Część 3 - POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚWIADCZEŃ - Australia-Polska. Umowa o zabezpieczeniu społecznym. Warszawa.2009.10.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2010.172.1160

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 września 2010 r.

CZĘŚĆ  III

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚWIADCZEŃ

Rozdział  1

Postanowienia dotyczące świadczeń z Australii

Artykuł  10

Stały pobyt lub przebywanie w Rzeczypospolitej Polskiej

Jeżeli osoba podlega ustawodawstwu Australii lub, na podstawie niniejszej Umowy, przysługują jej świadczenia z Australii, chyba że osoba ta nie ma stałego pobytu na terytorium Australii i nie przebywa w Australii w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia, jednakże

(1) ma stały pobyt na terytorium Australii lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

(2) przebywa w Australii lub w Rzeczypospolitej Polskiej,

tę osobę, jeżeli w określonym czasie miała stały pobyt na terytorium Australii, uważa się dla celów złożenia tego wniosku, za posiadającą stały pobyt na terytorium Australii i przebywającą na terytorium Australii w tym dniu.

Artykuł  11

Sumowanie

1. Jeżeli osoba, do której stosuje się niniejszą Umowę, wnosi o przyznanie świadczenia z Australii na mocy niniejszej Umowy i zgromadziła:

(1) okres stałego pobytu w Australii, krótszy niż wymagany do przyznania tej osobie, zgodnie z ustawodawstwem Australii, tego świadczenia,

(2) okres stałego pobytu w Australii w wieku produkcyjnym równy lub dłuższy niż okres ustalony dla tej osoby, zgodnie z ustępem 4,

(3) okres ubezpieczenia zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej,

to, dla celów wniosku o przyznanie świadczenia z Australii, okres ubezpieczenia przebyty w Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się za okres, podczas którego ta osoba miała stały pobyt na terytorium Australii, jedynie dla celów zgromadzenia minimalnego okresu wymaganego do uzyskania tego świadczenia, określony zgodnie z ustawodawstwem Australii.

2. Dla celów ustępu 1, jeżeli osoba:

(1) posiadała na terytorium Australii prawo stałego pobytu przez nieprzerwany okres, krótszy niż minimalny nieprzerwany okres wymagany przez ustawodawstwo Australii do nabycia prawa do świadczenia,

(2) zgromadziła na mocy ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej, okres ubezpieczenia, w dwóch lub więcej osobnych okresach, który jest równy lub dłuższy niż okres minimalny, o którym mowa w punkcie (1),

to wszystkie okresy ubezpieczenia na mocy ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się za jeden nieprzerwany okres.

3. Dla celów tego artykułu, jeżeli okres stałego pobytu osoby na terytorium Australii oraz okres ubezpieczenia zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej pokrywają się, okres ten jest uznawany przez Australię pojedyńczo wyłącznie jako okres stałego pobytu na terytorium Australii.

4. Minimalny okres stałego pobytu w Australii w wieku produkcyjnym uwzględnia się, dla celów ustępu 1, w następujący sposób:

(1) dla celów świadczenia z Australii, przysługującego osobie, która nie ma stałego pobytu w Australii, minimalny wymagany okres wynosi 12 miesięcy, z czego nieprzerwanie przynajmniej 6 miesięcy,

(2) dla celów świadczenia z Australii, przysługującego osobie, która ma stały pobyt w Australii nie ma minimalnego okresu.

Artykuł  12

Obliczanie świadczeń z Australii

1. Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3, jeżeli świadczenie z Australii przysługuje wyłącznie na podstawie niniejszej Umowy dla osoby, która przebywa poza Australią, stawka świadczenia zostanie określona zgodnie z ustawodawstwem Australii, jednakże przy założeniu, że dodatkowa kwota na dziecko wynosi zero.

2. Jeżeli świadczenie z Australii jest wypłacane bądź na podstawie niniejszej Umowy, bądź z innego tytułu osobie, która ma stały pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej, Australia badając dochód tej osoby nie uwzględnia nieskładkowego dodatku wypłacanego tej osobie w Rzeczypospolitej Polskiej w celu zwiększenia polskiego świadczenia do minimalnego poziomu, gwarantowanego zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Ustępy 1 i 2 stosuje się nadal przez 26 tygodni, jeżeli osoba przyjeżdża czasowo do Australii.

