Art. 18. - Dania-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1924.03.22.
Dz.U.1924.74.736
Akt obowiązującyObywatele jednej z Układających się Stron będą mieli, zgodnie z obowiązującymi ustawami, wolny wjazd na terytorjum drugiej Strony i będą mogli, na warunkach ustalonych przez ustawodawstwo drugiego państwa osiedlać się tam i wykonywać tam swój handel, przemysł, zawody i rolnictwo. Będą oni korzystali pod tym względem z traktowania równie korzystnego jak to, które przyznane jest obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego. To samo traktowanie przyznane jest co do ich stanowiska prawnego, jak również co do ich ruchomości i nieruchomości. Wszelako są zastrzeżone, co do kupna, posiadania i używania dóbr nieruchomych, wyjątki i ograniczenia, które są lub były ustalone w stosunku do obywateli wszystkich państw obcych.
Będą mieli oni swobodę załatwiania swoich spraw na terytorjum drugiej Układającej się Strony, bądź osobiście, bądź przez pośrednika ich własnego wyboru i będą oni mieli, zastosowując się do ustaw krajowych, zupełny i swobodny dostęp do sądów i różnych władz. Będą oni korzystali w stosunkach prawnych ze wszystkich praw i immunitetów krajowców i jak ci, będą oni mieli możność posługiwania się, dla obrony swych interesów, adwokatami i pełnomocnikami, przez nich samych wybranemi.
Nie będą oni mogli być zmuszani do uiszczania innych lub wyższych opłat jakiegokolwiek rodzaju od tych, które są lub będą pobierane od krajowców lub od obywateli państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Obywatele Układających się Stron będą mogli na terytorjum drugiej Strony, stosując się do obowiązujących ustaw, wchodzić w posiadanie dóbr, któreby im przypadały z tytułu dziedzictwa, na mocy testamentu lub ab intestat i nie będą zobowiązani do uiszczania opłat innych lub wyższych od tych, które w analogicznych wypadkach byłyby pobierane od krajowców.