Dania-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1924.03.22.
Dz.U.1924.74.736
Akt obowiązującyTRAKTAT HANDLOWY I NAWIGACYJNY
pomiędzy Polską a Danją
podpisany dnia 22 marca 1924 r.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
MY
STANISŁAW WOJCIECHOWSKI
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
W dniu dwudziestym drugim marca, tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku podpisany został w Warszawie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Duńskiego Traktat Handlowy i Nawigacyjny, który słowo w słowo brzmi jak następuje:
Traktat Handlowy i Nawigacyjny
POMIĘDZY POLSKĄ
a
DANJĄ
Rząd Polski i Królewski Rząd Duński ożywieni jednakiem pragnieniem pogłębienia więzów przyjaźni i zacieśnienia i rozwinięcia pomiędzy Polską z jednej strony a Danją z drugiej stosunków handlowych i nawigacyjnych, postanowili zawrzeć Traktat Handlowy i Nawigacyjny i mianowali swemi Pełnomocnikami: (pominięto),
Którzy po zakomunikowaniu sobie wzajemnie pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące artykuły:
Z wyjątkiem odmiennych postanowień następnych artykułów, Wysokie Układające się Strony obowiązują się przyznać sobie wzajemnie odnośnie do ich handlu, przemysłu, zawodów, rolnictwa, żeglugi, traktowanie conajmniej tak korzystne jak to, które jest przyznane lub mogłoby być przyznane państwu najbardziej uprzywilejowanemu.
Produkty naturalne lub wyroby, pochodzące i przychodzące z terytorjum celnego Polskiego lub z Danji (łącznie z Grenlandją) będą korzystały przy przywozie do terytorjum drugiej Strony we wszystkiem co dotyczy ceł, stosowania mnożników celnych, i wszelkiej innej opłaty, któraby była ustanowiona dodatkowo do ceł przywozowych przy przywozie produktów, z traktowania conajmniej tak korzystnego, jakie przyznane jest lub mogłoby być przyznane produktom państwa najbardziej uprzywilejowanego. Powyższe traktowanie będzie się rozciągało również na procedurę celną, wszelkie formalności celne, zwrot pobieranych ceł, oraz na składanie towarów na skład.
Produkty pochodzące i przychodzące z jakiegokolwiek innego kraju, przewożone przez terytorjum jednej ze Stron, korzystające lub nie korzystające ze składania na skład w portach wolnych, składach wolnych, składach tranzytowych lub w innych składach celnych, będą korzystały przy przywozie do terytorjum drugiej Strony pod względem ceł przywozowych, wszelkich innych opłat i pod każdym innym względem z traktowania conajmniej równie korzystnego, jak to któreby było przyznane dla produktów przywożonych wprost z kraju pochodzenia.
Produkty wywożone z terytorjum celnego Polskiego, przeznaczone do Danji lub produkty wywożone z Danji, przeznaczone do terytorjum celnego Polskiego, będą korzystały, pod względem ceł wywozowych, stosowania mnożników celnych i wszelkiej innej opłaty nałożonej na wywóz produktów z obydwu krajów, z traktowania conajmniej równie korzystnego jak to, które jest przyznane lub mogłoby być przyznane dla produktów wywożonych z przeznaczeniem do państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Postanowienia ustalone w artykułach 2, 3 i 4 nie stosują się:
Obydwie Układające się Strony obowiązują się przyznać sobie wzajemnie na drogach dla tranzyta międzynarodowego najbardziej przystosowanych, swobodę tranzyta dla osób, bagażów, produktów i przedmiotów wszelkiego rodzaju, przesyłek pocztowych, okrętów, statków, wagonów osobowych i towarowych, lub innych środków przewozowych, zapewniając sobie pod tym względem traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Produkty jednego z dwuch krajów, przywożone do terytorjum drugiego i przeznaczone do złożenia na skład lub do tranzyta nie będą podlegały w tym ostatnim żadnemu cłu lub opłacie celnej ani żadnej opłacie wewnętrznej, innej niż opłaty przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów kontroli i administracji tranzyta, jak również opłaty dotyczących tranzakcji, których towary te byłyby przedmiotem.
Żadna z dwuch Układających się Stron nie będzie jednak obowiązana do zapewnienia tranzyta podróżnym, których wyjazd na jej terytorjum byłby zabroniony. Tranzyt towarów będzie mógł być zabroniony:
Tranzyt towarów, które w jednem z Układających się Państw stanowią przedmiot monopolu Państwa, będzie mógł być poddany kontroli specjalnej ustalonej przez ustawodawstwo krajowe obowiązujące obecnie, lub któreby było ustanowione w przyszłości.
