Rozdział 4 - Profilaktyczna ochrona zdrowia i opieka lekarska. - Bezpieczeństwo i higiena pracy.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1965.13.91
Akt utracił moc Wersja od: 6 kwietnia 1965 r.
Rozdział 4.
Profilaktyczna ochrona zdrowia i opieka lekarska.
Profilaktyczna ochrona zdrowia i opieka lekarska.
1.
Zakład pracy obowiązany jest stosować środki zapobiegające chorobom zawodowym i innym schorzeniom związanym z warunkami środowiska pracy, a w szczególności instalować i utrzymywać w stanie stałej sprawności urządzenia niezbędne do przeciwdziałania czynnikom powodującym te choroby i schorzenia.2.
Rada Ministrów ustala zasady współdziałania zakładów pracy z zakładami społecznymi służby zdrowia wykonującymi opiekę nad zdrowiem załóg pracowniczych.1.
Zakład pracy obowiązany jest przeprowadzać systematyczne badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia metodami ustalonymi w normach, a w braku takich norm - metodami wskazanymi przez właściwe organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.2.
Najwyższe dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia oraz najwyższe dopuszczalne natężenia innych czynników szkodliwych i sposób postępowania w razie ich przekroczenia określają przepisy wydane na podstawie art. 7.3.
W zakładach pracy, w których praca odbywa się w warunkach szkodliwych dla zdrowia, wojewódzki inspektor sanitarny może zarządzić wyposażenie zakładu pracy w niezbędne urządzenia pomiarowe i inne konieczne do przeprowadzania badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia pracowników.1.
Zakład pracy obowiązany jest przed dopuszczeniem pracownika do pracy poddać go badaniom lekarskim (badania wstępne).2.
W czasie zatrudnienia pracownik podlega badaniom okresowym i kontrolnym.3.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych określa w drodze rozporządzenia rodzaje wymaganych badań, kategorie pracowników objętych badaniami okresowymi i kontrolnymi oraz częstotliwość badań okresowych, tryb przeprowadzania badań lekarskich oraz przeciwwskazania w zakresie zatrudniania pracowników przy poszczególnych rodzajach prac.4.
Terminy wprowadzania w życie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w stosunku do zakładów pracy nie objętych działalnością zakładów leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia określają prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).1.
Zakład pracy jest obowiązany: 1)
zapewniać sprawne przeprowadzanie badań lekarskich, a w szczególności ustalać w porozumieniu z kierownikiem właściwego zakładu społecznego służby zdrowia terminy i miejsce badań, 2)
kierować pracowników na badania lekarskie przestrzegając ustalonych przez lekarza terminów, 3)
przechowywać orzeczenia lekarskie wydane w wyniku badań lekarskich.2.
Okresowe badania lekarskie przeprowadza się poza godzinami pracy, a jeżeli zachodzi konieczność przeprowadzenia takich badań w godzinach pracy, za czas nieobecności w pracy z tego powodu przysługuje pracownikowi wynagrodzenie wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania. Jeżeli badanie lekarskie posiada charakter specjalistyczny i odbywa się poza zakładem pracy, a nieobecność pracownika trwa dłużej niż jeden dzień, przysługuje mu za czas tej nieobecności wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy.3.
Jeżeli badanie lekarskie jest prowadzone w innej miejscowości niż ta, w której mieści się siedziba zakładu pracy, pracownikowi przysługuje od zakładu pracy zwrot kosztów podróży według zasad i w wysokości określonych przepisami w sprawie zwracania chorym przez placówki służby zdrowia kosztów przejazdów do zakładów leczniczych.1.
W przypadku stwierdzenia u pracownika objawów powstawania choroby zawodowej o szczególnym zagrożeniu, wymienionej w wykazie, o którym mowa w ust. 5, zakład pracy jest obowiązany: 1)
zbadać w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej przyczyny, charakter i rozmiar zagrożenia powodującego tę chorobę, 2)
zastosować właściwe środki zapobiegawcze odpowiednie do danego zagrożenia, określone przez organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub zakład leczniczo-zapobiegawczy przemysłowej służby zdrowia, 3)
przystąpić niezwłocznie do usuwania przyczyn powodujących choroby zawodowe, w szczególności przez zastosowanie urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, hermetyzację procesów technologicznych i eliminowanie szkodliwych dla zdrowia pracowników substancji lub materiałów, 4)
zapewnić realizację zaleceń lekarskich wydanych pracownikom, zwłaszcza w zakresie kierowania na częstsze badania lekarskie, stosowania przerw w pracy, kierowania na wczasy profilaktyczno-lecznicze, do sanatorium.2.
W przypadku dalszego utrzymywania się u pracownika objawów choroby zawodowej o szczególnym zagrożeniu, pomimo zastosowania środków określonych w ust. 1, pracownik powinien być na podstawie orzeczenia komisji przeniesiony czasowo lub na stałe do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.3.
Pracownikowi przeniesionemu czasowo w myśl ust. 2 do innej pracy przysługuje przez okres tego przeniesienia, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące, wynagrodzenie nie niższe od wynagrodzenia dotychczas pobieranego, obliczonego jak za czas urlopu wypoczynkowego, pod warunkiem należytego wykonywania obowiązków na nowych stanowiskach.4.
Rada Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów zgłoszony w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych może określić przypadki, w których wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, będzie przysługiwało pracownikowi przez okres do 6 miesięcy.5.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych określa w drodze rozporządzenia choroby zawodowe, których stwierdzenie daje podstawę do zastosowania przepisów ust. 1-3, oraz skład komisji, zasady i tryb postępowania przy wydawaniu orzeczeń o konieczności przeniesienia do innej pracy.1.
Jeżeli badania lekarskie wykazały stałą niezdolność pracownika do danej pracy, spowodowaną wypadkiem przy pracy, chorobą zawodową lub innym schorzeniem wywołanym warunkami środowiska pracy, zakład pracy obowiązany jest przesunąć go do innej pracy odpowiedniej do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych.2.
Jeżeli takie przesunięcie nie jest możliwe, zakład pracy powinien niezwłocznie porozumieć się z organem zatrudnienia w celu zapewnienia pracownikowi odpowiedniej pracy w innym zakładzie.3.
Zakład pracy, w którym są wolne miejsca pracy odpowiednie do stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych pracownika skierowanego przez organ zatrudnienia, obowiązany jest przyjąć go do pracy.1.
Zakład pracy powinien zapewnić bezpłatnie pracownikom zatrudnionym przy pracach szczególnie szkodliwych dla zdrowia dożywianie specjalne, jeżeli to dożywianie jest konieczne ze względów profilaktycznych.2.
Rada Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów zgłoszony w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych określa rodzaje tych prac oraz odpowiadającego im dożywiania specjalnego i zasady postępowania przy jego przyznawaniu.