Barwienie lodu sztucznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.54.491

Akt utracił moc
Wersja od: 26 czerwca 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 24 maja 1934 r.
o barwieniu lodu sztucznego.

Na podstawie art. 8 pkt. c) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 343), art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o przekazaniu zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawach zdrowia publicznego Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej (Dz. U. R. P. Nr. 52, poz. 493) i art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 lipca 1932 r. o wprowadzeniu nazwy "Minister Opieki Społecznej" i "Ministerstwo Opieki Społecznej" (Dz. U. R. P. Nr. 64. poz. 597) zarządzam, co następuje:
Lód sztuczny, wprowadzany do sprzedaży i innego obiegu w celach spożycia, chłodzenia i konserwowania artykułów żywności oraz stosowany do tych celów we wszelkich zakładach wyrobu, uzyskiwania, przetwarzania, przechowywania, spożywania i sprzedaży artykułów żywności, musi być barwiony.

Lód naturalny nie może być barwiony.

Przez nazwę "lód sztuczny" rozumie się lód, wytwarzany przez sztuczne oziębianie wody, nie pochodzącej z naturalnych zbiorników (stawy, jeziora, rzeki, morza i t. p.), a odpowiadającej przepisom rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Spraw Wewnętrznych z dnia 27 sierpnia 1933 r. o wodzie do picia i potrzeb gospodarczych (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 562).

Przez nazwę "lód naturalny" rozumie się lód, powstały z wody w zbiornikach naturalnych (stawy, jeziora, rzeki, morza i t. p.).

Do barwienia lodu sztucznego można używać jedynie barwników; "Eozyna wodna" lub "Kocceina nowa", dozwolonych do barwienia artykułów żywności w myśl § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 stycznia 1930 r. o barwieniu artykułów żywności i przedmiotów użytku (Dz. U. R. P. Nr. 5, poz. 45).

Ilość barwnika, stosowanego do barwienia lodu sztucznego, nie może przekraczać l grama barwnika stuprocentowego na 250 litrów wody (1: 250.000) i nie może być mniejsza od 1 grama barwnika stuprocentowego na 350 litrów wody (1: 350.000).

Winni naruszenia przepisów rozporządzenia niniejszego podlegają karom, przewidzianym w rozdziale III rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 343).
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie czternastego dnia po ogłoszeniu.