Rozdział 2 - Pomoc prawna w sprawach podatkowych. - Czechosłowacja-Polska. Umowa w sprawie ochrony i pomocy prawnej w sprawach podatkowych. Warszawa.1925.04.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.12.76

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1925 r.

II.

Pomoc prawna w sprawach podatkowych.

Artykuł  3.

Obydwa Państwa zobowiązują się do udzielania sobie wzajemnej pomocy urzędowej i prawnej we wszystkich sprawach podatkowych, sprawach ucieczki kapitałów i uchylania się od podatków, a to tak przy określaniu i ustalaniu (przypisaniu) podatków oraz przy ich zabezpieczaniu, jak również w postępowaniu odwoławczem tudzież przy ściąganiu tych podatków.

Artykuł  4.

1. Z zastrzeżeniem odrębnych postanowień (art. 11 do 13), dotyczących egzekucji, uskuteczniają Władze obydwu Państw doręczanie pism i załatwianie wniosków o udzielenie pomocy urzędowej i prawnej, znosząc się z sobą bezpośrednio.

2. Do bezpośredniego przesyłania i przyjmowania wniosków o doręczenie oraz o pomoc urzędową i prawną powołane są władze skarbowe II instancji obydwu umawiających się Państw.

3. Jeżeli Władza, do której skierowano wniosek (władza wezwana), nie jest właściwą, przesyła z urzędu wniosek do właściwej władzy i zawiadamia o tem bezzwłocznie władzę, od której wniosek wyszedł (władzę wzywającą).

Artykuł  5.

Z wyjątkiem wypadku, określonego w artykule 6 ustęp 2, wnioski władz polskich będą ułożone w języku polskim, a wnioski władz czechosłowackich w języku czechosłowackim. We wniosku wymienić należy władzę wzywającą, imię, nazwisko i zawód (stan) zainteresowanych osób, a o ile chodzi o doręczenie, adres odbiorcy i rodzaj pisma, które ma być doręczone.

Artykuł  6.

1. O doręczenie starać się ma właściwa Władza Państwa wezwanego. Władza ta może, z wyjątkiem przypadku, określonego w ustępie 2, ograniczyć się do wydania pisma odbiorcy, o ile tenże jest skłonny pismo przyjąć.

2. Na życzenie Państwa wzywającego dokonywa się doręczenia pisma w sposób, przewidziany w ustawach Państwa wezwanego dla uskutecznienia podobnych doręczeń, jeżeli pismo jest sporządzone w języku Państwa wezwanego (artykuł 5), albo dołączono do niego przekład w tymże języku.

Artykuł  7.

Jako dowód doręczenia służy bądź uwierzytelnione poświadczenie odbioru ze strony odbiorcy, zaopatrzone w datę odbioru, bądź zaświadczenie władzy Państwa wezwanego, stwierdzające dokonanie, sposób i dzień doręczenia.

Artykuł  8.

1. Władza wezwana winna uczynić zadość wnioskowi i zastosować przytem takie same środki przymusowe, jakieby według własnych przepisów należało zastosować do załatwienia podobnego wniosku swoich władz lub osób zainteresowanych.

2. Nie wolno stosować środków przymusowych, choćby w Państwie wezwanem dopuszczalnych, w przypadkach, w których Państwo wzywające na odpowiedni wniosek Państwa wezwanego nie mogłoby zastosować takiego samego środka.

3. Na żądanie władzy wzywającej należy ją zawiadomić o czasie i miejscu czynności urzędowej, która na jej wniosek będzie przedsięwziętą. Osoby zainteresowane mają prawo ustanowić swoich zastępców lub uczestniczyć w tej czynności urzędowej, a to wedle ogólnych przepisów, obowiązujących w Państwie wezwanem.

Artykuł  9.

Za załatwienie wniosków o doręczenie i innych wniosków nie będą pobierane żadne opłaty ani policzane żadne wydatki; jednak o ile Strony nie ułożą się inaczej, postanowienie to nie odnosi się do należności, wypłaconych informatorom i biegłym, oraz do kosztów, spowodowanych współudziałem urzędnika wykonawczego w przypadku, określonym w artykule 6, ustęp 2.

Artykuł  10.

