Część 2 - PRZEPISY SZCZEGÓLNE - Rozporządzenie 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2012.298.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2017 r.

CZĘŚĆ  DRUGA

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

TYTUŁ  I

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROLNICZY GWARANCJI

Artykuł  168

Przepisy szczególne dotyczące Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji

1. Części pierwsza i trzecia ma zastosowanie do wydatków poniesionych przez władze i organy, o których mowa w przepisach odnoszących się do Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), a także do dochodów, chyba że niniejszy tytuł stanowi inaczej.

2. Operacje, którymi zarządza bezpośrednio Komisja, realizowane są zgodnie z przepisami ustanowionymi w części pierwszej i trzeciej.

Artykuł  169

Zobowiązania dotyczące środków finansowych EFRG

1. Na każdy rok budżetowy środki finansowe EFRG obejmują środki niezróżnicowane, z wyjątkiem wydatków związanych ze środkami, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, które pokrywane są ze środków zróżnicowanych.

2. Środki na płatności, które zostały przeniesione, ale nie zostały wykorzystane do końca roku budżetowego, zostają anulowane.

3. Niewykorzystane środki odnoszące się do działań, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, mogą zostać przeniesione jedynie na kolejny rok budżetowy.

Przeniesienie takie nie przekracza kwoty dostosowania płatności bezpośrednich, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników ⁸¹ , zastosowanego w poprzednim roku budżetowym, do wysokości 2 % środków pierwotnie przeznaczonych na ten cel.

Przeniesione środki zwracane są wyłącznie do linii budżetowych obejmujących działania, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Przeniesienie takie może skutkować dodatkową płatnością wyłącznie na rzecz odbiorców końcowych, którzy w poprzednim roku budżetowym byli objęci dostosowaniem płatności bezpośrednich, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 73/2009.

Komisja podejmuje decyzję o przeniesieniu środków do dnia 15 lutego roku, na który dokonywane jest przeniesienie, i powiadamia o niej Parlament Europejski i Radę.

Artykuł  170

Tymczasowe zobowiązania globalne dotyczące środków EFRG

1. Komisja zwraca EFRG wydatki poniesione przez państwa członkowskie.

2. Decyzje Komisji określające wysokość zwrotów tego rodzaju wydatków stanowią tymczasowe zobowiązania globalne, które nie mogą przekroczyć łącznej wartości środków zapisanych na EFRG.

3. Od dnia 15 listopada roku budżetowego zobowiązania z tytułu zwykłych wydatków na zarządzanie EFRG mogą być zaciągane z góry ze środków przewidzianych na kolejny rok budżetowy. Zobowiązania te nie przekraczają jednak wartości trzech czwartych łącznych środków przewidzianych na ten cel na dany rok budżetowy. Mają one zastosowanie tylko do wydatków, których zasadę dokonywania ustalono w obowiązującym akcie podstawowym.

Artykuł  171

Harmonogram zobowiązań budżetowych EFRG

1. Wydatki dokonane przez władze i organy, o których mowa w przepisach odnoszących się do EFRG, są wprowadzane jako zobowiązania w poszczególnych rozdziałach, artykułach i pozycjach, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania deklaracji wydatków przesłanych przez państwa członkowskie. Tego rodzaju zobowiązania można zaciągać po upływie dwumiesięcznego terminu, jeśli niezbędna jest procedura przesunięcia środków w przypadku określonych linii budżetowych. Z wyjątkiem przypadków, gdy państwa członkowskie nie dokonały jeszcze płatności lub gdy istnieje wątpliwość co do kwalifikowalności, kwoty te zostają w tym samym dwumiesięcznym terminie zapisane jako płatności.

Zobowiązania, o których mowa w akapicie pierwszym, odpisuje się od globalnego zobowiązania tymczasowego, o którym mowa w art. 170.

