Rozdział 2 - Sprzedaż i inne wprowadzanie w obieg mięsa. - Dozór nad mięsem i przetworami mięsnemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.68.558

Akt utracił moc

Wersja od: 7 maja 1932 r.

Rozdział  II.

Sprzedaż i inne wprowadzanie w obieg mięsa.

§ 14. Wszelkie czynności, związane z załadowaniem, przewozem i wyładowaniem mięsa powinny się odbywać w warunkach, zabezpieczających mięso od wszelkich zanieczyszczeń, zepsucia i udzielania się mięsu złej woni.

W szczególności:

a) mięso, przeznaczone do załadowania w przesyłkach drobnicowych, winno być całkowicie i czysto opakowane;

b) mięso nie może być przewożone wraz z żywemi zwierzętami, skórami zwierzęcemi, szmatami, brudnemi naczyniami i t. p.

§  15.

(1) Wozy (ręczne, konne, samochodowe) do przewożenia mięsa powinny mieć ściany gładkie, szczelne, łatwo dające się oczyścić. Wozy ręczne i konne pozatem winny mieć ściany ścisłe, z twardego drzewa, należycie heblowane i pokostowane (nie malowane) ; wozy te powinny być kryte i tak zamknięte, aby mięso nie zwisało i nie było wystawione na zanieczyszczenie; nie powinny one być używane do żadnych innych celów.

(2) Wozy mają być zaopatrzone w tablice z nazwą firmy (właściciela) i jej adresem.

(3) Przy przenoszeniu mięsa mają pracownicy używać czystych nieprzemakalnych kurtek i czapek.

(4) Zabrania się przewożenia razem z mięsem zwierząt żywych, bitych zwierząt w skórze, skór zwierzęcych, szmat, brudnych naczyń, odpadków oraz przedmiotów, wydzielających ostrą woń.

§ 16. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia:

1) "Miejsca sprzedaży mięsa" są to:

a) hale mięsne,

b) sklepy rzeźnicze (jatki),

c) sklepy z ptactwem bitem i dziczyzną,

d) sklepy (jatki) z mięsem końskiem,

e) tanie jatki.

2) 8 "Wytwórnie wędliniarskie" są to miejsca wyrobu przetworów, wyszczególnionych w § 1 pkt. a).

3) "Wędliniarnie" są to miejsca sprzedaży przetworów mięsnych, wyszczególnionych w § 1 pkt. 2 lit. a) i c).

§  17.

(1) 9 Miejsca sprzedaży mięsa nie mogą mieścić się w suterenach. Miejsca sprzedaży mięsa mogą znajdować się w odległości co najmniej 5 mtr. od ustępów ogólnych skanalizowanych, połączonych z miejską siecią kanalizacyjną lub miejscową oczyszczalnią ścieków, zaś od, ustępów nieskanalizowanych, dołów ustępowych, obór, stajen, chlewów, gnojowisk i śmietników co najmniej w odległości 10 mtr.

(2) Przy halach mięsnych powinna być urządzona chłodnia dla przechowywania większych zapasów mięsa, zaś przy innych miejscach sprzedaży mięsa - chłodnia lub lodownia podręczna, względnie piwnica czysta, sucha, przewiewna, z podłogą nieprzepuszczalną; hale mięsne ponadto powinny być zaopatrzone w urządzenia z wodą bieżącą, dobrą do picia dla ludzi, oraz węże do zmywania podłóg i ścian i zlew. Poszczególne miejsca sprzedaży mięsa mogą korzystać ze wspólnej chłodni.

(3) Miejsca sprzedaży powinny być widne, suche, posiadać możność łatwego przewietrzania (wentylacja naturalna lub wzorowa sztuczna). Podłoga powinna być z materjału trwałego i nieprzepuszczalnego, dającego się łatwo czyścić (cement, beton, płytki terrakotowe i t. p.). Ściany powinny być malowane jasną farbą olejną lub wyłożone materjałem nieprzepuszczalnym, dającym się łatwo myć, co najmniej do górnej granicy pomieszczenia mięsa; powyżej zaś ściany mogą być bielone.

(4) Przyrządy do mięsa powinny odpowiadać wymaganiom następującym:

a) haki do wieszania mięsa winny być metalowe (cynkowane, cynowane lub niklowane), szklane względnie porcelanowe, przytwierdzone wzdłuż ścian w ten sposób, by mięso wzajemnie do siebie i do ścian nie przylegało;

b) płyty stołów do mięsa - z marmuru, szkła lub z drzewa twardego, niesmolistego, o powierzchni gładkiej, bez szpar i szczelin i niemalowanej;

c) kloce i deski do rąbania i krajania mięsa - z drzewa twardego, niesmolistego, gładkie, bez szpar i szczelin;

d) płyty do wag - z materjału nierdzewiejącego, niemalowane (marmurowe, kamienne, metalowe, drewniane, szklane, porcelanowe, fajansowe, kamionkowe i t. p.).

