Art. 15. - Dania-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1924.03.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.74.736

Akt obowiązujący

Wersja od: 13 sierpnia 1924 r.

Artykuł  XV. 

1. O ile statek jednej z Układających się Stron osiądzie na mieliźnie przy brzegach drugiej, statek, ładunek i załoga będą korzystały pod każdym względem z takiego samego traktowania, jakie ustawodawstwo odnośnych państw przyznaje w tych warunkach swym własnym statkom lub statkom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

2. Najbliższy urzędnik konsularny państwa, do którego należy statek, będzie o tem możliwie jaknajprędzej zawiadomiony w celu ułatwienia kapitanowi sposobów uruchomienia statku pod dozorem i z pomocą władzy miejscowej i w celu dozorowania akcji.

Władze miejscowe winny we wszelki sposób udzielić pomocy urzędnikowi konsularnemu przy wykonywaniu jego czynności dla ochrony wszystkich praw osób zainteresowanych w wyratowaniu statku i ładunku.

3. W wypadku zdruzgotania i rozbicia się statku albo opuszczenia go władza poinformuje się u urzędnika konsularnego, jakie kroki winny być przedsięwzięte dla zagwarantowania wszelkich praw osób zainteresowanych w wyratowaniu statku i ładunku dopóki nie zgłoszą się właściciele lub ich pełnomocnicy.

4. Produkty nie będą podlegały żadnemu cłu, o ile nie bedą dopuszczone do konsumcji wewnętrznej. Wszelako zapasy żywności, które po uratowaniu nie są sprzedane lecz służą jako zaopatrzenie dla załogi, są zwolnione od cła. Co do opłat i kosztów za wyratowanie i przechowanie statku i ładunku, statek, który osiadł na mieliźnie traktowany będzie tak, jakby był traktowany statek krajowy w podobnym wypadku.