Osoby, bagaże i produkty nadane do przesyłki na terytorjum jednej z Układających się Stron i które mają być wywiezione do terytorjum drugiej Układającej się Strony lub przez to terytorjum do Państwa trzeciego, nie będą traktowane mniej korzystnie ani pod względem odprawy, ani pod względem ceny przewozu i podatków publicznych obciążających przesyłki, niż osoby, bagaże i produkty krajowe lub jakiegokolwiek państwa innego, nadane do przesyłki na terytorjum drugiej Układającej się Strony lub w Państwie trzecim, w tych samych warunkach, w tym samym kierunku i na tym samym przebiegu.
Podobnie traktowane będą produkty nadane do przesyłki w państwie trzeciem i które mają być wywiezione przez terytorjum jednej z Układających sie Stron z przeznaczeniem do terytorjum drugiej Układającej się Strony.
Postanowienia powyższe nie dotyczą ulg taryfowych przyznanych dla celów dobroczynnych lub oświaty publicznej, zniżek udzielonych w przypadku klęski ogólnej, ani zniżek stosowanych do urzędników publicznych, podróżujących w sprawach prywatnych, ani też do przesyłek służbowych kolejowych.
Obydwie Układające się Strony będą usiłowały ułatwiać komunikację między swemi krajami, bądź przez zaprowadzenie transportów bezpośrednich kolejowych i morskich, bądź za pomocą zawierania umów dotyczących bezpośredniej komunikacji kolejowej.
We wszystkiem co dotyczy opłat od spożycia, od produkcji, od sprzedaży i wszelkich innych opłat wewnętrznych, produkty pochodzące i przychodzące z jednego z Układających się państw będą korzystały w drugiem w takiego samego traktowania jakie jest przyznane lub mogłoby być przyznane dla produktów kraju najbardziej uprzywilejowanego.
Układające się Strony nie prowadzą ani nie będą utrzymywały zakazów lub ograniczeń dotyczących wzajemnego przywozu lub wywozu, które nie będą się stosowały w taki sam sposób do przywozu lub wywozu tych samych towarów w handlu z każdem innem państwem.
Postanowienia niniejszego artykułu nie będą stosowane o ile ustanowienie lub utrzymanie w mocy zakazu:
W razie gdyby jedna z Układających się Stron poddała przywóz lub wywóz pewnych produktów specjalnym warunkom cen sprzedaży lub kupna, zatwierdzonym przez rząd lub organy przez niego upoważnione warunki stosowane do drugiej strony będą najbardziej korzystne z pośród tych, które są lub będą mogły być stosowane do produktów lub do obywateli państwa trzeciego.
Postanowienia niniejszego traktatu nie będą mogły uprawniać jednej z Układających się Stron do wykonywania kabotażu rzecznego i morskiego w drugim kraju, ani do domagania się ulg, które są przyznane lub mogłyby być przyznane w przyszłości rybołóstwu krajowemu.
Statki każdej z Układających się Stron, które zawiną do portu drugiej Strony i któreby chciały wyładować tylko część swego ładunku, będą mogły, stosując się do ustaw i przepisów odnośnego państwa, zatrzymać na statku część ładunku, któraby była przeznaczona do innego portu, bądź tego samego bądź innego kraju i wywieść ją z powrotem, nie będąc zobowiązanym do uiszczania żadnych opłat innych lub wyższych od tych, które będą pobierane od statków krajowych lub statków innego państwa w takim samym wypadku. Te same statki będą mogły również ładować swój ładunek w jednym porcie oraz kontynuować ładowanie lub uzupełniać ładunek w innym, lub w kilku innych portach tego samego kraju, nie będąc zmuszonym do uiszczania innych ani wyższych opłat od tych, którym podlegają statki krajowe lub statki państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Władze miejscowe winny we wszelki sposób udzielić pomocy urzędnikowi konsularnemu przy wykonywaniu jego czynności dla ochrony wszystkich praw osób zainteresowanych w wyratowaniu statku i ładunku.
Przedsiębiorstwa emigracyjne zatwierdzone w jednym z dwuch państw będą korzystały pod każdym względem, na terytorjum drugiego państwa z tych samych praw, przywilejów, immunitetów i zwolnień co podobne przedsiębiorstwa państwa najbardziej uprzywilejowanego. Rozumie się, że żadna z Układających się Stron nie będzie mogła powoływać się na zasadę największego uprzywilejowania dla żądania w akcie koncesji, wyznaczenia portu specjalnego dla ładowania emigrantów.