(5) W każdem miejscu sprzedaży powinna być umywalnia z wodą bieżącą, dobrą do picia dla ludzi, i spluwaczki wodne, codziennie opróżniane i myte, oraz pomieszczenie lub szafa na ubrania zatrudnionego personelu.

(6) Do pakowania mięsa używać należy czystego papieru. Używanie do tego celu makulatury jest wzbronione.

§ 18. Zabrania się w miejscach sprzedaży mięsa:

a) sprzedaży wędlin i innych wyrobów masarskich oraz wszelkich innych artykułów żywności;

b) wywieszania (wystawiania) nazewnątrz tych miejsc oraz w drzwiach (odrzwiach) mięsa, przeznaczonego do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia, oraz wystawiania kloców do mięsa nazewnątrz jatek;

c) przetrzymywania mięsa zepsutego, skór surowych i suchych, pierza, rogów, kopyt, z wyjątkiem nóżek cielęcych i wieprzowych, wyporków cielęcych, nieoczyszczonych podrobów i wnętrzności, oraz mięsa nieoznakowanego przez organa weterynaryjne;

d) przetrzymywania mięsa, przeznaczonego do obiegu, w pomieszczeniach mieszkalnych;

e) trzymania mięsa bezpośrednio na lodzie;

f) przetrzymywania w miejscach sprzedaży mięsa ptactwa żywego, ptactwa bitego nie-skubanego;

g) skubania ptactwa bitego i podskubywania ptactwa żywego;

h) bicia ptactwa;

i) trzymania zwierząt domowych.

Na drzwiach wejściowych powinien być wyraźny napis: "Wprowadzanie psów jest wzbronione".

§ 19. Zabrania się:

1) sprzedaży mięsa, dziczyzny w kawałkach i ptactwa oskubanego:

a) na targach i rynkach w straganach otwartych,

b) w handlu obnośnym,

2) bicia ptactwa na targach i rynkach.

§  20.

(1) W sklepach, w których sprzedaż bitego ptactwa i dziczyzny stanowi dodatkową część przedsiębiorstwa, przedmioty te powinny być umieszczone w miejscu oddzielnem w ten sposób, by nie stykały się z innemi artykułami żywności.

(2) Wywieszanie i umieszczanie w drzwiach i odrzwiach tych sklepów bitego ptactwa i dziczyzny jest wzbronione.

§  21.

(1) Sklepy (jatki) z mięsem końskiem oraz przetworami z mięsa końskiego lub z domieszką mięsa końskiego powinny nieście się oddzielnie i być oznaczone wyraźnym napisem "sprzedaż mięsa końskiego" i głową konia.

(2) Wszelkie przetwory z mięsa końskiego lub z domieszką mięsa końskiego muszą być oznaczone wyraźnym napisem "z mięsa końskiego" i rysunkiem głowy konia, wybitemi na plombie.

(3) W sklepach tych nie wolno sprzedawać mięsa innego rodzaju.

(4) Przetwory z mięsa końskiego mogą być wyrabiane tylko w specjalnie przeznaczonych do tego celu wytwórniach.

§  22.

(1) Wszystkie miejsca sprzedaży mięsa winny być utrzymane w dokładnej czystości. W szczególności: lokal winien być przynajmniej raz na dzień dokładnie przewietrzany, ściany olejne lub kaflowe oraz podłogi powinny być zmywane codziennie po skończonej pracy. Zamiatanie na sucho oraz posypywanie podłóg po zamieceniu piaskiem lub innemi sypkiemi materjałami, z wyjątkiem trocin, jest wzbronione.

(2) Płyty stołów, deski oraz inne przyrządy muszą być myte codziennie gorącym rozczynem sody; noże, wagi i wszystkie inne narzędzia dokładnie oczyszczone. Kloce powinny być codziennie po pracy wycierane solą dokładnie, a w miarę niszczenia się powierzchni - spiłowywane. Boki kloców powinny być politurowane lub malowane białą farbą olejną.

(3) Odpadki mięsne winny być umieszczane w szczelnie zamkniętych naczyniach o ścianach wewnątrz gładkich, niewsiąkliwych, dających się łatwo oczyszczać; zawartość należy codziennie usuwać, a same naczynia oczyszczać.

(4) Lokal powinien być wolny od myszy, szczurów, robactwa i t. p. W razie ich pojawienia się należy je wytępić szybko i radykalnie z zastosowaniem wszelkich ostrożności przy używaniu środków, szkodliwych dla zdrowia ludzkiego.

(5) Lokal sprzedaży nie może łączyć się bezpośrednio z miejscem uboju zwierząt ani z mieszkaniem, lub służyć za miejsce zamieszkania, wypoczynku lub noclegu.

(6) Okna otwierane należy w porze letniej zabezpieczać przed owadami gęstemi, trwałemi siatkami.

(7) Mięso, przeznaczone na sprzedaż, powinno być zabezpieczone od zanieczyszczeń (pył, kurz, owady), od działania promieni słonecznych oraz woni przenikliwej.

⁸ § 16 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.

⁹ § 17 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 20 kwietnia 1932 r. (Dz.U.32.38.396) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1932 r.