2. Tymczasowe zobowiązania globalne, które zaciągnięto na dany rok budżetowy i które nie spowodowały powstania zobowiązania w określonych liniach nomenklatury budżetowej do dnia 1 lutego kolejnego roku budżetowego, zostają anulowane w odniesieniu do danego roku budżetowego.

3. Ustępy 1 i 2 stosuje się z uwzględnieniem badania i zatwierdzania sprawozdań rachunkowych.

Artykuł  172

Księgowanie wydatków EFRG

W ramach rachunkowości budżetowej wydatki księguje się w danym roku budżetowym na podstawie spłat dokonywanych przez Komisję na rzecz państw członkowskich do dnia 31 grudnia tego roku budżetowego, pod warunkiem że księgowy otrzyma zlecenie płatnicze do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego.

Artykuł  173

Przesunięcia środków EFRG

1. Jeżeli Komisja dokonuje przesunięcia środków na podstawie art. 26 ust. 1, podejmuje decyzję do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego i powiadamia Parlament Europejski i Radę, zgodnie z art. 26 ust. 1.

2. W przypadkach innych niż te, o których mowa w ust. 1, Komisja przedkłada wnioski w sprawie przesunięcia środków

Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 10 stycznia kolejnego roku budżetowego.

Parlament Europejski i Rada podejmują decyzję w sprawie takich przesunięć środków zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 27, ale do celów niniejszego artykułu obowiązujący termin wynosi trzy tygodnie.

Artykuł  174

Dochody przeznaczone na określony cel EFRG

1. Dochody przeznaczone na określony cel na mocy niniejszego tytułu przeznacza się zgodnie z pochodzeniem dochodów stosownie do art. 21 ust. 3.

2 Wynik decyzji, o której mowa w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, zapisuje się w jednym artykule.

TYTUŁ  II  ⁸²

FUNDUSZE STRUKTURALNE, FUNDUSZ SPÓJNOŚCI, EUROPEJSKI FUNDUSZ RYBACKI, EUROPEJSKI FUNDUSZ ROLNY NA RZECZ ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH, FUNDUSZE ZWIĄZANE Z PRZESTRZENIĄ WOLNOŚCI, BEZPIECZEŃSTWA I SPRAWIEDLIWOŚCI ZARZĄDZANE W TRYBIE ZARZĄDZANIA DZIELONEGO ORAZ INSTRUMENT "ŁĄCZĄC EUROPĘ"

Artykuł  175

Przepisy szczególne

1. Część pierwsza i trzecia ma zastosowanie do wydatków poniesionych przez władze i organy, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) ⁸³ , rozporządzeniu (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ⁸⁴ , rozporządzeniu (WE) nr 1081/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego ⁸⁵ , rozporządzeniu Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności ⁸⁶ , rozporządzeniu Rady (WE) nr 1084/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. w sprawie Funduszu Spójności ⁸⁷ , rozporządzeniu Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego ⁸⁸ , oraz do funduszy w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym funduszy powstałych w ramach programu "Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi", zarządzanych w trybie zarządzania dzielonego na podstawie art. 59 ("fundusze"), oraz do ich dochodów, z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego tytułu.

2. Operacje, którymi zarządza bezpośrednio Komisja, są również realizowane zgodnie z zasadami ustanowionymi w częściach pierwszej i trzeciej.

Artykuł  176

Przestrzeganie przydziałów środków na zobowiązania

Parlament Europejski i Rada przestrzegają przydziałów środków na zobowiązania przewidzianych w odnośnych aktach podstawowych z przeznaczeniem na działania strukturalne, rozwój obszarów wiejskich i Europejski Fundusz Rybacki.

Artykuł  177

Wypłaty wkładów, płatności okresowe i spłaty

1. Wypłaty wkładów finansowych z funduszy dokonywane są przez Komisję zgodnie z rozporządzeniami, o których mowa w art. 175.

2. Terminy płatności okresowych dokonywanych przez Komisję ustanawiane są zgodnie z rozporządzeniami, o których mowa w art. 175.

3. Zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 175, pełna lub częściowa spłata płatności zaliczkowych dotyczących danej operacji nie powoduje obniżenia wkładu funduszy w tę operację.

Zwrócone kwoty stanowią wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 3 lit. c).

Tryb postępowania ze spłatami dokonywanymi przez państwa członkowskie oraz implikacje tego trybu postępowania względem wysokości wkładów finansowych z funduszy regulowane są rozporządzeniami, o których mowa w art. 175.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 14 środki na zobowiązania wynikające ze spłat płatności zaliczkowych, dostępne w dniu 31 grudnia, można przenosić do czasu zamknięcia programu oraz wykorzystywać w razie potrzeby, pod warunkiem że inne środki na zobowiązania nie są już dostępne.

5. W rachunkowości budżetowej wydatki ujmuje się w rachunkach za dany rok budżetowy na podstawie zwrotów dokonywanych przez Komisję na rzecz państw członkowskich do dnia 31 grudnia tego roku budżetowego, w tym wydatków zaliczonych do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego w ciężar środków na płatności udostępnionych w miesiącu po dokonaniu przesunięć, o których mowa w art. 179.

Artykuł  178

Umorzenie środków

1. Komisja automatycznie umarza środki, na które zobowiązania zaciągnięto zgodnie z rozporządzeniami, o których mowa w art. 175.

2. Umorzone środki mogą zostać ponownie udostępnione w przypadku oczywistego błędu, który można przypisać wyłącznie Komisji.

W tym celu Komisja bada umorzenia dokonane w ciągu poprzedniego roku budżetowego i do dnia 15 lutego bieżącego roku budżetowego podejmuje decyzję na podstawie zapotrzebowania, czy niezbędne jest ponowne udostępnienie tych środków.

3. 89  Umorzone środki udostępnia się ponownie w przypadku:

a) umorzenia środków z programu na mocy ustaleń dotyczących wykorzystania rezerwy wykonania ustanowionej w art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ⁹⁰ ;

b) umorzenia środków z programu poświęconego szczególnemu instrumentowi finansowemu na rzecz MŚP po zakończeniu udziału danego państwa członkowskiego w tym instrumencie finansowym, o czym mowa w art. 39 ust. 2 akapit siódmy rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł  178a  ⁹¹

Przenoszenie środków na zobowiązania dotyczących instrumentu "Łącząc Europę"

1. W latach budżetowych 2014, 2015 i 2016 środki na zobowiązania przeznaczone na projekty finansowane w ramach instrumentu "Łącząc Europę" ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 ⁹² , które nie zostały jeszcze wykorzystane do zaciągnięcia zobowiązań na koniec roku budżetowego, można przenosić wyłącznie na kolejny rok budżetowy.

2. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski o przeniesienie środków z poprzedniego roku budżetowego do dnia 15 lutego bieżącego roku budżetowego.

3. Parlament Europejski i Rada, która stanowi większością kwalifikowaną, rozpatrują każdy wniosek o przeniesienie środków do dnia 31 marca bieżącego roku budżetowego.

4. Wniosek o przeniesienie środków zostaje zatwierdzony, jeżeli w terminie określonym w ust. 3 zaistnieje jedna z poniższych sytuacji:

a) Parlament Europejski i Rada zatwierdzą wniosek;

b) wniosek zatwierdzi Parlament Europejski albo Rada, a druga instytucja wstrzyma się od działania;

c) Parlament Europejski oraz Rada wstrzymają się od działania lub nie podejmą decyzji o odrzuceniu wniosku.

Artykuł  179

Przesunięcie środków

1. Z wyjątkiem Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, w odniesieniu do wydatków operacyjnych, o których mowa w niniejszym tytule, Komisja może dokonać przesunięć z jednego tytułu do drugiego, pod warunkiem że dane środki przeznaczone są na ten sam cel w rozumieniu rozporządzeń, o których mowa w art. 175, lub stanowią wydatki na pomoc techniczną. Komisja podejmuje decyzje do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego.

