Część 1 - TWORZENIE KONSULATÓW I USTANAWIANIE KONSULÓW. - Czechosłowacja-Polska. Konwencja konsularna. Praga.1960.05.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.15.82

Akt utracił moc
Wersja od: 18 marca 1961 r.

CZĘŚĆ  I

TWORZENIE KONSULATÓW I USTANAWIANIE KONSULÓW.

Każda Umawiająca się Strona może tworzyć na terytorium drugiej Umawiającej się Strony konsulaty generalne, konsulaty i wicekonsulaty (dalej zwane konsulatami) oraz ustanawiać konsulów generalnych, konsulów i wicekonsulów (dalej zwanych konsulami).

1.
Konsul może rozpocząć działalność urzędową po przedstawieniu listów komisyjnych i udzieleniu mu exequatur przez państwo przyjmujące. W listach komisyjnych powinny być wskazane imię, nazwisko i ranga konsula, siedziba konsulatu oraz okręg konsularny.
2.
Państwo przyjmujące może zezwolić konsulowi na wykonywanie działalności urzędowej przed udzieleniem exequatur.
3.
Niezwłocznie po uzyskaniu przez konsula exequatur lub zezwolenia określonego w ustępie 2 właściwe organa państwa przyjmującego podejmą niezbędne kroki dla umożliwienia konsulowi wykonywania działalności urzędowej i korzystania z przysługujących mu praw, przywilejów i immunitetów.
1.
Konsulem oraz pracownikami konsulatu pełniącymi funkcje konsularne mogą być jedynie obywatele państwa wysyłającego.
2.
Pracownikami konsulatu wykonującymi administracyjne, techniczne i podobne czynności mogą być obywatele państwa wysyłającego lub obywatele państwa przyjmującego.
1.
W przypadku odwołania, śmierci bądź choroby konsula lub w razie niemożności wykonywania przez niego działalności urzędowej z innych przyczyn do tymczasowego wykonywania funkcji urzędowych konsula będzie uprawniony pracownik danego lub innego konsulatu albo przedstawicielstwa dyplomatycznego państwa wysyłającego, pod warunkiem, że powierzenie mu tych funkcji zostanie uprzednio zakomunikowane na piśmie właściwym organom państwa przyjmującego.
2.
Osoba wymieniona w ustępie 1 będzie korzystać w okresie tymczasowego kierowania konsulatem z praw, przywilejów i immunitetów przysługujących konsulowi.