4. Z zastrzeżeniem ustępu 5, jeżeli świadczenie z Australii przysługuje wyłącznie na podstawie niniejszej Umowy osobie, która przebywa w Australii, stawkę tego świadczenia ustala się przez:

(1) obliczenie dochodu tej osoby, zgodnie z ustawodawstwem Australii, nie biorąc pod uwagę świadczenia z Rzeczypospolitej Polskiej, które przysługuje tej osobie lub jej partnerowi,

(2) odliczenie kwoty świadczenia z Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ta osoba jest uprawniona, od maksymalnej stawki świadczenia z Australii,

(3) zastosowanie do pozostałej kwoty świadczenia, uzyskanej zgodnie z punktem (2), odpowiedniej stawki określonej w ustawodawstwie Australii, uznając kwotę ustaloną zgodnie z punktem (1) jako dochód osoby.

5. Ustęp 4 ma zastosowanie przez 26 tygodni, jeżeli osoba wyjeżdża czasowo z Australii.

6. Jeżeli jednej z osób tworzących parę lub tej osobie i jej partnerowi przysługuje świadczenie lub świadczenia z Rzeczypospolitej Polskiej, każda z nich zostaje uznana, dla celów tego artykułu i ustawodawstwa Australii, za otrzymującą połowę kwoty tego świadczenia lub sumy obu świadczeń, w zależności od przypadku.

Rozdział  2

Postanowienia dotyczące świadczeń z Rzeczypospolitej Polskiej

Artykuł  13

Sumowanie

Jeżeli ustawodawstwo Rzeczypospolitej Polskiej uzależnia nabycie, zachowanie lub przywrócenie prawa do świadczenia od zgromadzenia okresu ubezpieczenia, to instytucja właściwa uwzględnia, w niezbędnym zakresie, okresy stałego pobytu w Australii w wieku produkcyjnym, jeżeli okresy te się nie pokrywają.

Artykuł  14

Obliczanie świadczeń

1. Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej prawo do świadczenia powstaje bez uwzględnienia okresów stałego pobytu w Australii w wieku produkcyjnym, to instytucja właściwa ustala prawo do świadczenia i oblicza jego wysokość tylko na podstawie okresu ubezpieczenia zgromadzonego zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że wysokość świadczenia obliczonego zgodnie z ustępem 2 jest korzystniejsza.

2. Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej prawo do świadczenia powstaje dopiero po uwzględnieniu okresów stałego pobytu w Australii w wieku produkcyjnym, to instytucja właściwa:

(1) ustala teoretyczną kwotę świadczenia, jakie przysługiwałoby w przypadku, gdyby wszystkie okresy ubezpieczenia zostały zgromadzone zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej,

(2) na podstawie teoretycznej kwoty świadczenia, o której mowa w punkcie (1), ustala rzeczywistą kwotę świadczenia w oparciu o proporcję okresu ubezpieczenia zgromadzonego zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej do sumy wszystkich zgromadzonych okresów.

3. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia instytucja właściwa uwzględnia wyłącznie uzyskane zarobki oraz odprowadzone składki zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Prawo do świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej zostanie ustalone tylko wtedy, gdy ubezpieczony podlegał ustawodawstwu Rzeczypospolitej Polskiej w chwili wypadku przy pracy lub w czasie wykonywania pracy, w wyniku której powstała choroba zawodowa.

5. Jeżeli okres ubezpieczenia, zgromadzony zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, jest krótszy niż 12 miesięcy i na jego podstawie nie powstanie prawo do świadczenia, instytucja właściwa nie jest zobowiązana do przyznania tego świadczenia.

6. Jeżeli prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej powstaje wyłącznie z uwzględnieniem postanowień niniejszej Umowy, warunkiem istnienia tego prawa jest stały pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Jeżeli świadczenie z Australii nie jest wypłacane, nie ma zastosowania gwarancja minimalnej wysokości sumy świadczeń polskich i zagranicznych.