Formowanie drożdży prasowanych krajowych i zagranicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.12.111

Akt jednorazowy
Wersja od: 28 lutego 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 26 stycznia 1922 r.
w przedmiocie formowania drożdży prasowanych krajowych i zagranicznych.

Na mocy § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania drożdży prasowanych na obszarze b. zaborów rosyjskiego i austriackiego (Dz. U. R. P. № 50, poz. 307) zarządza się co następuje:
Ustęp pierwszy paragrafu 10 rozporządzenia wykonawczego Ministra Skarbu z dnia 31 maja 1921 r. do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania drożdży prasowanych na obszarze b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego (Dz. U. R. P. № 53, poz. 335) otrzymuje następujące brzmienie:

"Drożdże prasowana po wyjściu z pod prasy powinny być odważone, a waga ich wciągnięta do książki obrachunkowej i następnie sformowane w cegiełki (płytki) 100-gramowe lub 500-gramowe. Nadwaga na wyschnięcie może wynosić 5% wagi dozwolonej normy wagowej. Drożdże zagraniczne wolno sprowadzać również tylko w cegiełkach wagi 100 i 500 gramów".

Ustęp pierwszy paragrafu 11 wymienionego w § 1 rozporządzenia uzupełnia się przez dodanie następującego trzeciego zdania:

"Cegiełki 500-gramowe można banderolować, bądź pojedyńczemi opaskami 500-gramowemi, bądź dwoma opaskami na krzyż -- jedną 400 i jedną 100-gramową".

Rozporządzenie niniejsze nabiera mocy obowiązującej z dniem 1 marca 1922 r.