Oddział 5 - Transport na powierzchni. - Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz bezpieczeństwo pożarowe w podziemnych zakładach górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.24.176

Akt utracił moc
Wersja od: 27 listopada 1992 r.

5. 

Transport na powierzchni.

§ 161.
Ruch wewnątrzzakładowego transportu szynowego na powierzchni oraz prace manewrowe należy prowadzić zgodnie z regulaminem zatwierdzonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  162.
Tory przechodzące ponad drogami komunikacyjnymi lub nad miejscami pracy powinny być wyposażone w urządzenia zabezpieczające przed spadaniem na te drogi lub miejsca pracy materiałów lub przedmiotów z taboru kolejowego.
§  163.
1.
Tory powinny być tak ułożone, aby przejścia dla ludzi wzdłuż toru miały szerokość co najmniej 1 m licząc od obrysu taboru do znajdującego się przy torze budynku lub innego obiektu. Odległość ta do pojedynczych słupów może wynosić 0,75 m.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy ramp wyładowczych, sygnałów stałych, żurawi i torów przesuwanych.
3.
Odległość osi toru nowo budowanych kolei normalnotorowych od budynku lub innego obiektu powinna odpowiadać wielkościom określonym w obowiązującej Polskiej Normie.
§  164.
Każde uruchomienie lokomotywy lub przesuwnicy wagonowej powinno być poprzedzone nadaniem ustalonego sygnału akustycznego.
§  165.
1.
Wagony przetaczane wolno hamować tylko przy pomocy hamulców lub płóz hamulcowych. Przy przemieszczeniu wagonów w czasie załadunku wolno stosować kliny hamulcowe.
2.
Wagony pozostawione na torze powinny być zabezpieczone przed staczaniem się.
§  166.
1.
Ręczne sprzęganie i rozprzęganie wagonów w czasie ruchu jest zabronione.
2.
Sprzęganie lub rozprzęganie wagonów posiadających sprzęgi śrubowe może się odbywać w czasie ruchu wagonów przy jednostajnej szybkości przetaczania nie przekraczającej 3 km/godz.
§  167.
1.
Tory na zwałach, z wyjątkiem torów o ruchu okrężnym, powinny być zakończone kozłami oporowymi oznaczonymi widocznym sygnałem i oświetlonymi w porze nocnej oraz przy słabej widoczności.
2.
Najmniejsza dopuszczalna odległość toru od krawędzi zwału powinna być ustalona przez kierownika ruchu zakładu górniczego w zależności od typu urządzeń transportowych i rodzaju zwału.
3.
Tor na zwałach, ułożony przy krawędzi skarpy, powinien być odpowiednio pochylony w kierunku przeciwnym do krawędzi skarpy.
§  168.
Miejsce zatrzymania się lokomotywy na zwale lub granica dojazdu innych środków transportu do górnej krawędzi zwału powinny być oznaczone tablicą oświetloną z nastaniem zmroku.
§  169.
Przejazd pierwszego pociągu po przesunięciu torów zwałowych może odbywać się tylko pod nadzorem pracownika odpowiedzialnego za przesuwanie torów.
§  170.
Podczas wyładunku na zwale zabrania się pracownikom przebywania od strony wyładowania wagonów lub pod podniesioną klapą wagonu.
§  171.
1.
Na skrzyżowaniach wiszącej kolejki linowej z liniami kolejowymi, drogami kołowymi lub przejściem dla pieszych i w innych miejscach stanowiących zagrożenie dla ludzi powinny być zbudowane na odpowiedniej wysokości pomosty lub siatki ochronne.
2.
Na odcinkach, na których dno wózka przechodzi w odległości mniejszej niż 2,8 m od powierzchni ziemi, powinny być ustawione ogrodzenia uniemożliwiające przejście ludzi.
3.
Jazda ludzi w wózkach rewizyjnych wymaga zezwolenia okręgowego urzędu górniczego.