Postanowienia niniejszej umowy mają zastosowanie do pomocy prawnej w postępowaniu egzekucyjnem, o ile nie postanowiono inaczej w artykułach 11 do 13.

Artykuł  11.

1. Zarządzenia (orzeczenia, uchwały, polecenia) w sprawach podatkowych, niepodlegające zaskarżeniu w toku instancji, będą na wniosek Naczelnej Władzy Skarbowej jednego Państwa, skierowane do Naczelnej Władzy Skarbowej drugiego Państwa bezpłatnie uznane i wykonane. Uznanie winno być wyraźnie orzeczone.

2. Zarządzenia, określone w ustępie 1, wykonywane będą bez wysłuchania osób zainteresowanych, na zasadzie przepisów ustawowych Państwa, na obszarze którego czynność ma być wykonaną.

3. Do wniosku o wykonanie właściwa władza Państwa wzywającego dołączy potwierdzenie prawomocności zarządzenia; właściwość tej władzy zaświadczy Naczelna Władza Skarbowa Państwa wzywającego.

Artykuł  12.

Na podstawie wykonalnych, aczkolwiek jeszcze nieprawomocnych zarządzeń, można żądać tymczasowego zabezpieczenia przez zajęcie, o ile chodzi o obywateli Państwa wzywającego. Osoba zainteresowana może spowodować uchylenie zajęcia, jeśli da zabezpieczenie, którego rodzaj i wysokość mają być określone we wniosku Państwa wzywającego.

Artykuł  13.

Wnioskowi o pewien oznaczony sposób wykonania albo zabezpieczenia należy zadość uczynić, o ile ten sposób wykonania albo zabezpieczenia jest dopuszczalny według prawa Państwa wzywającego i Państwa wezwanego. Pozatem o sposobie wykonania albo rodzaju zabezpieczenia rozstrzygają przepisy Państwa wezwanego.

Artykuł  14.

1. Pomoc urzędowa i prawna nie będzie udzieloną przeciw obywatelom Państwa wezwanego, którzy mają miejsce zamieszkania lub stały pobyt na obszarze tegoż Państwa. To postanowienie nie obowiązuje co do pomocy urzędowej i prawnej w celu zrealizowania pretensyj podatkowych, powstałych w czasie, kiedy zobowiązany był obywatelem Państwa wzywającego.

2. Pomocy urzędowej i prawnej można odmówić, jeżeli Państwo wezwane uważa, że jej udzielenie może naruszyć jego prawa zwierzchnicze lub bezpieczeństwo, albo też utrudnić ściągnięcie Jego własnych bądź już płynnych bądź wprawdzie jeszcze niepłynnych, ale już powstałych pretensyj podatkowych.

3. Państwo wezwane może odmówić wnioskom, na podstawie których na Jego obszarze od osób, w sprawie w charakterze płatnika niezainteresowanych, mają być zebrane dopuszczalne wywiady, wiadomości i opinje, jeżeli Państwo wzywające wedle swych własnych przepisów ustawowych nie byłoby uprawnione do zbierania takich wywiadów, wiadomości lub opinij. Powyższe odnosi się także do wniosków o wyjawienie okoliczności faktycznych lub stosunków prawnych, jeżeli wiadomość o tych okolicznościach lub stosunkach możnaby uzyskać tylko w razie istnienia obowiązku do udzielenia wywiadów, wiadomości lub opinij, którego atoli brak na obszarze Państwa wezwanego. To samo stosuje się również do innych wniosków, o ileby im można uczynić zadość tylko przy naruszeniu tajemnicy zawodowej.

Artykuł  15.

1. W przypadku całkowitego lub częściowego uwzględnienia wniosku winna Władza wezwana bezzwłocznie zawiadomić władzę wzywającą o sposobie załatwienia wniosku.

2. W razie nieuwzględnienia wniosku winna władza wezwana zawiadomić o tem bezzwłocznie władzę wzywającą, podając powody odmowy, oraz inne, ewentualnie ujawnione okoliczności, mające istotne znaczenie dla dalszego prowadzenia sprawy.

Artykuł  16.

Do zapytań, wywiadów, doniesień i opinij, jako też innych zawiadomień, które Strony umawiające się otrzymują w drodze pomocy prawnej, mają zastosowanie ustawowe przepisy każdej ze Stron, dotyczące zachowania tajemnicy urzędowej.