Rozdział 1 - Transport morski - Czechosłowacja-Polska. Układ komunikacyjny. Praga.1956.01.13.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.9.35

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 września 1956 r.

Rozdział I

Transport morski

1.
Obie Umiawiające się Strony, zgodnie ze swymi potrzebami gospodarczymi, stworzą odpowiednie warunki, umożliwiające należytą eksploatację polskich i czechosłowackich statków morskich.
2.
Strona Polska, zgodnie ze swymi potrzebami gospodarczymi, zapewni w polskich portach morskich odpowiednie warunki, umożliwiające Stronie Czechosłowackiej korzystanie z nich w jak największej mierze.
1.
Morskie statki handlowe pod banderą czechosłowacką, zwane w dalszym tekście "statkami czechosłowackimi", będą mogły korzystać z polskich portów morskich jako baz żeglugowo-technicznych.
2.
Strona Polska zapewni w szególności statkom czechosłowackim miejsca do magazynowania przedmiotów, koniecznych do eksploatacji i utrzymania statków, możność korzystania z usług remontowych w warsztatach i w dokach, inne usługi techniczne i klasyfikacyjne oraz zaopatrzenie w miarę potrzeb w materiały pędne, żywność, wodę itp.
1.
Statki czechosłowackie, jak również statki wydzierżawione przez przedsiębiorstwa czechosłowackie oraz ładunki wymienionych statków będą traktowane w polskich portach morskich oraz na polskich morskich wodach wewnętrznych i terytoriach na równi ze statkami i ładunkami polskimi.
2.
Statki wymienione w poprzednim ustępie nie będą uprawnione do wykonywania kabotażu, rybołówstwa i innych rodzajów eksploatacji morza na polskich morskich wodach wewnętrznych i terytorialnych, jak również obsługi w portach polskich, na redach i plażach, a w szczególności pilotażu, holownictwa, ratownictwa oraz usług pomocniczych.

Statki wymienione w artykule 3 ust. 1 podlegać będą w polskich portach morskich i na polskich morskich wodach wewnętrznych i terytorialnych przepisom prawa polskiego, a w sczególności przepisom dotyczącym porządku i bezpieczeństwa publicznego, ceł, dewiz, ochrony zdrowia, ochrony weterynaryjnej, ochrony roślin itp., z zastrzeżeniem postanowień zawartych w artykule 5.

1.
Przynależność państwowa statków czechosłowackich będzie określana według czechosłowackich przepisów prawnych.
2.
W morskich portach, na morskich wodach wewnętrznych i terytorialnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej statki czechosłowackie będą podlegały czechosłowackim przepisom prawnym dotyczącym wyposażenia, urządzenia, środków bezpieczeństwa, pomiarów i zdolności żeglugowej statku, o ile przepisy te nie są sprzeczne z powszechnie stosowanymi zasadami prawa międzynarodowego.
3.
W polskich portach morskich statki czechosłowackie nie będą podlegały nowej czynności pomiarowej, a wysokość opłat portowych będzie ustalana na podstawie świadectwa pomiarowego, wydanego lub uznanego przez władze czechosłowackie.
1.
Każda z obu Umawiających się Stron, zgodnie z potrzebami gospodarczymi obu Państw, będzie mogła zakładać i utrzymywać na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przedsiębiorstwa, których działalność związana jest z transportem morskim, pod warunkiem stosowania się przez nie do przepisów prawnych, obowiązujących na tym terytorium.
2.
Przedsiębiorstwa każdej z obu Umawiającej się Stron, prowadzące działalność związaną z transportem morskim, będą mogły z zachowaniem warunków wymienionych w poprzednim ustępie zakładać i utrzymywać na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przedsiębiorstwa, agencje, filie oraz inne placówki.

Strona Polska traktować będzie czechosłowackie przedsiębiorstwa i placówki wymienione w artykule 6 na równi z przedsiębiorstwami i placówkami polskimi w zakresie wolnego dostępu do portów, udogodnień udzielanych w czynnościach handlowych, dotyczących statków i ich ładunków, ułatwień w załadowywaniu i wyładowywaniu itp.

1.
Przedsiębiorstwa obu Umawiających się Stron wymienione w artykule 6, będą dokonywać przewozów towarowych w ścisłej współpracy gospodarczej. Przedmiotem tej współpracy będzie również wzajemna pomoc i współdziałanie przy zakupie i budowie statków, ich remoncie, magazynowaniu ładunków, udzielaniu pomocy w wypadkach awarii, dopełnianiu załóg okrętowych oraz udostępnianiu praktyk na morskich statkach handlowych.
2.
Zakres i warunki współpracy podane w poprzednim ustępie będą uzgadniane mędzy wyżej wymienionymi przedsiębiorstwami. W razie potrzeby przedsiębiorstwa te będą odbywać wspólne narady.