Rozdział 9 - Zwalnianie osadzonych - Czynności administracyjne związane z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności oraz dokumentowanie tych czynności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.15.142

Akt utracił moc
Wersja od: 3 lutego 2004 r.

Rozdział  9

Zwalnianie osadzonych

§  111.
1.
Zwolnienie tymczasowo aresztowanego ze sprawy następuje na skutek upływu terminu stosowania tymczasowego aresztowania, jeżeli areszt śledczy nie otrzymał w tej sprawie odpisu prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności wraz z nakazem przyjęcia albo zawiadomienia o skazaniu wyrokiem prawomocnym.
2.
Zwolnienie tymczasowo aresztowanego ze sprawy następuje również po otrzymaniu:
1)
odpisu postanowienia o uchyleniu tymczasowego aresztowania wydanego przez:
a)
organ dysponujący,
b)
sąd właściwy do rozpoznania zażalenia na postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub wniosku w przedmiocie dalszego jego stosowania

- wraz z nakazem zwolnienia;

2)
odpisu postanowienia sądu o uchyleniu postanowienia przedłużającego tymczasowe aresztowanie, wraz z nakazem zwolnienia;
3)
odpisu protokołu przyjęcia poręczenia majątkowego, wraz z nakazem zwolnienia;
4)
odpisu prawomocnego orzeczenia sądu w przedmiocie środka zabezpieczającego polegającego na umieszczeniu tymczasowo aresztowanego w zakładzie psychiatrycznym lub zakładzie leczenia odwykowego, wraz z poleceniem doprowadzenia do właściwego zakładu;
5)
odpisu pisma Ministra Sprawiedliwości zawierającego rozstrzygnięcie w przedmiocie wydania ściganego tymczasowo aresztowanego cudzoziemca obcemu państwu, wraz z nakazem wydania;
6)
odpisu pisma Ministra Sprawiedliwości zawierającego rozstrzygnięcie w przedmiocie przekazania tymczasowo aresztowanego cudzoziemca obcemu państwu, wraz z nakazem wydania;
7)
odpisu postanowienia o uchyleniu tymczasowego aresztowania lub o zmianie tego środka zapobiegawczego na łagodniejszy wobec wychowanka zakładu poprawczego, wraz z nakazem wydania z zawartą w nim informacją o umieszczeniu go w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich;
8)
innego dokumentu, z treści którego wynika, że tymczasowo aresztowany powinien być zwolniony, wraz z odpowiednim nakazem.
3.
Przepisy ust. 2 pkt 1 lit. b, pkt 2, 4 i 7 stosuje się, chociażby nie nadesłano uprzednio zawiadomienia o przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu.
4.
Zwolnienie tymczasowo aresztowanego ze sprawy następuje w dniu upływu terminu stosowania tymczasowego aresztowania albo w dniu wpływu dokumentów wymienionych w ust. 2, chyba że określono w nich inny dzień zwolnienia.
5.
Zwolnienie osoby pozbawionej wolności na terytorium innego państwa, czasowo wydanej w celu złożenia zeznań w charakterze świadka lub dokonania z jej udziałem innej czynności procesowej przed polskim sądem lub prokuratorem w toczącym się postępowaniu karnym, następuje po otrzymaniu odpisu postanowienia polskiego sądu zarządzającego zwolnienie z aresztu śledczego takiej osoby, wraz z nakazem wydania.
6.
Dokumenty wymienione w ust. 2 pkt 5-7 mogą być przesłane telefaksem.
§  112.
1.
Zwolnienie skazanego lub ukaranego ze sprawy następuje na skutek wykonania w całości kary lub środka przymusu, z zastrzeżeniem § 48 ust. 3.
2.
