Dodatek ćwiczebny dla żołnierzy, pełniących czynną służbę wojskową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.7.36

Akt utracił moc
Wersja od: 1 sierpnia 1946 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 21 grudnia 1946 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu o dodatku ćwiczebnym dla żołnierzy, pełniących czynną służbę wojskową.

Na podstawie art. 30 dekretu z dnia 14 lutego 1946 r. o uposażeniu wojskowych (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 59) w brzmieniu ustalonym dekretem z dnia 19 sierpnia 1946 r. (Dz. U. R. P. Nr 45, poz. 260) - zarządza się, co następuje:
Dla żołnierzy Wojska Polskiego pełniących czynną służbę wojskową - za czas udziału w ćwiczeniach, ostrych strzelaniach, manewrach, koncentracjach, zawodach, mających na celu wyszkolenie wojska poza swym garnizonem, oraz za czas przydzielenia do obozów przysposobienia wojskowego i wychowania fizycznego poza swym garnizonem - ustanawia się dodatek ćwiczebny.
Prawo do dodatku ćwiczebnego przysługuje następującym żołnierzom i w następującym wymiarze dziennie:
a)
oficerowie 50 zł,
b)
podoficerowie zawodowi i nadterminowi 20 zł,
c)
podoficerowie, starsi szeregowcy i szeregowcy zasadniczej służby wojskowej 5 zł.
Wyłączeni od prawa do dodatku ćwiczebnego są wojskowi rezerwy powołani na ćwiczenia wojskowe.
Żołnierzom, pobierającym dodatek ćwiczebny na mocy niniejszego rozporządzenia, nie służy prawo do diet za czas podróży służbowej poza swym garnizonem.
Dodatek ćwiczebny jest należnością dzienną, tj. za pełną dobę przebywania żołnierza na ćwiczeniach poza swym garnizonem, licząc od dnia i godziny wymarszu do dnia i godziny powrotu do swego garnizonu.
Dodatek ćwiczebny płatny jest miesięcznie z dołu wraz z uposażeniem.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 sierpnia 1946 r.