Art. 3. - Finlandia-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1923.11.10.
Dz.U.1924.81.781
Akt utracił mocSpółki prywatno-prawne i handlowe, założone prawnie na mocy ustaw jednej z Układających się Stron i mające swą siedzibę na jej terytorjum, uznane będą przez drugą Stronę za legalnie istniejące, byle tylko nie miały celu niedozwolonego lub przeciwnego dobrym obyczajom i będą miały, stosując się do praw i przepisów i na tych samych warunkach co spółki krajowe, wolny i łatwy dostęp do sądów, bądź jako powód, bądź jako pozwany, jak również i do innych władz.
Spółki prywatno-prawne i handlowe, uznane w ten sposób przez każdą z Układających się Stron będą mogły, o ile nie jest to przeciwne ustawodawstwu drugiej Strony i stosując się do ustaw i przepisów tej Strony, osiedlać się na jej terytorjum, zakładać tam swe filje i oddziały i wykonywać tam swój przemysł. Wyłączone są wszelako gałęzie handlu i przemysłu, które, ze względu na ich charakter użyteczności ogólnej, rozumiejąc tu i spółki finansowe i ubezpieczeniowe, podlegałyby specjalnym ograniczeniom, stosowanym do wszystkich krajów.
Spółki te, raz dopuszczone zgodnie z ustawami i przepisami, które obowiązują lub będą obowiązywać na terytorjum odnośnego kraju, nie będą podlegały podatkom, opłatom, daninom jakiejkolwiek nazwy lub rodzaju, innym lub wyższym od tych, które ustanowione są w Polsce dla spółek krajowych, w Finlandji dla spółek państwa najbardziej uprzywilejowanego.