Zwolnienie skazanego lub ukaranego ze sprawy następuje również po otrzymaniu:
1)
odpisu postanowienia o:
a)
udzieleniu przerwy w wykonaniu kary,
b)
udzieleniu warunkowego zwolnienia,
c)
zastosowaniu amnestii,
d)
wstrzymaniu wykonania kary,
e)
zawieszeniu postępowania wykonawczego,
f)
umorzeniu postępowania wykonawczego,
g)
rozłożeniu grzywny na raty,
h)
zamianie zastępczej kary pozbawienia wolności na wykonywanie pracy społecznie użytecznej,
i)
warunkowym zawieszeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności,
j)
przywróceniu terminu do wniesienia środka odwoławczego od wykonywanego orzeczenia,
k)
uchyleniu aresztowania wykonywanego w związku z wymierzeniem kary porządkowej lub stosowaniem środka przymusu

- wraz z nakazem zwolnienia;

2)
zarządzenia zwolnienia skazanego, w wypadku wymierzenia w wyroku łącznym kary niższej od okresu odbytych i połączonych już kar pozbawienia wolności lub równej temu okresowi, wraz z odpisem nieprawomocnego wyroku łącznego i nakazem zwolnienia;
3)
odpisu wyroku kasacyjnego uchylającego zaskarżony wyrok, wraz z nakazem zwolnienia;
4)
odpisu zarządzenia o zwolnieniu skazanego w związku z zastosowaniem prawa łaski, wraz z nakazem zwolnienia;
5)
zarządzenia zwolnienia wydanego przez właściwy sąd w związku ze złożeniem kwoty pieniężnej przypadającej do uiszczenia tytułem grzywny zamienionej na zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu, wraz z nakazem zwolnienia;
6)
pisma głównego księgowego jednostki penitencjarnej informującego o wysokości kwoty pieniężnej uiszczonej w tej jednostce tytułem grzywny zamienionej na zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu, jeżeli kwota ta jest równa kwocie pozostałej jeszcze do uiszczenia - z uwzględnieniem okresu już wykonanej kary zastępczej; przepis § 49 ust. 1 stosuje się odpowiednio;
7)
odpisu prawomocnego wyroku, którym orzeczono środek zabezpieczający polegający na umieszczeniu skazanego w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, wraz z poleceniem doprowadzenia do właściwego zakładu, a jeżeli wobec skazanego jest wykonywana również kara pozbawienia wolności lub aresztu orzeczona w innej sprawie, ponadto zarządzenia sędziego penitencjarnego o wykonaniu w pierwszej kolejności środka zabezpieczającego;
8)
odpisu prawomocnego postanowienia sądu o dopuszczalności przekazania, w celu wykonania kary w państwie obcym, cudzoziemca skazanego przez sąd polski, wraz z nakazem wydania;
9)
innego dokumentu, z treści którego wynika, że skazany lub ukarany powinien być zwolniony, wraz z odpowiednim nakazem.
3.
Zwolnienie skazanego lub ukaranego ze sprawy następuje w dniu, w którym upływa termin końca kary lub stosowania środka przymusu, albo w dniu wpływu dokumentów wymienionych w ust. 2, chyba że określono w nich inny dzień zwolnienia.
§  113.
1.
W razie stwierdzenia nieważności orzeczenia zwolnienie osadzonego następuje po otrzymaniu postanowienia sądu w tym przedmiocie, wraz z nakazem zwolnienia.
2.
W wypadku stwierdzenia, że pozbawienie wolności nastąpiło niezgodnie z prawem, zwolnienie osadzonego może nastąpić także po otrzymaniu wydanego w tym przedmiocie zarządzenia sędziego penitencjarnego, wraz z nakazem zwolnienia.
§  114.
W razie uzasadnionego przypuszczenia, że orzeczenie skutkujące zwolnienie osadzonego zostało wydane niezgodnie z prawem, dyrektor powiadamia o tym natychmiast sędziego penitencjarnego; przypuszczenie takie nie stanowi podstawy do odmowy wykonania orzeczenia. Kopię powiadomienia włącza się do akt osobowych część "A".
§  115.
1.
Zwolnienie osadzonego z jednostki penitencjarnej następuje w dniu:
1)
w którym upływa termin stosowania tymczasowego aresztowania;
2)
w którym upływa termin końca kary lub stosowania środka przymusu;
3)
poprzedzającym termin końca kary lub stosowania środka przymusu, jeżeli termin ten przypada na dzień ustawowo wolny od pracy. Jako termin zwolnienia odnotowywany w dokumentacji przyjmuje się dzień, w którym nastąpiło faktyczne zwolnienie;
4)
wpływu do jednostki penitencjarnej, w której osadzony przebywa, dokumentów skutkujących zwolnienie, chyba że określono w nich inny dzień zwolnienia.
2.
