Art. 28. - Bułgaria-Polska. Konwencja konsularna. Sofia.1934.12.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.40.275

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1935 r.

Artykuł  28.

1. Konsulowie i agenci konsularni każdej z Wysokich Układających się Stron uprawnieni są do udzielania wszelkiej pomocy i opieki okrętom pod banderą ich Państwa, podczas pobytu okrętów w portach ich okręgu konsularnego.

2. W tym celu mogą oni udawać się osobiście na pokład tych okrętów z chwilą, gdy zostaną one dopuszczone do swobodnego komunikowania się z lądem.

3. Co się tyczy statków handlowych, konsulowie i agenci konsularni będą mogli na nich przesłuchiwać kapitanów i załogę, badać papiery okrętowe, przyjmować, zgodnie z postanowieniami artykułu 19 niniejszej konwencji zeznania, odnoszące się do ich podróży, jej celu i wydarzeń w czasie podróży, oraz mogą sporządzać manifesty i ułatwiać odprawę tych statków; wreszcie mogą oni, o ile to nie jest sprzeczne z prawem miejscowem, stawać wraz z kapitanem i osobami należącemi do załogi przed miejscowemi sądami i władzami administracyjnemi w celu służenia im pomocą w charakterze tłumaczy w sprawach prawnych, które mieliby tam do załatwienia, oraz przy prośbach, które mieliby do zgłoszenia.

4. W portach, gdzie ma siedzibę konsul lub agent konsularny jednej z Wysokich Układających się Stron, funkcjonarjusze miejscowych władz sądowych i administracyjnych zarówno jak i funkcjonarjusze miejscowego urzędu celnego, nie będą mogli, bez uprzedniego zawiadomienia konsula lub agenta konsularnego, podejmować na statkach handlowych pod banderą krajową drugiej Wysokiej Układającej się Strony poszukiwań ani rewizyj, ani też dokonywać aresztowań z wyjątkiem przypadku schwytania na gorącym uczynku, ani też nie mogą podejmować innych czynności urzędowych, wymagających zastosowania środków przymusowych. W przypadkach nagłych konsul lub agent konsularny winien być powiadomiony przynajmniej w samej chwili dokonywania tych czynności, aby umożliwić mu obecność przy tem. Władze miejscowe winny również zawiadomić w należytym czasie konsula lub agenta konsularnego, aby mógł być obecny przy oświadczeniach, jakie kapitanowie lub załoga mieliby do złożenia miejscowym sądom lub miejscowej administracji.

5. W zaproszeniu, które zostanie w wymienionych wyżej przypadkach wystosowane do konsulów lub agentów konsularnych, winna być wskazana ścisła godzina, jeżeli zaś konsulowie lub agenci konsularni zaniedbają stawienia się osobiście, dokonane to zostanie w ich nieobecności. Władze miejscowe winny jednak możliwie bezzwłocznie zawiadomić konsula lub agenta konsularnego o każdej wizycie i innych czynnościach urzędowych, o których mowa w poprzednim ustępie, dokonanych w ich nieobecności, oraz wskazać równocześnie powody pilności sprawy. Władze miejscowe postąpią tak samo gdy konsul lub agent konsularny nie ma siedziby w porcie.

6. Sąd może wydać decyzję o kondemnacie statku z powodu niezdolności do żeglugi tylko po wysłuchaniu właściwego konsula.

7. Interwencja konsulów i agentów konsularnych nie będzie jednakże wymagana w celu wykonywania zwyczajnych formalności władz lokalnych przy wejściu i wyjściu statków zgodnie z przepisami żeglugowemi, celnemi i sanitarnemi.