Art. 1. - Grecja-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Warszawa.1930.04.10.
Dz.U.1931.63.509
Akt obowiązującyObywatele każdej z Wysokich Umawiających się Stron, stosując się do praw miejscowych, będą traktowani na terytorjum drugiej Strony narówni z obywatelami państwa najbardziej uprzywilejowanego pod każdym względem, a zwłaszcza w odniesieniu do zakładania oraz wykonywania rzemiosł lub zawodów, handlu, przemysłu i żeglugi, prawa nabywania i posiadania ruchomości i nieruchomości oraz rozporządzania niemi, jak również w zakresie ich położenia prawnego, ich uprawnień i interesów.
Będą oni mieli swobodę załatwiania swych spraw na terytorjum drugiej Strony, bądź osobiście, bądź też przez pośrednika z ich własnego wyboru, nie podlegając pod tym względem ograniczeniom innym, niż przewidzianym przez ustawy i rozporządzenia obowiązujące na danem terytorjum. Będą oni mieli prawo, stosując się do krajowych ustaw, występować w sądach oraz będą mieli wolny dostęp do wszystkich władz. Kwestje prawa ubogich oraz zwolnienia od kaucji "judicatum solvi" będą załatwione specjalnym układem.
Nie będą oni podlegali na terytorjum drugiej Strony, ani z racji swej osoby, ani też z racji wykonywania swego rzemiosła czy zawodu, handlu, przemysłu i żeglugi, ani też w zakresie swych dóbr ruchomych i nieruchomych, żadnym podatkom lub opłatom, jakiegokolwiek bądź rodzaju, innym lub wyższym niż te, które są lub będą pobierane od obywateli państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Powyższe postanowienie nie stanowi przeszkody do pobierania w poszczególnych wypadkach bądź opłat t.zw. pobytowych, bądź też opłat z tytułu dopełnienia formalności policyjnych.