W wypadku wymienionym w ust. 1 pkt 1 zwolnienie następuje nie wcześniej, niż o godz. 1400, chyba że w postanowieniu w przedmiocie tymczasowego aresztowania określono inną godzinę jego upływu albo wpłynęło powiadomienie, że tymczasowe aresztowanie nie będzie przedłużone lub że wydane zostało postanowienie o odmowie przedłużenia tymczasowego aresztowania albo o uchyleniu postanowienia przedłużającego tymczasowe aresztowanie.
3.
W wypadku gdy zwolnienie odbywa się po godzinach pracy lub dyżuru pracowników działu ewidencji, realizuje je, w zakresie ustalonym przez dyrektora, dowódca zmiany.
§  116.
Zwolnienie z jednostki penitencjarnej osoby osadzonej w kilku sprawach może nastąpić wyłącznie w wypadku, gdy w każdej z tych spraw istnieją podstawy zwolnienia.
§  117.
1.
O mającym nastąpić zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej kierownik powiadamia na piśmie zainteresowane służby tej jednostki w terminie ustalonym przez dyrektora. Kopię powiadomienia przechowuje się w dokumentacji działu ewidencji.
2.
Jeżeli termin zwolnienia nie był wcześniej znany, powiadomienie o zwolnieniu przekazuje się po otrzymaniu dokumentów skutkujących zwolnienie, przy czym powiadomieniem może być karta zwolnienia osadzonego.
3.
Przygotowanie osadzonego do zwolnienia poszczególne służby potwierdzają na wystawionej przez dział ewidencji karcie zwolnienia, którą przechowuje się w dokumentacji działu finansowego.
4.
Po potwierdzeniu, o którym mowa w ust. 3, właściwe służby przekazują do działu ewidencji informacje niezbędne do sporządzenia świadectwa zwolnienia.
§  118.
1.
Przed zwolnieniem osadzonego z jednostki penitencjarnej kierownik:
1)
sprawdza:
a)
akta osobowe część "A" wraz z dokumentami skutkującymi zwolnienie,
b)
świadectwo zwolnienia;
2)
podpisuje potwierdzenie legalności zwolnienia ze sprawy;
3)
do dokumentów wymienionych w pkt 1 i 2 dołącza:
a)
akta osobowe część "B",
b)
książkę zdrowia,
c)
akta osobowe część "C",
d)
zaświadczenie o zatrudnieniu.
2.
Po dokonaniu czynności wymienionych w ust. 1 kierownik ustala - na podstawie pisemnej informacji przekazanej przez zakład opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności - zdolność osadzonego do samodzielnego powrotu do miejsca zameldowania lub miejsca przebywania bez zameldowania, a następnie sprawdza, czy właściwe służby jednostki penitencjarnej wykonały czynności niezbędne dla prawidłowego zwolnienia osadzonego.
3.
Dokumentację wymienioną w ust. 1 kierownik przedkłada dyrektorowi wraz z kalendarzem zwolnień skazanych i kalendarzem zwolnień tymczasowo aresztowanych, w celu sprawdzenia przez niego prawidłowości zwolnienia oraz podpisania:
1)
potwierdzenia legalności zwolnienia ze sprawy;
2)
świadectwa zwolnienia;
3)
zaświadczenia o zatrudnieniu.
4.
Prawidłowość zwolnienia z jednostki penitencjarnej dyrektor oraz kierownik potwierdzają podpisem i odciskiem stempla na obwolucie akt osobowych część "A".
5.
Jeżeli osadzony nie jest zwalniany z jednostki penitencjarnej, ponieważ podlega osadzeniu w innej sprawie, kierownik przedkłada dyrektorowi akta osobowe część "A" wraz z kalendarzem zwolnień skazanych i kalendarzem zwolnień tymczasowo aresztowanych oraz potwierdzeniem legalności zwolnienia ze sprawy, w celu sprawdzenia przez niego prawidłowości zwolnienia oraz podpisania potwierdzenia legalności zwolnienia ze sprawy. W takim wypadku zasady określonej w art. 168 k.k.w. nie stosuje się.
6.
Otrzymanie dokumentów dotyczących osadzonego podlegającego zwolnieniu ze sprawy w danym dniu dyrektor potwierdza w kalendarzu zwolnień skazanych i kalendarzu zwolnień tymczasowo aresztowanych podpisem w rubryce "uwagi" przy nazwisku zwalnianego.
7.
