Dodatki drożyźniane do rent ubezpieczenia od wypadków dla osób, pobierających renty i dodatki do rent z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.67.613

Akt utracił moc

Wersja od: 22 sierpnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 29 lipca 1922 r.

w przedmiocie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczenia od wypadków dla osób, pobierających renty i dodatki do rent z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie.

Na mocy art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1921 r. w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustaw austrjackich o ubezpieczeniu robotników od wypadków, obowiązujących na terytorjum b. zaboru austrjackiego, oraz o rozciągnięciu obowiązujących tam ustaw o ubezpieczeniu od nieszczęśliwych wypadków na terytorjum przyłączone do Polski, a należącem poprzednio do Królestwa Węgierskiego (Dz. U. R. P. № 65 p. 413), zarządza się co następuje:

§ 1. Osobom, pobierającym renty z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie przyznaje się od pierwszego dnia miesiąca, następnego po ogłoszeniu niniejszego rozporządzenia, aż do dalszego zarządzenia, dodatek drożyźniany do rent, równający się różnicy między rentą pobieraną na podstawia obowiązujących ustaw, a kwotą jakąby osoba uprawniona pobierała, gdyby za podstawę policzalnego zarobku przyjąć:

a) kwotą 36.000 Mp. rocznie

dla uszkodzonych o niezdolności do pracy do 19%, którzy nie ukończyli 60-go roku życia,

b) kwotę 54.000 Mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o niezdolności do pracy do 19%, którzy ukończyli 60-ty rok życia;

2) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 19% do 39%, którzy nie ukończyli 60-go roku życia;

3) wdów, które nie ukończyły 60-go roku życia i nie mają dzieci, uprawnionych do poboru renty;

4) rodzin z najwyżej trojgiem dzieci.

c) kwotę 72.000 Mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 19% do 39%, którzy ukończyli 60-ty rok życia;

2) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 39% do 59%, którzy nie ukończyli 60-go roku życia;

3) rodzin z czworgiem dzieci.

d) kwotę 90.000 Mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 39% do 59%, którzy ukończyli 60-ty rok życia;

2) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 59% do 79%, którzy nie ukończyli 60-go roku życia;

3) rodzin z pięciorgiem dzieci.

e) kwotę 120.000 mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 59% do 79%, którzy ukończyli 60-ty rok życia;

2) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 79% do 99%, którzy nie ukończyli 60-go roku życia;

3) rodzin z sześciorgiem dzieci;

4) wszystkich wdów, które ukończyły 60-ty rok życia;

5) ascendentów;

6) sierot po obojgu rodzicach;

7) dzieci nieślubnych;

8) wnuków;

9) rodzeństwa.

f) kwotę 150.000 Mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o niezdolności do pracy ponad 79% do 99%, którzy ukończyli 60-iy rok życia;

2) uszkodzonych o 100% niezdolności do pracy, którzy nie ukończyli 60-go roku życia;

3) rodzin z siedmiorgiem i więcej dzieci.

g) kwotę 180.000 Mp. rocznie

dla: 1) uszkodzonych o 100% niezdolności do pracy, którzy ukończyli 60-ty rok życia;

2) wszystkich uszkodzonych o zupełnej niezdolności do pracy t. j. potrzebujących stałej opieki.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje z dniem ogłoszenia, ź dniem tym traci moc obowiązującą § 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1921 r. w przedmiocie dodatków drożyźnianych dla osób, uprawnionych do poboru renty z Zakładu ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, oraz w przedmiocie pokrycia kosztów tych dodatków (Dz. CI. R. P. z r. 1922 № 4 p. 26).