Obywatele jednej z Układających się Stron będą mieli, zgodnie z obowiązującymi ustawami, wolny wjazd na terytorjum drugiej Strony i będą mogli, na warunkach ustalonych przez ustawodawstwo drugiego państwa osiedlać się tam i wykonywać tam swój handel, przemysł, zawody i rolnictwo. Będą oni korzystali pod tym względem z traktowania równie korzystnego jak to, które przyznane jest obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego. To samo traktowanie przyznane jest co do ich stanowiska prawnego, jak również co do ich ruchomości i nieruchomości. Wszelako są zastrzeżone, co do kupna, posiadania i używania dóbr nieruchomych, wyjątki i ograniczenia, które są lub były ustalone w stosunku do obywateli wszystkich państw obcych.
Będą mieli oni swobodę załatwiania swoich spraw na terytorjum drugiej Układającej się Strony, bądź osobiście, bądź przez pośrednika ich własnego wyboru i będą oni mieli, zastosowując się do ustaw krajowych, zupełny i swobodny dostęp do sądów i różnych władz. Będą oni korzystali w stosunkach prawnych ze wszystkich praw i immunitetów krajowców i jak ci, będą oni mieli możność posługiwania się, dla obrony swych interesów, adwokatami i pełnomocnikami, przez nich samych wybranemi.
Nie będą oni mogli być zmuszani do uiszczania innych lub wyższych opłat jakiegokolwiek rodzaju od tych, które są lub będą pobierane od krajowców lub od obywateli państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Obywatele Układających się Stron będą mogli na terytorjum drugiej Strony, stosując się do obowiązujących ustaw, wchodzić w posiadanie dóbr, któreby im przypadały z tytułu dziedzictwa, na mocy testamentu lub ab intestat i nie będą zobowiązani do uiszczania opłat innych lub wyższych od tych, które w analogicznych wypadkach byłyby pobierane od krajowców.
Spółki cywilne i handlowe, założone prawnie na mocy ustaw jednej z Układających się Stron i mające swą siedzibę na jej terytorjum, uznane będą przez drugą Stronę za legalnie istniejące, byle tylko nie miały celu niedozwolonego lub przeciwnego dobrym obyczajom, i będą miały, stosując się do ustaw i przepisów, i na tych samych warunkach co spółki krajowe, wolny i łatwy dostęp do sądów, bądź jako powód, bądź jako pozwany, jak również i do władz.
Spółki cywilne i handlowe, uznane w ten sposób przez każdą z Układających się Stron będą mogły, o ile nie jest to przeciwne ustawodawstwu drugiej Strony i stosując się do ustaw i przepisów tej Strony, osiedlać się na jej terytorjum, zakładać tam swe filje i oddziały, wykonując tam swój przemysł oraz nabywać tam wszelkiego rodzaju dobra ruchome, jak również dobra nieruchome, potrzebne do funkcjonowania spółki, przyczem rozumie się, że w tym wypadku nabycie nie stanowi właściwego przedmiotu spółki. Wyłączone są wszelako gałęzie handlu i przemysłu, które ze względu na ich charakter użyteczności ogólnej, włączając tu spółki finansowe i ubezpieczeniowe, podlegałyby specjalnym ograniczeniom, stosowanym do wszystkich krajów.
Spółki raz dopuszczone zgodnie z ustawami i przepisami, które obowiązują lub będą obowiązywały na terytorjum odnośnego państwa nie będą podlegały podatkom, opłatom lub daninom jakiejkolwiek nazwy lub rodzaju innym lub wyższym od tych, które są ustanowione lub będą mogły być ustanowione dla spółek państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Opodatkowana może być tylko ta część majątku spółki, która istotnie znajduje się w kraju, gdzie pobierane są te podatki i opłaty lub daniny, oraz tranzakcje, które są tam zawierane.
Obywatele jednej z Układających się Stron, osiedli na terytorjum drugiej Strony, lub przebywający na nim czasowo, będą nawzajem zwolnieni od wszelkiej obowiązkowej funkcji urzędowej, administracyjnej lub sądowej, z wyjątkiem opieki, jak również od wszelkiej służby wojskowej i od innych obowiązków osobistych, dotyczących obrony państwa, jak również od uiszczania wszelkich zastępujących je podatków lub opłat.