Przed zakończeniem urzędowania dyrektor kontroluje, na podstawie kalendarza zwolnień skazanych i kalendarza zwolnień tymczasowo aresztowanych, czy przedłożono mu dokumenty dotyczące wszystkich osadzonych podlegających zwolnieniu w danym dniu oraz w dniach następnych, jeżeli są one ustawowo wolne od pracy. Dotyczy to zarówno zwolnień ze sprawy, jak i z jednostki penitencjarnej. Czynność tę dyrektor potwierdza adnotacją "Sprawdziłem" oraz podpisem i odciskiem stempla na właściwej stronie kalendarza.
§  119.
Otrzymanie świadectwa zwolnienia oraz dokumentów przekazanych do depozytu zwalniany potwierdza czytelnym podpisem na obwolucie akt osobowych część "A", z zastrzeżeniem § 123 ust. 1. Przepis § 107 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Duplikatu świadectwa zwolnienia nie sporządza się.
§  120.
1.
Jeżeli w trakcie dokonywania czynności procesowych poza terenem jednostki penitencjarnej nastąpiło zwolnienie tymczasowo aresztowanego, czynności związanych ze zwolnieniem dokonuje się po otrzymaniu dokumentów skutkujących zwolnienie.
2.
W wypadku, o którym mowa w ust. 1, dokumenty skutkujące zwolnienie mogą być przesłane telefaksem; przepisu § 6 ust. 2 nie stosuje się. Jeżeli tymczasowo aresztowany jest pozbawiony wolności także w innej sprawie, dokumenty skutkujące zwolnienie przekazuje się za pośrednictwem organu doprowadzającego.
3.
Jako termin zwolnienia odnotowywany w dokumentacji przyjmuje się dzień, w którym nastąpiło faktyczne zwolnienie.
§  121.
1.
O zwolnieniu tymczasowo aresztowanego ze sprawy zawiadamia się:
1)
organ dysponujący;
2)
organ, który zarządził zwolnienie.
2.
O zwolnieniu skazanego lub ukaranego ze sprawy zawiadamia się:
1)
właściwy sąd;
2)
sąd, który zarządził zwolnienie.
3.
O zwolnieniu dłużnika, wobec którego w postępowaniu cywilnym zastosowano środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności, kierownik powiadamia na piśmie kierownika działu kwatermistrzowskiego, informując o liczbie dni aresztu, który był wykonywany wobec dłużnika, celem rozliczenia z komornikiem kwoty, o której mowa w § 25 ust. 2.
4.
O zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej zawiadamia się ponadto organy wymienione w § 42 ust. 1 i 2.
5.
W zawiadomieniach o zwolnieniu przesyłanych do organów wymienionych w ust. 1, 2 i 4 podaje się w szczególności datę i przyczynę zwolnienia.
6.
W zawiadomieniach o zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej, przesyłanych do organów wymienionych w ust. 1 i 2, odnotowuje się ponadto informacje o miejscu przebywania osadzonego po zwolnieniu oraz o zwolnieniu z jednostki penitencjarnej, w trybie art. 168 k.k.w., przed ustalonym terminem końca kary lub środka przymusu.
§  122.
1.
O terminie zwolnienia skazanego i ukaranego cudzoziemca z jednostki penitencjarnej - na trzy miesiące przed tym terminem - a ponadto o wszczęciu wobec niego przed sądem penitencjarnym postępowania w sprawie o warunkowe zwolnienie albo udzielenie przerwy w wykonaniu kary powiadamia się:
1)
najbliższe dla jednostki penitencjarnej właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny, a w wypadku braku przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz gdy dotyczy to skazanego lub ukaranego, którego obywatelstwa nie ustalono - Ministerstwo Spraw Zagranicznych;
2)
wojewodę właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej, a kopiami tego powiadomienia - komendanta wojewódzkiego Policji właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej oraz Komendanta Głównego Straży Granicznej.
2.
Jeżeli termin zwolnienia osadzonego cudzoziemca nie był wcześniej znany, powiadomienia wymienione w ust. 1 przesyła się natychmiast po ustaleniu tego terminu.
3.
Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:
1)
nazwisko i imię cudzoziemca;
2)
datę i miejsce urodzenia;
3)
obywatelstwo;
4)
nazwę i numer dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy lub informację o jego braku;
5)
kwalifikację prawną czynu oraz wymiar kary;
6)
przewidywany termin zwolnienia;
7)
informację, dokąd zamierza udać się po zwolnieniu;
8)
dane o stanie konta depozytowego w walucie polskiej i obcej;
9)
informacje o ewentualnych potrzebach cudzoziemca po zwolnieniu.
