Art. 6. - Gruzja-Polska. Umowa o wymianie i wzajemnej ochronie informacji niejawnych. Tbilisi.2015.10.08.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.1587

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 września 2016 r.

ARTYKUŁ  6

KONTRAKTY NIEJAWNE

1. Przed zawarciem kontraktu niejawnego każdy potencjalny kontrahent występuje do właściwego organu swojej Strony, aby ten zwrócił się do właściwego organu drugiej Strony o pisemne zaświadczenie, że potencjalny kontrahent drugiej Strony spełnia wymogi w zakresie ochrony informacji niejawnych o odpowiedniej klauzuli lub posiada odpowiednie świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego.

2. Informacje niejawne nie są udostępniane kontrahentowi do czasu uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu.

3. Kontrahent otrzymujący informacje niejawne związane z kontraktem niejawnym otrzymuje od kontrahenta drugiej Strony instrukcję bezpieczeństwa przemysłowego, która stanowi integralną część każdego kontraktu niejawnego. Instrukcja bezpieczeństwa przemysłowego zawiera postanowienia dotyczące wymogów bezpieczeństwa, w szczególności:

a) wykaz rodzajów informacji niejawnych odnoszących się do danego kontraktu niejawnego, z uwzględnieniem ich klauzul tajności;

b) zasady przyznawania klauzul tajności informacjom wytworzonym podczas realizacji danego kontraktu niejawnego.

Instrukcja bezpieczeństwa przemysłowego może także zawierać dodatkowe zasady ochrony informacji niejawnych odnoszące się do danego kontraktu niejawnego.

4. Kontrahent przekazuje kopię instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego właściwemu organowi swojej Strony.

5. Realizacja kontraktu niejawnego w części związanej z dostępem do informacji niejawnych jest możliwa, o ile kontrahent spełnia wymogi niezbędne do ochrony informacji niejawnych oznaczonych odpowiednią klauzulą tajności lub posiada odpowiednie świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego i postępuje zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa przemysłowego.

6. Każdy podwykonawca podlega tym samym obowiązkom ochrony informacji niejawnych, jakie nałożono na kontrahenta.