Art. 15. - Belgia-Polska. Konwencja konsularna. Bruksela.1928.06.12.
Dz.U.1931.81.637
Akt utracił mocKażda z Umawiających się Stron zobowiązuje się uznawać jako ważne następujące akty notarialne, sporządzone na jej własnem terytorjum przez Konsulów lub Agentów Konsularnych drugiego kraju, którym ten kraj nadal uprawnienie notarjusza:
1. testamenty obywateli kraju, do którego należy urzędnik, akt sporządzający;
2. intercyzy miedzy obywatelami kraju, do którego należy urzędnik, akt sporządzający;
3. intercyzy miedzy obywatelami kraju, do którego należy urzędnik, akt sporządzający a cudzoziemkami, obywatelkami innego kraju aniżeli ten, na którego terytorjum akt sporządzono;
4. wszelkie akty i urnowy inne oprócz wymienionych w punktach 1 i 2 niniejszego artykułu, dotyczące, wyłącznie obywateli kraju, do którego należy urzędnik, który je sporządza;
5. wszelkie akty i umowy dotyczące obywateli kraju, do którego sporządzający je urzędnik należy, oraz obywateli lub mieszkańców kraju, w którym ten urzędnik ma swą siedzibę, a nawet wszelkie akty i umowy, dotyczące wyłącznie tych ostatnich, o ile we wszystkich tych wypadkach te akty i umowy, odnoszą się do mienia, położonego na terytorjum kraju, który mianował Konsula bądź Agenta Konsularnego, lub do spraw, mających być przeprowadzonemi na tem terytorjum.
Postanowienie, umieszczone we wstępie niniejszego artykułu nie stosuje, się do aktów i umów, wymienionych w Nr. Nr. 2, 3 i 4 niniejszego, a które mają za przedmiot nabycie lub przeniesienie praw przedmiotowych na dobra ziemskie lub nieruchomości położone w kraju, w którym akt sporządzono.
Wypisy, odpisy lub wyciągi z aktów sporządzonych na zasadzie niniejszego artykułu, należycie poświadczone przez właściwego Konsula lub Agenta Konsularnego i opatrzone pieczęcią Konsulatu, będą miarodajne i mieć będą tę samą moc dowodową, tak przed sądami jak i poza niemi, bądź w Belgji, bądź w Polsce, jak gdyby zostały sporządzone wobec notarjusza lub innego urzędnika jednego lub drugiego kraju, byleby akty te były redagowane w formie wymaganej przez prawo kraju, do którego należy Konsul lub Agent Konsularny i były poddane, ewentualnie, opłatom i rejestracji oraz wszelkim formalnościom przepisanym w kraju, w którym akt ma być wykonany.
Na wypadek, gdyby powstała wątpliwość co do autentyczności wypisu aktu sporządzonego zgodnie z niniejszym artykułem, osoba zainteresowana będzie mogła żądać porównania z oryginałem i być obecną przy sprawdzaniu. Sprawdzanie to winno się odbywać bez przenoszenia kopij.