Rozdział 5 - Przyznawanie i wykorzystywanie uprawnień do emisji - Handel uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.281.2784

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  5

Przyznawanie i wykorzystywanie uprawnień do emisji

Art.  22.

1. Uprawnienia do emisji są przyznawane prowadzącemu instalacje dla każdej instalacji objętej systemem na okres rozliczeniowy, z podziałem na poszczególne lata tego okresu.

2. Uprawnienia do emisji dla instalacji istniejących są przyznawane w krajowym planie.

3. Uprawnienia do emisji dla instalacji nowych są przyznawane w zezwoleniu.

4. W przypadku zmiany w instalacji lub zmiany prowadzącego instalację, uprawnienia do emisji na czas do końca okresu rozliczeniowego są przyznawane w zezwoleniu.

Art.  23.

Wielkość emisji wynikająca z liczby przyznanych dla instalacji uprawnień do emisji w roku nie może być większa od wielkości dopuszczalnej emisji, wyrażonej w Mg/rok, dla substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji, określonej w pozwoleniu zintegrowanym albo w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.

Art.  24.

Prowadzący instalację objętą systemem, któremu przyznano uprawnienia do emisji w krajowym planie, może wykorzystać lub sprzedać te uprawnienia po uzyskaniu zezwolenia.

Art.  25.

1. Prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia do emisji, uiszcza opłatę w wysokości równej iloczynowi liczby uprawnień do emisji przyznanych na pierwszy rok okresu rozliczeniowego i, obowiązującej w roku poprzednim, jednostkowej stawki opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, dotyczącej substancji objętej uprawnieniem do emisji, pomnożonej przez tysiąc. Jednostkowej stawki opłaty nie mnoży się przez tysiąc w przypadku gdy dotyczy ona dwutlenku węgla (CO₂) i metanu (CH₄).

2. Prowadzący instalację, który uiścił opłatę, o której mowa w ust. 1, nie ponosi, w pierwszym roku okresu rozliczeniowego, opłat za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, za wprowadzanie do powietrza substancji, na których emisję uzyskał uprawnienia do emisji, z tym że jest obowiązany zgodnie z przepisem art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, do złożenia marszałkowi województwa i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska wykazu zawierającego informacje i dane o wprowadzonych do powietrza ilościach substancji.

3. Prowadzący instalację jest obowiązany uiścić:

1) 50 % kwoty opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie:

a) rozporządzenia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 - w przypadku gazów cieplarnianych,

b) rozporządzenia, o którym mowa w art. 19 - w przypadku substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji;

2) 50 % kwoty opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie:

a) rozporządzenia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 - w przypadku gazów cieplarnianych,

b) rozporządzenia, o którym mowa w art. 19 - w przypadku substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji.

4. Do ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.³⁾), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują organowi właściwemu do wydania zezwolenia.

5. 3  Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Art.  26.

1. Przyznane dla instalacji uprawnienia do emisji na dany rok okresu rozliczeniowego mogą być:

1) wykorzystane na własne potrzeby prowadzącego instalację, odpowiadające rzeczywistej emisji danej substancji do powietrza;

2) sprzedawane;

3) wykorzystane w następnych latach okresu rozliczeniowego lub w następnym okresie rozliczeniowym.

2. W przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji umowy sprzedaży uprawnień do emisji mogą być zawierane wyłącznie między prowadzącymi instalacje, którym przyznano uprawnienia do emisji.

3. W przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji umowy sprzedaży uprawnień do emisji mogą być zawierane między:

1) osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi - w ramach Wspólnoty Europejskiej;

2) osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi z państw uprawnionych, które ratyfikowały Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzony dnia 11 grudnia 1997 r.

4. Do sprzedaży uprawnień do emisji stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.

Art.  27.

1. Umowa sprzedaży uprawnień do emisji powinna być zgłoszona, w ciągu 3 dni roboczych od dnia jej zawarcia, do Krajowego Rejestru, pod rygorem nieważności.

2. Obowiązani do dokonania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, są:

1) prowadzący instalację położoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji;

2) sprzedawca i kupujący - w przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.

