Art. 8. - Hiszpania-Polska. Umowa o wzajemnej ochronie informacji niejawnych. Madryt.2006.04.18. Warszawa.2006.05.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.141.994

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 kwietnia 2007 r.
Artykuł  8

Kontrakty niejawne

1.
Zamawiający podmiot, chcąc zawrzeć kontrakt niejawny z kontrahentem, który posiada siedzibę na terytorium drugiej Strony, powinien uzyskać, za pośrednictwem właściwego organu bezpieczeństwa, uprzednie pisemne zapewnienie od właściwego organu bezpieczeństwa drugiej Strony, że zaproponowany kontrahent posiada świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, dopuszczającego do dostępu do informacji niejawnych o odpowiedniej klauzuli tajności.
2.
Jeżeli kontrahent nie uzyskał wcześniej świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego umożliwiającego dostęp do informacji niejawnych o odpowiedniej klauzuli tajności, właściwy organ bezpieczeństwa, który ma wydać zapewnienie, powinien niezwłocznie poinformować właściwy organ bezpieczeństwa drugiej Strony, że na jego wniosek zostaną podjęte działania zmierzające do wydania odpowiedniego świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego.
3.
Każdy niejawny kontrakt, zawarty zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, zawiera odpowiednią instrukcję bezpieczeństwa przemysłowego. Właściwe organy bezpieczeństwa mogą uzgodnić szczegóły takiej instrukcji, która zawierać będzie przewodnik klasyfikacyjny.
4.
Właściwy organ bezpieczeństwa Strony, na terytorium której kontrakt niejawny będzie realizowany, zapewni, że kontrahent będzie chronił informacje niejawne przekazane przez podmiot zamawiający, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.
5.
Każdy podwykonawca musi spełniać te same obowiązki dotyczące bezpieczeństwa co kontrahent.
6.
Kopia instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego każdego niejawnego kontraktu będzie przesłana właściwemu organowi bezpieczeństwa tej Strony, na terytorium której praca będzie wykonywana, aby umożliwić odpowiedni nadzór nad procedurami bezpieczeństwa.
7.
Przedstawiciele właściwych organów bezpieczeństwa mogą odwiedzać się wzajemnie w celu przeanalizowania skuteczności środków przyjętych przez kontrahenta do ochrony informacji niejawnych związanych z kontraktem niejawnym.