Oddział 2 - System zawieszeń - Gospodarcze procedury celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.201.1955

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 2004 r.

Oddział  2

System zawieszeń

§  64. 

1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Przepis § 40 stosuje się odpowiednio.

§ 65. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej właściwości lub parametry techniczne towarów przywożonych uległy zmianie w taki sposób, że uzyskanie produktów kompensacyjnych określonych w pozwoleniu stało się niemożliwe, posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest obowiązany powiadomić niezwłocznie urząd kontrolny o zaistniałej sytuacji.

§  66. 

1. Zakończenie procedury uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu.

2. Produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, określone w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.

§  67. 

1. Wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia.

2. Dopuszczenie do obrotu towarów przywożonych bądź w postaci towarów w stanie niezmienionym, bądź w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wymienione w załączniku nr 15 do rozporządzenia, uzależnione jest od zastosowania wobec nich przez naczelników urzędów celnych środków polityki handlowej, obowiązujących w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie tych towarów do obrotu.

§  68. 

1. W wypadku powstania długu celnego należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności celne przywozowe.

2. Wysokość długu celnego określana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, o których mowa w ust. 1.

§ 69. W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych wymienionych w załączniku nr 15 do rozporządzenia, wartość celna tych produktów ustalana jest w oparciu o:

1) wartość celną, ustaloną w tym samym czasie lub zbliżonym czasie, towarów identycznych lub podobnych, wytwarzanych w jakimkolwiek kraju trzecim;

2) ich cenę sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym;

3) cenę sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym.

§  70. 

1. Posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego powinien przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie tej procedury, nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym upłynął termin określony w art. 125 § 1 lub § 2a Kodeksu celnego.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1 może zostać przedłużony, nawet jeżeli już upłynął, na uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia.

§  71. 

1. Rozliczenie, o którym mowa w § 70, powinno zawierać następujące dane:

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego;

3) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym wraz z pozycjami ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym przeznaczenie celne;

4) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywiezionych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie;

5) kwotę wynikającą z długu celnego, jeżeli towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu.

2. W wypadku stosowania procedury uproszczonej w rozliczeniu, o którym mowa w § 70, oprócz danych, o których mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 70, należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego;

3) zgłoszenia celne lub inne dokumenty, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym przeznaczenie celne.

4. Rozliczenie, o którym mowa w § 70, może być dokonane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

5. W wypadku gdy posiadacz pozwolenia nie przedstawi rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego w terminie, o którym mowa w § 70, naczelnik urzędu celnego dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu.

§ 72. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji w sprawie rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego.

§  73. 

1. Jeżeli towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w ramach jednego pozwolenia, ale na podstawie kilku zgłoszeń celnych, to produkty kompensacyjne, które otrzymały inne przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego według kolejności dokonania zgłoszeń celnych.

2. Do towarów w stanie niezmienionym przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 74. Przepisu § 73 nie stosuje się w wypadku, gdy posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udowodni, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym zostały uzyskane z towarów przywiezionych objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie późniejszych zgłoszeń celnych.

§  75. 

1. W wypadku powstania długu celnego, o którym mowa w art. 224 § 1 Kodeksu celnego, naczelnik urzędu celnego przyjmujący zgłoszenie wywozowe wydaje w sprawie decyzję.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać określenie powstałego długu celnego, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych.