Art. 24. - Francja-Polska. Konwencja Konsularna. Paryż.1925.12.30.
Dz.U.1928.56.528
Akt utracił mocKonsulowie generalni, konsulowie, wicekonsulowie i agenci konsularni mogą udawać się osobiście lub wysyłać swoich delegatów na pokład statków swego Państwa z chwilą, gdy zostaną one dopuszczone do swobodnego komunikowania się z lądem, przesłuchiwać kapitanów i załogę, badać papiery okrętowe, przyjmować zeznania o ich podróży, ich przeznaczeniu, o wydarzeniach w czasie trwania podróży, sporządzać wykazy ładunkowe i ułatwiać odprawę tych statków.
W portach, gdzie ma siedzibą konsul generalny, konsul, wicekonsul, lub agent konsularny jednego z obu Państw, funkcjonariusze miejscowych władz sądowych i administracyjnych, zarówno jak i funkcjonarjusze miejscowego urzędu celnego nie mogą dokonywać na pokładzie aresztowania (wyjąwszy wypadek schwytania na gorącym uczynku), ani poszukiwań, ani rewizyj, z wyjątkiem zwykłych rewizyj celnych i oględzin sanitarnych, nie zawiadomiwszy o tem uprzednio, a w wypadkach nagłych w chwili dokonywania czynności, urzędnika konsularnego Państwa, do którego należy statek, a to w tym celu, aby dany urzędnik konsularny mógł być przy tem obecny. Władze miejscowe winny również zawczasu zawiadomić konsula lub agenta konsularnego, aby mógł być obecny przy zeznaniach, składanych przez kapitanów lub załogę przed miejscowemi sądami lub urzędami administracyjnemi.
W zaproszeniu, które zostanie wystosowane w wymienionych wypadkach do konsulów generalnych, konsulów, wicekonsulów lub agentów konsularnych, należy wskazać ściśle godzinę, a jeżeli wspomniani miednicy nie stawią się osobiście na czas ani nie wydelegują swego zastępcy, czynności takie odbędą się w ich nieobecności.