4.
Jeżeli cudzoziemiec ma być przekazany do państwa obcego, nie wysyła się powiadomień wymienionych w ust. 1 oraz nie sporządza się świadectwa zwolnienia.
§  123.
1.
Jeżeli w stosunku do cudzoziemca podjęto decyzję o przekazaniu go do państwa obcego albo wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i niezwłocznym odstawieniu do granicy, w dniu zwolnienia wydaje się go organowi doprowadzającemu na podstawie pisemnego upoważnienia kierownika jednostki organizacyjnej tego organu. Dokumenty wymienione w § 30 ust. 1 pkt 2 przekazuje się organowi doprowadzającemu za pokwitowaniem na obwolucie akt osobowych część "A".
2.
W wypadku niezgłoszenia się organu doprowadzającego po cudzoziemca wydalanego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnienie następuje nie wcześniej niż o godz. 1400 w wyznaczonym dniu.
§  124.
1.
Przejęcie w celu przekazania do zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich zwalnianego tymczasowo aresztowanego oraz jego dokumentów organ doprowadzający potwierdza na nakazie wydania.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadku realizacji przez organ doprowadzający polecenia doprowadzenia osadzonego do zakładu zamkniętego w celu wykonania środka zabezpieczającego.
§  125.
1.
Osadzonemu opuszczającemu jednostkę penitencjarną bez asysty, w związku z udzieloną przepustką, wydaje się kartę tożsamości oraz wypełniony druk przepustki podpisany przez dyrektora lub upoważnionego kierownika wyodrębnionego oddziału.
2.
Osadzonym korzystającym z przepustki nie wydaje się dokumentów stwierdzających tożsamość, chyba że jest to uzasadnione okolicznościami, dla których została udzielona.
3.
Osadzonego poucza się o obowiązującym go trybie zgłaszania się do jednostki Policji, w celu potwierdzenia na druku przepustki miejsca pobytu, oraz informuje o obowiązku zwrotu karty tożsamości i druku po powrocie do jednostki penitencjarnej.
4.
Pouczenia wymienionego w ust. 3 nie udziela się w wypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 1059 k.p.c.
5.
Informacje o planowanej przepustce osadzonego przekazuje się Policji przy wykorzystaniu systemu informatycznego opartego na programie, o którym mowa w § 63 ust. 4. Informację odnotowuje się w systemie nie później niż na 48 godzin przed przewidywanym terminem opuszczenia przez osadzonego jednostki penitencjarnej, a w wypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 141a § 1 k.k.w. oraz art. 1059 k.p.c. - bezzwłocznie po jego udzieleniu.
6.
Zrealizowane przepustki odnotowuje się w aktach osobowych część "A".
7.
Przepisów ust. 5 i 6 nie stosuje się w wypadku zezwoleń udzielonych na podstawie art. 91 pkt 3 i 4, art. 92 pkt 3-5, art. 131 § 2 oraz art. 141a § 1 k.k.w., jeżeli są realizowane pod konwojem funkcjonariusza.
§  126.
1.
Jeżeli osadzony zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki, należy:
1)
powiadomić telefaksem komendę powiatową (miejską) Policji właściwą dla miejsca zameldowania osadzonego, w razie potrzeby za pośrednictwem komendy wojewódzkiej Policji;
2)
przesłać wniosek o zatrzymanie osadzonego wraz z informacjami, które mogą je ułatwić, do komendy wojewódzkiej Policji właściwej miejscowo dla jednostki penitencjarnej, a jego odpis do:
a)
organu dysponującego - w wypadku tymczasowo aresztowanego,
b)
właściwego sądu - w wypadku skazanego lub ukaranego,
c)
sądu penitencjarnego;
3)
skompletować dokumentację osadzonego, dołączając do akt osobowych część "A" akta osobowe część "B", książkę zdrowia, kartę ewidencji widzeń, kartę identyfikacyjną oraz kartę tożsamości, a następnie przechowywać ją w dziale ewidencji oddzielnie od pozostałych akt.
2.
Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wysyła się:
1)
natychmiast - w wypadku ucieczki;
2)
po apelu wieczornym - w wypadku osadzonego korzystającego z przepustki;
3)
po upływie godziny od wyznaczonego osadzonemu terminu powrotu z przepustki - jeżeli ten termin upływa po apelu wieczornym.
