków na świadczenia rzeczowe, udzielonych osobom uprawnionym do emerytur lub rent oraz członkom ich rodzin na podstawie artykułu 16 ustęp 5 umowy, obliczana jest dla każdego roku kalendarzowego na podstawie kwoty zryczałtowanej. W związku z płatnością tej kwoty odpowiednie zastosowanie ma artykuł 13 ustęp 1.

2. Kwotę zryczałtowaną ustala się poprzez pomnożenie przeciętnych miesięcznych wydatków na osobę uprawnioną do emerytury lub renty oraz na członka rodziny, którzy mają miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przez łączną liczbę miesięcy w roku kalendarzowym, w którym osoby uprawnione do emerytur lub rent oraz członkowie rodziny uprawnieni do świadczeń rzeczowych na koszt właściwych instytucji byli zarejestrowani w instytucjach miejsca zamieszkania.

Przeciętne miesięczne wydatki na osobę uprawnioną do emerytury lub renty oraz na członka rodziny są równe przeciętnym miesięcznym wydatkom na wszystkie świadczenia rzeczowe udzielone każdej osobie uprawnionej do emerytury lub renty oraz każdemu członkowi rodziny, którzy podlegają ustawodawstwu stosowanemu przez instytucję miejsca zamieszkania.

3. Dla potrzeb niniejszego artykułu można stosować kalkulacje według grup wiekowych, do których należą osoby uprawnione do emerytur lub rent.

Artykuł  16

Inne zasady zwrotu wydatków

Instytucje łącznikowe mogą, za zgodą właściwych władz, uzgodnić w stosunku do wszystkich lub części świadczeń rzeczowych inne zasady zwrotu wydatków niż te, które przewidziano w artykułach 13-15.

Artykuł  17

Inne postanowienia dotyczące zwrotu wydatków

1. Wymienione w artykule 17 umowy zwroty kosztów odbywają się za pośrednictwem instytucji łącznikowych.

2. Instytucje łącznikowe mogą ustalić, że kwoty wymienione w artykule 14 i 15 podwyższone zostaną o odsetki z tytułu kosztów administracyjnych.

3. Do stosowania artykułów 14 i 15 instytucje łącznikowe mogą ustalić wypłatę zaliczek.