Art. 4. - Francja-Polska. Konwencja Konsularna. Paryż.1925.12.30.
Dz.U.1928.56.528
Akt utracił mocKierownicy urzędów konsularnych i urzędnicy służby konsularnej, bez względu na to czy są lub nie są obywatelami Państwa wysyłającego, nie podlegają jurysdykcji sądów Państwa przyjmującego z tytułu swych czynności urzędowych, dokonywanych w granicach kompetencyj, przyznanych im przez niniejszą Konwencję.
W wypadku, gdy urzędnik powoła się na powyższe uprawnienie wobec władz Państwa przyjmującego, władze te powinny powstrzymać się od po-wzięcia decyzji, wszystkie bowiem tego rodzaju wypadki winny być załatwiane w drodze dyplomatycznej.
Kierownicy urzędów i urzędnicy służby konsularnej, obywatele Państwa wysyłającego, nie mogą być aresztowani w drodze prewencyjnej, z wyjątkiem przestępstw, za które, według ustaw miejscowych, przewidziana jest kara co najmniej pięciu lat więzienia, W razie aresztowania lub wszczęcia dochodzenia Rząd Państwa przyjmującego winien możliwie jak najprędzej zawiadomić o tem przedstawiciela dyplomatycznego, któremu wspomniani urzędnicy konsularni podlegają.
Kierownicy urzędów i urzędnicy służby konsularnej, obywatele Państwa wysyłającego, nie mogą podlegać przymusowi osobistemu ani w sprawach cywilnych, ani z powodu wykonania poszczególnych czynności handlowych (jak podpis lub indos na wekslu), o ile zp.ś są oni kupcami, przymus osobisty może być względem nich stosowany jedynie za ich działalność handlową, nie zaś w sprawach cywilnych.
Kierownicy urzędów i urzędnicy służby konsularnej, którzy nie są obywatelami Państwa przyjmującego, obowiązani są czynić zadość wezwaniom sądów Państwa przyjmującego, wystosowanym do nich w celu przesłuchania ich w charakterze świadków i nie zawierającym zagrożenia sankcjami karnemi na wypadek niestawiennictwa; mogą oni jednakże w każdym poszczególnym wypadku, prosząc o odroczenie przesłuchania do czasu późniejszego, niezbyt jednak odległego, podać jako powód legalny przeszkody, wynikające z pilnego zajęcia służbowego.
Mają oni również prawo odmówić złożenia lub okazania dokumentów, znajdujących się w ich posiadaniu, zasłaniając się tajemnicą zawodową lub państwową. W wypadku, gdy władze sądowe nie uznają za uzasadnione tego wyjątku lub usprawiedliwienia, winny one powstrzymać się od wszelkich środków przymusowych w stosunku do urzędnika konsularnego, wszelkie bowiem tego rodzaju wypadki winny być zawsze załatwiane w drodze dyplomatycznej.
Poza przywilejami i prerogatywami, wyżej podanemi, kierownicy urzędów i urzędnicy konsularni podlegają jurysdykcji sądów Państwa przyjmującego, zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych, na tych samych warunkach, co i krajowcy.