Art. 7. - Estonia-Polska. Konwencja weterynaryjna. Tallin.1933.09.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.63.528

Akt utracił moc
Wersja od: 20 lipca 1934 r.
Artykuł  7.

Transporty zwierząt przewożonych tranzytem winny być zaopatrzone w zezwolenie na przywóz wydane przez kraj przeznaczenia lub w zezwolenie na przewóz, wydane przez kraj przejmujący przesyłkę do dalszego przewozu pod tym warunkiem, że kraj ten lub kraj przeznaczenia zobowiąże się nie cofać w żadnym wypadku zwierząt, o ile wspomniane kraje już nie zobowiązały się na stałe do niecofania w żadnym wypadku zwierząt, produktów zwierzęcych lub przedmiotów, mogących być rozsadnikami zarazy.

Przewóz mięsa świeżego, konserwowanego lub przyrządzonego, materjałów i przedmiotów, mogących być rozsadnikami zarazy z terytorjum jednej z Układających się Stron przez terytorjum drugiej Strony koleją w zamkniętych i zaplobowanych wagonach lub też statkami będzie dopuszczony bez wymagania żadnego uprzedniego zobowiązania się do przyjęcia przesyłki ze strony kraju przejmującego przesyłkę do dalszego przewozu lub też kraju przeznaczenia.

Wagony podczas tranzytu winny być zaplombowane przez władze celne na stacji wejściowej kraju tranzytującego i w takim stanie będą przedstawione władzom celnym przy wejściu do kraju przeznaczenia lub kraju przejmującego przesyłkę do dalszego przewozu.

Wagony, zawierające zwierzęta, będą plombowane w sposób, który da gwarancję, że zwierzęta nie będą mogły być ani zamienione, ani wyładowane, lecz który nie przeszkodzi ich żywieniu. Wszelkie wyładowanie lub przeładowywanie jest zasadniczo zakazane. W razie konieczności lub za specjalnem zezwoleniem wyładowanie lub przeładowanie będzie mogło być dokonane pod kontrolą państwowego lub przez Państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego.

Wagony używane do przewozu zwierząt lub świeżych produktów zwierzęcych winny być doskonale uszczelnione.