Art. 11. - Francja-Polska. Konwencja Konsularna. Paryż.1925.12.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.56.528

Akt utracił moc
Wersja od: 22 maja 1928 r.
Artykuł  11.

Jeżeli obywatel francuski w Polsce lub obywatel polski we Francji pozostawi majątek, a osoby uprawnione do spadku lub niektóre z pośród nich nie są znane albo są nieobecne, konsulowie generalni, konsulowie, wicekonsulowie i agenci konsularni będą uprawnieni żądać opieczętowania rzeczy, papierów i innych ruchomości zmarłego oraz być obecnymi przy dokonywaniu tej czynności. Będą oni czuwali nad tem, aby właściwa władza zbadała, czy istnieje testament, oraz będą otrzymywali zawiadomienia o wszelkiego rodzaju informacjach i dokumentach, które pozwoliłyby im odnaleźć osoby do spadku uprawnione. Również będą oni mogli żądać sporządzenia spisu inwentarza oraz będą mogli we wszystkich wypadkach być przy tem obecni. Będą oni mogli ponadto, o ile uznają to za pożyteczne, spowodować wyznaczenie przez właściwą władzę miejscową administratora lub kuratora masy spadkowej, który zostanie wybrany zgodnie z ich wnioskiem z pośród osób, przewidzianych przez ustawy lub zwyczaj do pełnienia tych czynności.

Administrator lub kurator winien na każde żądanie udzielić konsulowi generalnemu, konsulowi, wicekonsulowi lub agentowi konsularnemu wszelkich informacyj, dotyczących likwidacji spadku.

Interwencja ze strony konsula nie będzie dopuszczalna z chwilą, gdy zostanie stwierdzone, że nie istnieją osoby do spadku uprawnione, będące obywatelami Państwa wysyłającego, albo też, gdy wszyscy spadkobiercy są obecni lub reprezentowani.