Art. 6. - Aprowizacja na rok gospodarczy 1920/21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.56.348

Akt utracił moc

Wersja od: 2 października 1920 r.

Art.  6.

Przekroczenie postanowień niniejszej ustawy lub rozporządzeń, na mocy tejże ustawy wydanych, karane będzie aresztem do 6 miesięcy i grzywną do mk. 1.000.000, lub jedną z tych kar. W razie niemożności ściągnięcia grzywny należy zamienić \ą na dodatkowy areszt nie powyżej 3-ch miesięcy,

Usiłowanie i udział będzie karane narówni z dokonaniem.

Obok powyższych kar można orzec konfiskatę towarów, do których przekroczenie się odnosi, bez względu na to, czyją stanowią własność.

Ukaranie wedle tej ustawy nie przesądza ukarania za ten sam czyn, o ile on mieści w sobie znamiona czynu, w innych ustawach karą surowszą zagrożonego.

Do przeprowadzenia postępowania karnego i wydania orzeczeń powołane są władze administracyjne pierwszej instancji, które przed rozstrzygnięciem muszą wysłuchać opinji dwóch delegatów, wyznaczonych przez powiatową komisję aprowizacyjną, względnie w miastach: Warszawie, Łodzi i Lublinie przez odnośne rady miejskie, a w Krakowie i Lwowie przez przyboczne rady aprowizacyjne.

Od orzeczenia władzy administracyjnej pierwszej instancji przysługuje ukaranemu prawo odwołania się do władzy administracyjnej drugiej instancji w ciągu dni 14-tu od dnia doręczenia orzeczenia.

Od orzeczenia władzy administracyjnej 1! instancji" o ile orzeczona kara przewyższa 14 dni aresztu i 10.000 marek grzywny, lub jedną z tych kar, ukaranym przysługuje prawo. odwołania się za pośrednictwem władzy administracyjnej pierwszej instancji do Ministra Aprowizacji w ciągu dni 14 od dnia doręczenia orzeczenia.

Wniesienie rekursu ma moc wstrzymującą wykonanie orzeczenia karnego, aż do prawomocnego rozstrzygnięcia w toku instancji w tym wypadku, jeżeli opinja wyżej wymienionych delegatów lub jednego z nich jest sprzeczna z orzeczeniem władzy administracyjnej i instancji.

Jeśli orzeczoną została kara aresztu, choćby zgodnie z opinją delegatów, to areszt może być wykonany dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia.

Grzywny oraz konfiskaty przypadają na Skarb Państwa.