Art. 22. - Bezpieczeństwo i higiena pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.13.91

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 1965 r.

Art.  22.

1. W przypadku stwierdzenia u pracownika objawów powstawania choroby zawodowej o szczególnym zagrożeniu, wymienionej w wykazie, o którym mowa w ust. 5, zakład pracy jest obowiązany:

1) zbadać w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej przyczyny, charakter i rozmiar zagrożenia powodującego tę chorobę,

2) zastosować właściwe środki zapobiegawcze odpowiednie do danego zagrożenia, określone przez organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub zakład leczniczo-zapobiegawczy przemysłowej służby zdrowia,

3) przystąpić niezwłocznie do usuwania przyczyn powodujących choroby zawodowe, w szczególności przez zastosowanie urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, hermetyzację procesów technologicznych i eliminowanie szkodliwych dla zdrowia pracowników substancji lub materiałów,

4) zapewnić realizację zaleceń lekarskich wydanych pracownikom, zwłaszcza w zakresie kierowania na częstsze badania lekarskie, stosowania przerw w pracy, kierowania na wczasy profilaktyczno-lecznicze, do sanatorium.

2. W przypadku dalszego utrzymywania się u pracownika objawów choroby zawodowej o szczególnym zagrożeniu, pomimo zastosowania środków określonych w ust. 1, pracownik powinien być na podstawie orzeczenia komisji przeniesiony czasowo lub na stałe do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.

3. Pracownikowi przeniesionemu czasowo w myśl ust. 2 do innej pracy przysługuje przez okres tego przeniesienia, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące, wynagrodzenie nie niższe od wynagrodzenia dotychczas pobieranego, obliczonego jak za czas urlopu wypoczynkowego, pod warunkiem należytego wykonywania obowiązków na nowych stanowiskach.

4. Rada Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów zgłoszony w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych może określić przypadki, w których wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, będzie przysługiwało pracownikowi przez okres do 6 miesięcy.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz Centralną Radą Związków Zawodowych określa w drodze rozporządzenia choroby zawodowe, których stwierdzenie daje podstawę do zastosowania przepisów ust. 1-3, oraz skład komisji, zasady i tryb postępowania przy wydawaniu orzeczeń o konieczności przeniesienia do innej pracy.