Obywatele jednej z Układających się Stron, osiedli na terytorjum drugiej Strony lub przebywający na nim czasowo, jak również spółki jednej z Układających się Stron założone na terytorjum drugiej, będą tam zwolnione od płacenia pożyczek i przymusowych danin państwowych, a także od wszelkiej innej kontrybucji nadzwyczajnej jakiegokolwiek rodzaju, któreby były pobierane bezpośrednio dla potrzeb wojny lub wskutek okoliczności wyjątkowych.
W czasie wojny i w czasie pokoju będą oni podlegali tylko tym świadczeniom i rekwizycjom wojskowym, jakie nałożone są na krajowców i na spółki krajowe, w tej samej mierze i na tych samych zasadach co ci ostatni i zawsze za słusznem odszkodowaniem.
Kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy, którzy dowiodą przez okazanie karty legitymacyjnej, wydanej przez władze ich kraju, iż są oni tam uprawnieni do wykonywania swego handlu i przemysłu i że uiszczają tam opłaty i podatki ustawowo przewidziane, będą mieli prawo, stosując się do przepisów obowiązujących w obydwu krajach, osobiście lub przez komiwojażerów, będących w ich służbie, czynić zakupy na terytorjum drugiej Układającej się Strony u kupców i producentów lub w lokalach sprzedaży publicznej i, nawet mając ze sobą próbki, poszukiwać z niemi zamówień u kupców lub u innych osób, które dla swego handlu lub przemysłu używają towarów odpowiadających tym próbkom.
Kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy lub komiwojażerowie, osiedli na polskiem terytorjum celnem, podróżujący w Danji na rachunek firmy, osiadłej na polskiem terytorjum celnem i nawzajem, kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy lub komiwojażerowie, osiedli w Danji, podróżujący na polskiem terytorjum celnem na rachunek firmy duńskiej, będą traktowani pod względem uiszczania podatku dochodowego tak, jak kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy lub komiwojażerowie państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Przemysłowcy (komiwojażerowie), którzy będą zaopatrzeni w kartę legitymacyjną będą mogli mieć ze sobą próbki, lecz nie towary.
Karty legitymacyjne będą wydawane zgodnie z wzorem aneksu.
Układające się Strony będą sobie nawzajem komunikować, jakie władze upoważnione są do wydawania kart legitymacyjnych, jak również postanowienia, do których winni stosować się komiwojażerowie przy wykonywaniu ich handlu.
Przedmioty, podlegające cłu, które przywożone będą przez powyższych komiwojażerów jako próbki, będą zwolnione przez jedną i drugą stronę od cła przywozowego i wywozowego, pod warunkiem, iż przedmioty te nie będąc sprzedanemi, będą w przeciągu czterech miesięcy wywiezione z powrotem i że tożsamość przedmiotów przywiezionych i wywożonych z powrotem nie będzie wątpliwa.
Wywóz powrotny próbek winien być zagwarantowany w obydwu krajach przy wejściu, bądź przez złożenie depozytu w wysokości odnośnego cła bądź za pomocą kaucji.
Co do jakichkolwiek formalności, jakim podlegają przemysłowcy (komiwojażerowie) na terytorjach Układających się Stron, obydwa państwa zapewniają sobie nawzajem traktowanie, które nie będzie mniej korzystne od tego, któreby mogło być przyznane państwu najbardziej uprzywilejowanemu.
O ile obywatele duńscy, nie mieszkający stale w Polsce, lub spółki cywilne i handlowe duńskie, zajmują się wywozem z Danji do Polski będą oni podlegali w Polsce podatkom od zysku z tego wywozu tylko wtedy, o ile uprawiają swój handel lub przemysł w całości lub częściowo w Polsce. W tym wypadku opodatkowana może być tylko ta część dochodu, która pochodzi z tranzakcji dokonanych w Polsce.
Takie same traktowanie stosowane będzie przy wywozie do Danji uskutecznianym przez obywateli polskich lub spółki cywilne i handlowe polskie.
Traktat niniejszy będzie ratyfikowany i ratyfikacje będą wymienione w Warszawie, możliwie jaknajprędzej.
Wejdzie on w życie piętnastego dnia po wymianie ratyfikacji.
Traktat zawarty jest na przeciąg jednego roku, o ile jednak nie zostanie po upływie tego terminu wymówiony, będzie on przedłużony w drodze milczącej zgody na czas nieograniczony i będzie mógł być wymówiony w każdym czasie.
W wypadku wymówienia, będzie on pozostawał w mocy jeszcze przez sześć miesięcy od dnia, w którym jedna z Układających się Stron złoży drugiej notyfikację o zamiarze uchylenia jego działania.
W dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat.
Sporządzono w Warszawie, w podwójnym egzemplarzu, dnia dwudziestego drugiego marca, tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.