Art.  28.

1. Nie przenosi się uprawnień do emisji między okresami rozliczeniowymi, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli prowadzący instalację, dla której były przyznane uprawnienia do emisji, na koniec okresu rozliczeniowego posiada niewykorzystane uprawnienia do emisji, za zgodą organu właściwego do wydania zezwolenia i po zasięgnięciu opinii Krajowego Administratora może je przenieść w całości albo w części na następny okres rozliczeniowy.

3. W przypadku nieuzyskania zgody, o której mowa w ust. 2, niewykorzystane uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu.

Art.  29.

1. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia efektywnego działania instalacji, określi, w drodze rozporządzenia, warunki przenoszenia przez prowadzącego instalację uprawnień do emisji na następny okres rozliczeniowy.

2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia efektywnego działania instalacji, może określić, w drodze rozporządzenia, warunki przenoszenia przez prowadzącego instalację uprawnień do emisji na następne lata okresu rozliczeniowego.

Art.  30.

1. Prowadzący instalację może przenosić uprawnienia do emisji między instalacjami, do których posiada tytuł prawny.

2. Prowadzący instalację jest obowiązany do zgłoszenia przeniesienia uprawnień do emisji do Krajowego Rejestru w ciągu 30 dni od dnia dokonania przeniesienia, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Jeżeli przeniesienie uprawnień do emisji zostało dokonane po dniu 1 grudnia danego roku, termin na zgłoszenie wynosi 10 dni od dnia dokonania przeniesienia.

Art.  31.

1. W celu wspólnego rozliczania uprawnień do emisji prowadzący instalacje jednego rodzaju mogą tworzyć grupy instalacji.

2. Prowadzący instalacje przed wystąpieniem z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji powołują zarządcę:

1) na którego rzecz będą przenoszone uprawnienia do emisji z instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;

2) który będzie odpowiedzialny za rozliczanie uprawnień do emisji.

3. Wniosek o utworzenie grupy instalacji powinien zawierać:

1) wykaz i określenie rodzaju instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;

2) określenie lokalizacji instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;

3) oznaczenie prowadzących instalacje wchodzące w skład grupy instalacji oraz ich adresy zamieszkania lub siedziby;

4) informacje o tytułach prawnych do instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;

5) oznaczenie zarządcy, jego adres zamieszkania lub siedziby oraz dokument potwierdzający jego powołanie;

6) okres, na który grupa instalacji ma być utworzona.

4. Prowadzący instalacje występują z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji do:

1) ministra właściwego do spraw środowiska - w przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji;

2) wojewody właściwego ze względu na adres zamieszkania lub siedziby zarządcy - w przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.

5. W przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji minister właściwy do spraw środowiska przesyła do Komisji Europejskiej wniosek o utworzenie grupy instalacji niezwłocznie po jego otrzymaniu.

6. Jeżeli Komisja Europejska w terminie 3 miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, nie odrzuci tego wniosku, minister właściwy do spraw środowiska przekazuje do wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, wniosek wraz ze stanowiskiem Komisji Europejskiej oraz swoją opinią.

7. Utworzenie grupy instalacji następuje w drodze decyzji wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, po zaopiniowaniu wniosku przez ministra właściwego do spraw środowiska.

Art.  32.

1. W przypadku likwidacji instalacji objętej systemem, gdy jej produkcja:

1) nie jest przenoszona do innej instalacji - przyznane dla likwidowanej instalacji uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu z dniem zaprzestania produkcji;

2) jest przenoszona do innej instalacji - przyznane dla likwidowanej instalacji uprawnienia do emisji są przenoszone do instalacji przejmującej produkcję, w części odpowiadającej przejętej produkcji, a pozostałe uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu.

2. Prowadzący likwidowaną instalację w ciągu 3 miesięcy od dnia zaprzestania w niej produkcji dokonuje rozliczenia z przyznanych uprawnień do emisji.

³ Art. 25 ust. 5 zmieniony przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.09.215.1664) z dniem 1 stycznia 2010 r.