Austria-Polska. Umowa o ekstradycji. Wiedeń.1978.02.27.
Dz.U.1980.14.46
Akt utracił mocUMOWA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii o ekstradycji,
podpisana w Wiedniu dnia 27 lutego 1978 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 27 lutego 1978 roku została podpisana w Wiedniu Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii o ekstradycji, w następującym brzmieniu:
UMOWA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii o ekstradycji.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i
Związkowy Prezydent Republiki Austrii,
kierując się dążeniem do ułatwienia obrotu prawnego między obydwoma Państwami, postanowili zawrzeć Umowę o ekstradcyji i w tym celu wyznaczyli swych Pełnomocników: (pominięto),
którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:
Przesłanki ekstradycji.
Przesłanki ekstradycji.
Nie wyraża się zgody na ekstradycję:
Nie wyraża się zgody na ekstradycję, jeżeli czyn, którego dotyczy wniosek, zdaniem Strony wezwanej według jej prawa:
Nie wyraża się zgody na ekstradycję:
Nie wyraża się zgody na ekstradycję w celu wykonania kary lub środka zabezpieczającego orzeczonych przez sąd, który powołany został tylko tymczasowo lub orzeka w nadzwyczajnych okolicznościach. W przypadku ekstradycji w celu ścigania karnego Strona wzywająca nie może osoby wydanej postawić przed takim sądem.
Ograniczenia ścigania po ekstradycji.
Ograniczenia ścigania po ekstradycji.
Jeżeli czyn zagrożony jest karą śmierci przez prawo Strony wzywającej, lecz nie jest tą karą zagrożony przez prawo Strony wezwanej, na terytorium Strony wzywającej w miejsce kary śmierci można orzec lub wykonać tylko karę pozbawienia wolności.
Jeżeli w postępowaniu na terytorium Strony wzywającej czyn uzyska inną kwalifikację prawną niż w postępowaniu ekstradycyjnym, wydaną osobę można ścigać bez uszczerbku dla artykułu 11 w takim tylko zakresie, w jakim ustalony stan faktyczny uzasadniałby ekstradycję również według nowej kwalifikacji prawnej. W przypadkach wątpliwych Strona wzywająca zasięgnie opinii Strony wezwanej.
Postępowanie ekstradycyjne.
Postępowanie ekstradycyjne.
Jeżeli Strona uzna przekazane jej dane i dokumenty za niewystarczające, zwraca się o konieczne uzupełnienie. Dla uzyskania tego uzupełnienia Strona wezwana może ustalić stosowny termin. Na uzasadniony wniosek termin ten można przedłużyć. W braku uzupełnienia rozstrzyga się o wniosku o ekstradycję na podstawie posiadanych danych i dokumentów.
Jeżeli Strona wzywająca wystąpi z wnioskiem o ekstradycję odpowiadającym postanowieniom niniejszej umowy i uwiarygodni, że osoba, której ekstradycji się żąda, znajduje się na terytorium Strony wezwanej, Strona wezwana podejmie niezwłocznie niezbędne środki do ustalenia miejsca pobytu tej osoby. W miarę potrzeby Strona wezwana stosuje wobec tej osoby tymczasowe aresztowanie ekstradycyjne lub inne środki zmierzające do zapobieżenia ucieczce.
Z zastrzeżeniem postanowień niniejszej umowy do postępowania ekstradycyjnego oraz tymczasowego aresztowania ekstradycyjnego na terytorium Strony wezwanej stosuje się prawo tej Strony.
Strona wzywająca powiadamia Stronę wezwaną o wyniku postępwania karnego. Jeżeli wydane zostało prawomocne orzeczenie, przesyła się jego egzemplarz lub uwierzytelniony odpis (kopię).
Tranzyt.
Tranzyt.
Postanowienia ogólne.
Postanowienia ogólne.
Przewidziane w niniejszej umowie wnioski zgłasza się na piśmie. Wymiana pism odbywa się między Ministrem Sprawiedliwości lub Prokuratorem Generalnym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z jednej strony a Związkowym Ministrem Sprawiedliwości Republiki Austrii z drugiej strony. Nie wyłącza to drogi dyplomatycznej.
Dokumenty redaguje się w języku Strony wzywającej. Tłumaczenia na język Strony wezwanej nie są konieczne.
Umawiające się Strony rezygnują ze zwrotu kosztów powstałych na ich terytorium w związku z ekstradycją, wydaniem tymczasowym (artykuł 21 ustęp 2) lub wydaniem przedmiotów (artykuł 22). Strona wzywająca ponosi jednak koszty przelotu powstałe w związku z przeprowadzonym na jej życzenie wydaniem drogą powietrzną oraz koszty tranzytu.
Umowa niniejsza nie narusza zobowiązań Strony wezwanej do ekstradycji, które wynikają z wielostonnych umów międzynarodowych.
Postanowienia końcowe.
Postanowienia końcowe.
Na dowód czego Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron podpisali niniejszą umowę i opatrzyli pieczęciami.
Sporządzono w Wiedniu dnia 27 lutego 1978 roku w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne.
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, Rada Państwa uznała ją za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie dnia 6 grudnia 1979 roku.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »