Francja-Polska. Układ płatniczy. Paryż.1937.05.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.50.386

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 25 czerwca 1937 r.

w sprawie tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień układu płatniczego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Francuską, podpisanego w Paryżu dnia 22 maja 1937 r.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia układu płatniczego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Francuską, podpisanego w Paryżu dnia 22 maja 1937 r.

(2) Tekst wspomnianego układu zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Skarbu oraz Przemysłu i Handlu.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje od dnia 1 czerwca 1937 r.

ZAŁĄCZNIK 

Przekład.

UKŁAD PŁATNICZY

I.

Płatności handlowe.

Rząd polski zapewnia, iż na wszystkie sumy należne za przywóz towarów francuskich dokonany w warunkach przewidzianych przez Traktat Handlowy i różne porozumienia podpisane w dniu dzisiejszym wydawane będą bezzwłocznie zezwolenia transferowe.

Wartość wywozu francuskiego do Polski ustalona zostaje na 80% wartości wywozu polskiego do Francji liczonego według danych polskiej statystyki wywozowej.

Utrzymanie tego stosunku w praktyce zapewni specjalna Komisja złożona z delegatów obu Rządów, która orzekać będzie ewentualnie o poprawkach, mających być dokonanymi w każdym kwartale, biorąc pod uwagę wyniki uzyskane w ciągu kwartału poprzedniego.

II.

Płatności finansowe.

A - Rządy polski i francuski, po wzięciu pod uwagę elementów polsko - francuskiego bilansu płatniczego w roku bieżącym - tak, jak można je przewidzieć obecnie, - a zwłaszcza faktu, iż na skutek układów zawartych w 1936 r. pomiędzy obu krajami zostaną w ciągu 1937 r. postawione do dyspozycji Polski i zarezerwowane dla transferu wierzytelności francuskich znaczne sumy, stwierdziły, iż w tych warunkach płatności bieżące i normalne będą mogły być zapewnione w całej ich rozciągłości.

W wyniku tego Rząd polski udzieli w 1937 r. zezwoleń potrzebnych dla transferu tych bieżących francuskich wierzytelności finansowych wobec Polski, które były lub będą przedmiotem podań o transfer po dniu 10 lipca 1936 r.

W szczególności Rząd polski udzieli wspomnianych zezwoleń spółkom lub firmom francuskim albo spółkom lub firmom polskim kontrolowanym przez kapitały francuskie, wykonywającym przemysł lub handel w Polsce, celem transferu z Polski sum potrzebnych im dla dokonania we Francji ich płatności bieżących, a mianowicie płatności ich dywidend, kuponów obligacji lub akcji, procentów i amortyzacji pożyczek, normalnych procentów od wszystkich innych długów finansowych, jak również sum potrzebnych na pokrycie normalnych kosztów ich central we Francji.

Niezależnie od tego francuski personel, pracujący we wspomnianych przedsiębiorstwach, będzie miał prawo do transferu do Francji 50% swych poborów.

Zezwolone w ten sposób transfery odbywać się będą pod kontrolą właściwych władz polskich.

B - Przy uwzględnieniu swoich możliwości Rząd polski zapewni stopniowe regulowanie tych wierzytelności francuskich wobec Polski, co do których niezaspokojone dotychczas podania o transfer przedstawione zostały przed dniem 10 lipca 1936 r. (i które z tego powodu podpadają pod artykuł 16 Konwencji z dnia 9 grudnia 1924 r.).

C - Obie Wysokie Układające się Strony zgodne są co do tego, by uznać, że stosowanie postanowień niniejszych nie powinno spowodować ucieczki kapitałów zaangażowanych na rynku polskim.

Postanowienia ogólne.

Układ niniejszy zawarty jest na rok 1937.

Nie mniej jednak, jeżeli w toku wykonywania niniejszego Układu na skutek zarządzeń przedsięwziętych przez z jedną z Układających się Stron, lub na skutek istotnej zmiany sytuacji jedna z Wysokich Układających się Stron uznałaby, że nowa sytuacja nie pozwala na wykonywanie Układu, będzie ona mogła wypowiedzieć go na 15 dni naprzód.

Sporządzono w Paryżu, w podwójnym egzemplarzu, dnia 22 maja 1937 r.