Art. 17. - Grecja-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Warszawa.1930.04.10.
Dz.U.1931.63.509
Akt obowiązującyOkręty i statki, żeglujące pod banderą jednej z Wysokich Umawiających się Stron, oraz ich ładunki korzystać będą pod każdym względem w portach i na wodach terytorialnych drugiej Strony z takiego samego traktowania, co i statki krajowe i ich ładunki, bez względu na miejsce odjazdu lub przeznaczenia wymienionych okrętów, bez względu również na miejsce pochodzenia lub przeznaczenia ich ładunków. Zwłaszcza nie będą one podlegały na obszarze drugiej Strony żadnym opłatom lub należnościom, jakiegokolwiek rodzaju lub nazwy, pobieranym na rzecz państwa, prowincyj, gmin lub jakichkolwiek bądź instytucyj, innym lub wyższym niż te, które będą stosowane do okrętów krajowych i ich ładunków.
Co do miejsca postoju okrętów i statków, ich ładowania i wyładowywania w portach, na redach i w basenach, i wogóle co do wszystkich jakichkolwiek formalności i rozporządzeń, jakim mogą podlegać okręty, ich załoga i ich ładunki, rozumie się, że statkom krajowym nie będzie przyznany żaden przywilej, ani żadna ulga, któreby nie były w równym stopniu przyznane statkom drugiego państwa.
Każdy przywilej i każde zwolnienie, które jedna z Wysokich Umawiających się Stron będzie mogła przyznać pod jednym z wyżej wymienionych względów trzeciemu mocarstwu, będą również zastosowane jednocześnie i bez zastrzeżeń do drugiej Umawiającej się Strony.
Wszelako czyni się wyjątek od postanowień niniejszego artykułu:
Co do żeglugi na drogach żeglownych wewnętrznych, naturalnych lub sztucznych, co do której okręty i statki Wysokich Umawiających się Stron będą podlegały tym samym warunkom, co okręty i statki państwa najbardziej uprzywilejowanego oraz ich ładunki, - opłaty, które zostaną ustalone dla okrętów i statków oraz ich ładunków, nie będą mogły przewyższać, z wyjątkiem jednak kabotażu wewnętrznego, poziomu opłat, stosowanych do statków krajowych i ich ładunków.