Art. 16. - Francja-Polska. Konwencja Konsularna. Paryż.1925.12.30.
Dz.U.1928.56.528
Akt utracił mocKonsulowie generalni, konsulowie, wicekonsulowie i agenci konsularni obu Wysokich Umawiających się Stron mają prawo przyjmować w swych biurach, w mieszkaniu stron i na pokładach statków wojennych i handlowych Państwa wysyłającego zeznania od kapitanów, załogi, pasażerów, kupców i wszelkich innych obywateli tegoż Państwa.
Będą oni również uprawnieni do przyjmowania w charakterze notarjuszów rozporządzeń ostatniej woli od obywateli Państwa wysyłającego.
Mają oni ponadto prawo sporządzać w swych biurach wszelkie akta prawne, o ile odnoszą się one bądź do mienia znajdującego się, bądź do interesów, które mają być zawarte, bądź też do wszelkiego rodzaju praw, które mają być wykonane - poza terytorjum Państwa przyjmującego.
Odpisy i wyciągi z akt, sporządzonych na podstawie ustępów poprzednich, należycie uwierzytelnione przez wymienionych urzędników i zaopatrzone w oficjalną pieczęć urzędu, uznane będą zarówno wobec sądów, jak i poza sądami, tak w Polsce, jak i we Francji, narówni z oryginałami i posiadać będą ten sam charakter dokumentów autentycznych i tę samą moc dowodową, jak gdyby były sporządzone przez notarjusza lub innego funkcjonarjusza publicznego jednego lub drugiego Państwa, pod warunkiem, Ż3 akta te sporządzone będą podług form, wymaganych przez ustawy Państwa wysyłającego i opłacone stemplem oraz zarejestrowane i poddane wszystkim innym formalnościom, w tej dziedzinie, wymaganym przez przepisy Państwa, w którem akt ten ma być wykonany.
W razie wątpliwości co do wiarogodności odpisów lub wyciągów z akt, sporządzonych w biurach konsulatów, nie można odmówić stronie zainteresowanej, która tego zażąda, porównania ich z oryginałem, przyczem przy zestawień; i tem strona zainteresowana może być obecna, o ile uzna za potrzebne.