3.
Wraz z dokumentami wymienionymi w ust. 1 pkt 3 przechowuje się akta osobowe część "C".
4.
W wypadku powrotu osadzonego lub przyjęcia go do innej jednostki penitencjarnej jednostka, w której ewidencji dotychczas pozostawał, przesyła natychmiast powiadomienia i odwołanie wniosku o zatrzymanie do organów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2.
§  127.
1.
W wypadku gdy skazany lub ukarany nie zgłosił się po przerwie w wykonaniu kary, powiadomienia i wnioski, o których mowa w § 126 ust. 1 pkt 1 i 2, wysyła się pierwszego dnia po upływie terminu zgłoszenia się do jednostki penitencjarnej. Przepis § 126 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
2.
Powiadomienia i odwołanie wniosku, o których mowa w § 126 ust. 4, przesyła się ponadto, jeżeli po wysłaniu powiadomień i wniosków wymienionych w ust. 1 wpłynie postanowienie sądu penitencjarnego o udzieleniu dalszej przerwy.
§  128.
1.
Jeżeli osadzony, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki, w ciągu sześciu miesięcy nie zgłosi się lub nie zostanie ujęty, jednostka penitencjarna przesyła do organu dysponującego albo właściwego sądu wniosek o wydanie postanowień w przedmiocie zawieszenia postępowania oraz poszukiwania osadzonego listem gończym, o ile nie zostały one wydane wcześniej.
2.
Po otrzymaniu postanowienia organu dysponującego o zawieszeniu postępowania albo postanowienia właściwego sądu o zawieszeniu postępowania wykonawczego, osadzonego skreśla się z ewidencji jednostki penitencjarnej. Przepis § 116 stosuje się odpowiednio.
3.
O skreśleniu osadzonego z ewidencji powiadamia się jednostki organizacyjne Policji wymienione w § 126 ust. 1 pkt 1 i 2, informując jednocześnie, że do ponownego przyjęcia osadzonego do aresztu śledczego niezbędne są nakaz przyjęcia oraz wystawione przez uprawniony organ odpisy dokumentów, które stanowiły podstawę pobytu osadzonego w jednostce penitencjarnej do czasu skreślenia go z ewidencji.
4.
Odpis powiadomienia przesyła się do:
1)
organu dysponującego - w wypadku tymczasowo aresztowanego;
2)
właściwego sądu - w wypadku skazanego lub ukaranego;
3)
sądu penitencjarnego;
4)
organów, o których mowa w § 42 ust. 1 i 2.
5.
Jeżeli osoba skreślona z ewidencji zostanie osadzona w innej sprawie, jednostka, w której nastąpiło skreślenie, po otrzymaniu z Centralnego Zarządu zawiadomienia o ponownym osadzeniu, powiadamia o tym organ, który wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania. Kopię powiadomienia wraz z aktami osobowymi część "B" oraz dokumentami, o których mowa w § 130 ust. 1 pkt 4, przesyła się do jednostki penitencjarnej, w której osadzony aktualnie przebywa.
§  129.
1.
Jeżeli w stosunku do osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki, wpłyną dokumenty informujące o jego zgonie lub skutkujące zwolnienie albo upłynie termin stosowania tymczasowego aresztowania, zawiadamia się o tym:
1)
organ dysponujący oraz organ, który zarządził zwolnienie - w wypadku tymczasowo aresztowanego;
2)
właściwy sąd oraz sąd, który zarządził zwolnienie - w wypadku skazanego lub ukaranego;
3)
jednostki organizacyjne Policji wymienione w § 126 ust. 1 pkt 1 i 2;
4)
sąd penitencjarny;
5)
organy, o których mowa w § 42 ust. 1 i 2.
2.
W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jako termin zwolnienia odnotowywany w dokumentacji przyjmuje się odpowiednio dzień:
1)
ucieczki osadzonego,
2)
wyznaczony osadzonemu jako termin powrotu z przepustki, z zastrzeżeniem pkt 3,
3)
opuszczenia jednostki penitencjarnej przez ukaranego korzystającego z przepustki udzielonej na podstawie art. 1059 k.p.c.

- chyba że z dokumentów przesłanych przez sąd wynika inny dzień.

§  130.
1.
