Rozdział 1 - Przesłanki ekstradycji. - Austria-Polska. Umowa o ekstradycji. Wiedeń.1978.02.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.14.46

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 1980 r.

Rozdział pierwszy

Przesłanki ekstradycji.

1.
Umawiające się Strony zobowiązują się do dokonywania sobie wzajemnie na wniosek, zgodnie z postanowieniami i pod warunkami ustalonymi w niniejszej umowie, ekstradycji osób, przeciwko którym toczy się postępowanie karne na terytorium Strony wzywającej w związku z przestępstwem podlegającym karze sądowej albo poszukiwanych w celu wykonania kary sądowej lub środka zabezpieczającego.
2.
W celu wykonania kary lub środka zabezpieczającego, orzeczonych prawomocnie w postępowaniu sądowym przeprowadzonym pod nieobecność osoby, której dotyczy wniosek o ekstradycję, ekstradycji dokonuje się, jeżeli istnieją dowody, że osoba ta uzyskała wiadomość o prowadzonym przeciwko niej postępowaniu, oraz jeżeli mogła ona w tym postępowaniu korzystać ze swoich praw do obrony.
1.
Wyraża się zgodę na ekstradycję w celu przeprowadzenia postępowania karnego za czyny, które według prawa obu Umawiających się Stron zagrożone są karą pozbawienia wolności powyżej jednego roku lub karą surowszą.
2.
Jeżeli na terytorium Strony wzywającej orzeczone zostały wykonalne kary pozbawienia wolności lub środki zabezpieczające za jeden lub kilka czynów wymienionych w ustępie 1, wyraża się zgodę na ekstradycję w celu ich wykonania w przypadku, gdy okres kary lub środka zabezpieczającego pozostających jeszcze do wykonania wynosi co najmniej sześć miesięcy.
3.
W razie wyrażenia zgody na ekstradycję stosownie do przepisów ustępów 1 i 2, należy wyrazić zgodę również w związku z innymi przestępstwami podlegającymi karze sądowej według prawa obu Umawiających się Stron oraz w celu wykonania kar pozbawienia wolności lub środków zabezpieczających orzeczonych za takie czyny, do których nie odnoszą się granice czasowe wymienione w poprzednich ustępach.

Nie dokonuje się ekstradycji obywateli Strony wezwanej.

Nie wyraża się zgody na ekstradycję:

1)
jeżeli osoba, której dotyczy wniosek, korzysta z azylu na terytorium Strony wezwanej;
2)
jeżeli ekstradycja byłaby nie do pogodzenia z inymi zobowiązaniami Strony wezwanej wynikającymi z wielostronnych umów międzynarodowych.

Nie wyraża się zgody na ekstradycję, jeżeli czyn, którego dotyczy wniosek, zdaniem Strony wezwanej według jej prawa:

1)
jest przestępstwem o charakterze politycznym lub przestępstwem wojskowym;
2)
stanowi wyłącznie naruszenie przepisów o daninach publicznych, monopolach, przepisów celnych, dewizowych, przepisów o reglamentacji towarów albo przepisów o handlu zagranicznym (skarbowe czyny karalne);
3)
podlega ściganiu z oskarżenia prywatnego.
1.
Z zastrzeżeniem ustępu 2 nie wyraża się zgody na ekstradycję, jeżeli przestępstwo popełnione zostało na terytorium Strony wezwanej, w tym również na statku morskim lub powietrznym, lub jeżeli podlega z innych przyczyn jurysdykcji Strony wezwanej i narusza jej ważne interesy.
2.
Wyraża się zgodę na ekstradycję, jeżeli dokonuje się ekstradycji ze względu na inny czyn, a celowe jest łączne osądzenie w postępowaniu karnym za wszystkie czyny na terytorium Strony wzywającej ze względu na potrzebę ustalenia prawdy, wymiar kary, z innych względów mających znaczenie dla postępowania karnego albo ze względu na wykonanie kary lub resocjalizację sprawcy.

Nie wyraża się zgody na ekstradycję:

1)
jeżeli osoba, której ekstradycji się żąda, została na terytorium Strony wezwanej w związku z przestępstwem stanowiącym podstawę wniosku o ekstradycję prawomocnie uznana za winną, uniewinniona lub gdy postępowanie przeciwko niej zostało prawomocnie umorzone, chyba że orzeczenie takie zapadło w wyniku braku jurysdykcji;
2)
jeżeli osoba, której ekstradycji się żąda, została w związku z czynem będącym podstawą wniosku o ekstradycję w trzecim państwie prawomocnie uniewinniona albo uznana za winną i wymierzoną karę lub środek zabezpieczający w całości odbyła albo gdy orzeczona kara lub środek zabezpieczający według prawa tego państwa zostały w całości lub w nie wykonanej jeszcze części darowane albo uległy przedawnieniu. Jednakże wyraża się zgodę na ekstradycję, jeżeli czyn popełniony został na terytorium Strony wzywającej lub naruszył ważne interesy tej Strony, a ekstradycja jest wskazana ze względu na potrzebę ustalenia prawdy, wymiar kary lub jej wykonanie;
3)
jeżeli ściganie karne albo wykonanie kary lub środka zabezpieczającego uległo przedawnieniu według prawa Strony wzywającej lub Strony wezwanej.
1.
Brak wniosku lub upoważnienia koniecznych do wszczęcia postępowania karnego według prawa Strony wezwanej nie stanowi przeszkody do ekstradycji.
2.
Amnestia ogłoszona na terytorium Strony wezwanej stanowi przeszkodę do ekstradycji wtedy tylko, gdy czyn objęty amnestią, ze względu na który żąda się ekstradycji podlega jurysdykcji Strony wezwanej z jednej z przyczyn wskazanych w artykule 6 ustęp 1.

Nie wyraża się zgody na ekstradycję w celu wykonania kary lub środka zabezpieczającego orzeczonych przez sąd, który powołany został tylko tymczasowo lub orzeka w nadzwyczajnych okolicznościach. W przypadku ekstradycji w celu ścigania karnego Strona wzywająca nie może osoby wydanej postawić przed takim sądem.