ANEKS.
KARTA LEGITYMACYJNA DLA KOMIWOJAŻERÓW.
(pominięty).
PROTOKÓŁ KOŃCOWY
W chwili przystępowania do podpisania niniejszego Traktatu, zawartego w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to co następuje:
Wobec tego, że produkty wymienione w artykule II-gim powinny pochodzić z terytorjum Układających się Stron, władze celne będą miały prawo wymagać sporządzenia świadectwa pochodzenia.
Odnośnie do formy i do treści, jak również do użycia świadectw pochodzenia obydwie Układające się Strony zapewniają sobie nawzajem traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Rozumie się, iż postanowienia artykułu VI-go, dotyczące systemu tranzyta, nie naruszają w niczem praw i obowiązków każdej z Układających się Stron co do tranzyta materjałów wojskowych.
Rząd Polski w szczególności zastrzega sobie prawo zakazywania lub ograniczania tranzyta broni i ekwipunku wojskowego wynikającego z § 4 art. 22 Traktatu podpisanego 18 marca 1921 r. w Rydze pomiędzy Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Rosyjską Socjalistyczną Federacyjną Republiką, Białoruską Socjalistyczną Sowietów i Ukraińską Socjalistyczną Republiką Sowietów z drugiej strony.
1. Dopóki granica między Polską i jednym z państw ościennych pozostawać będzie z jakiegokolwiek powodu zamkniętą dla podróżnych i dla towarów polskich lub danego kraju ościennego, Rząd Polski nie będzie uważany za zobowiązanego do przyznania Królestwu Duńskiemu na granicy wyżej wymienionego Państwa ułatwień, przewidzianych w artykule VII.
2. Postanowienie dotyczące komunikacji kolejowej z państwem trzeciem będą stosowane tylko w wypadku o ile z państwem tym zawarta będzie umowa dotycząca bezpośredniej komunikacji kolejowej.
Obydwie Układające się Strony zobowiązują się zawrzeć w czasie możliwie jaknajkrótszym umowę specjalną, dotyczącą położenia robotników jednej z Układających się Stron na terytorjum drugiej w dziedzinie ubezpieczeń społecznych.
W dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Warszawie w podwójnym egzemplarzu, dnia dwudziestego drugiego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.
PROTOKÓŁ DODATKOWY.
Wysokie Układające się Strony zgadzają się, iż Polska będzie mogła podczas trwania niniejszego Traktatu, rozciągnąć wszystkie przywileje i obowiązki wynikające z postanowień tego Traktatu na Wolne Miasto Gdańsk, notyfikując to Królewskiemu Rządowi Duńskiemu.
Dla wykonania postanowienia artykułu poprzedniego, obydwie Układające się Strony wymienią noty treści następującej:
I. Nota Rządu Rzeczypospolitej Polskiej:
"Mam zaszczyt podać do wiadomości Waszej Ekscelencji, iż postanowienia Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego, który podpisany został dnia 22 marca 1924 r. pomiędzy Polską a Królestwem Danji, rozciągać się będą również na Wolne Miasto Gdańsk, od dnia ...................................
Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, wyrazy wysokiego szacunku ................................................"
II. Nota Królewskiego Rządu Duńskiego:
"Mam zaszczyt potwierdzić odbiór noty Nr ................ z dnia dzisiejszego, w której Wasza Ekscelencja komunikuje mi, iż postanowienia Traktatu Handlowegoi Nawigacyjnego, który podpisany został dnia 22 marca 1924 r. pomiędzy Królestwem Danji a Polską, rozciągać się będą również na Wolne Miasto Gdańsk, od dnia ...................................
Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, wyrazy wysokiego szacunku .................................................
Protokół niniejszy, który stanowi integralną część Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Polską a Danją, podpisany w dniu dzisiejszym w Warszawie, będzie ratyfikowany jednocześnie z powyższym Traktatem.
W dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Warszawie, w podwójnym egzemplarzu, dnia dwudziestego drugiego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.
Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
W Warszawie, dnia 7 sierpnia 1924 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (5)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (3)
- Rozciągnięcie na terytorjum Wolnego Miasta Gdańska Traktatu handlowego i nawigacyjnego pomiędzy Polską a Danją, podpisanego w Warszawie dnia 22 marca 1924 r.
- Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego z Danją, podpisanego w Warszawie dn. 22 marca 1924 r.
- Ratyfikacja traktatu handlowego i nawigacyjnego między Polską a Danją, podpisanego w Warszawie dnia 22 marca 1924 r.