Jeżeli w stosunku do osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki, wpłyną dokumenty informujące o jego zgonie lub skutkujące zwolnienie albo upłynie termin stosowania tymczasowego aresztowania, albo gdy zostanie on skreślony z ewidencji jednostki penitencjarnej, obowiązuje tryb postępowania przewidziany przy zwalnianiu osadzonych, z tym że:
1)
dokumenty wymienione w § 30 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 przesyła się, wraz z pismem wyjaśniającym, do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego dla miejsca zameldowania osadzonego, a w razie braku zameldowania - właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej;
2)
książeczkę żeglarską przesyła się, wraz z pismem wyjaśniającym, do właściwego urzędu morskiego;
3)
książeczkę wojskową, jeżeli nie została odesłana przy przyjęciu, przesyła się do wojskowego komendanta uzupełnień prowadzącego ewidencję, którą osadzony jest objęty, a legitymację służbową żołnierza zawodowego - dowódcy jednostki wojskowej, w której osadzony pełni lub ostatnio pełnił zawodową służbę wojskową;
4)
pozostałe dokumenty znajdujące się w depozycie przekazuje się do archiwum, wraz z dokumentacją osadzonego.
2.
Przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się odpowiednio do osadzonego zwolnionego w trakcie dokonywania czynności procesowych poza terenem jednostki penitencjarnej, który nie rozliczył się z tą jednostką w terminie miesiąca od daty zwolnienia.
§  131.
1.
Dokumentację zwolnionego osadzonego kompletuje się w sposób określony w § 126 ust. 1 pkt 3.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadku zgonu osadzonego lub skreślenia go z ewidencji jednostki penitencjarnej.
3.
Dokumentację osadzonego zwolnionego, zmarłego lub skreślonego z ewidencji przekazuje się do archiwum. Przekazanie następuje po otrzymaniu pisemnego potwierdzenia, że w Centralnym Zarządzie odnotowano fakt zwolnienia, zgonu lub skreślenia osadzonego z ewidencji.
4.
W wypadku nieotrzymania potwierdzenia wymienionego w ust. 3 do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zwolnienie, powiadamia się o tym Centralny Zarząd pocztą elektroniczną, telefaksem lub telefonicznie. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§  132.
1.
Początek przerwy w wykonaniu kary liczy się od dnia zwolnienia skazanego lub ukaranego z jednostki penitencjarnej. Jeżeli sąd w postanowieniu nie określił terminu zgłoszenia się osadzonego, termin ten ustala się na dzień następujący po dniu, do którego przerwa została udzielona.
2.
Zwalnianego poucza się o obowiązku zgłoszenia się po przerwie do aresztu śledczego najbliższego dla jego miejsca zameldowania, chyba że ważne względy przemawiają za zgłoszeniem się do innego aresztu. Przepisu § 13 nie stosuje się.
3.
Jako miejsce zgłoszenia może być wyznaczony także zakład karny typu zamkniętego, jeżeli zwolnienie następuje z tego zakładu i spełnia on ponadto warunki wymienione w ust. 2.
4.
Skompletowaną dokumentację zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary przesyła się do aresztu śledczego, o którym mowa w ust. 2. Dokumentacji zwolnionego nie przesyła się, jeżeli jednostką penitencjarną, z której nastąpiło zwolnienie, jest areszt śledczy lub zakład karny typu zamkniętego, do którego zwalniany ma zgłosić się po przerwie.
5.
Informację o tym, gdzie znajduje się dokumentacja, odnotowuje się w księdze głównej i skorowidzu alfabetycznym oraz zbiorze danych opracowywanym w oparciu o program komputerowy, o którym mowa w § 63 ust. 4, a ponadto przesyła do sądu penitencjarnego i właściwego sądu.
6.
Dokumentację osób zwolnionych na przerwę w wykonaniu kary przechowuje się w dziale ewidencji oddzielnie od pozostałych akt. Przepis § 131 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
7.
Jeżeli w trakcie przerwy w wykonaniu kary wpłyną z sądu dokumenty, z których treści wynika, że postępowanie wykonawcze zostało zawieszone albo kara nie będzie wykonywana lub wpłyną dokumenty informujące o zgonie zwolnionego, dokumentację przekazuje się do archiwum, powiadamiając o tym organy wymienione w ust. 5. Przepis § 116 stosuje się odpowiednio.
8.
Przepisu ust. 7 nie stosuje się w wypadku zawieszenia postępowania wykonawczego z powodu uchylania się skazanego lub ukaranego od wykonania kary.