2. W przypadkach innych niż te, o których mowa w ust. 1, Komisja może, do dnia 10 stycznia kolejnego roku budżetowego, przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski w sprawie przesunięcia do funduszu środków na płatności. Przesunięcia środków na płatności można dokonać z dowolnej pozycji w budżecie. Parlament Europejski i Rada podejmują decyzje w sprawie takich przesunięć środków zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 27, ale do celów niniejszego artykułu obowiązujący termin wynosi trzy tygodnie.

3. Jeżeli przesunięcia nie zostały zatwierdzone lub zostały zatwierdzone tylko częściowo przez Parlament Europejski i Radę, to odpowiednią część wydatków, o której mowa w art. 177 ust. 5, zalicza się w ciężar środków płatności na kolejny rok budżetowy.

Artykuł  180

Zarządzanie, wybór i kontrola

Zarządzanie i wybór projektów, a także ich kontrole regulują rozporządzenia, o których mowa w art. 175.

TYTUŁ  III

BADANIA

Artykuł  181

Środki finansowe na badania

1. Część pierwsza i trzecia ma zastosowanie do środków przeznaczonych na badania i rozwój technologiczny, chyba że niniejszy tytuł stanowi inaczej.

Takie środki zapisuje się w jednym z tytułów budżetowych odnoszących się, do obszarów polityki związanej z "pośrednimi badaniami naukowymi" oraz "bezpośrednimi badaniami naukowymi" albo w rozdziale odnoszącym się do działań badawczych w innym tytule.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do rodzajów operacji w ramach badań naukowych, zgodnie z art. 210.

2. Środki odnoszące się do dochodów generowanych przez Fundusz Badawczy Węgla i Stali, ustanowiony na mocy

Protokołu nr 37 w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS i w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali załączonego do TUE i TFUE, traktuje się jak dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21. Środki na zobowiązania wygenerowane przez takie dochody zostają udostępnione zaraz po oszacowaniu kwoty należnej, zaś środki na płatności zaraz po otrzymaniu dochodów.

3. W odniesieniu do wydatków operacyjnych, o których mowa w niniejszym tytule, Komisja może dokonać przesunięć między tytułami, pod warunkiem że środki wykorzystywane są na ten sam cel.

4. Eksperci opłacani ze środków przeznaczonych na badania i rozwój technologiczny zatrudniani są zgodnie z procedurami ustanowionymi przez Parlament Europejski i Radę w momencie przyjmowania każdego z ramowych programów badań lub zgodnie z odpowiadającymi zasadami uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uniwersytetów.

Artykuł  182

Zobowiązania dotyczące środków finansowych na badania

1. Środki na zobowiązania odpowiadające kwocie zobowiązań umorzonych w wyniku całkowitego lub częściowego niezrealizowania projektów dotyczących badań, na które były przeznaczone, mogą być, wyjątkowo i w należycie uzasadnionych przypadkach, ponownie udostępnione, jeżeli ma to zasadnicze znaczenie dla wykonania pierwotnie zaplanowanego programu, chyba że w budżecie na dany rok budżetowy (rok n) są środki finansowe na ten cel.

2. Do celów ust. 1 Komisja na początku każdego roku budżetowego sprawdza umorzenia dokonane w poprzednim roku budżetowym (rok n - 1) i ocenia w świetle zapotrzebowania, czy istnieje potrzeba ponownego udostępnienia środków.

Na podstawie dokonanej oceny Komisja może, do dnia 15 lutego każdego roku budżetowego, przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie stosowne wnioski, podając w odniesieniu do każdej pozycji w budżecie uzasadnienie ponownego udostępnienia tych środków.

3. Parlament Europejski i Rada podejmują decyzję dotyczącą wniosków Komisji w terminie sześciu tygodni. W przypadku niepodjęcia decyzji w tym terminie wnioski uważa się za zatwierdzone.

Kwota środków na zobowiązania do ponownego udostępnienia w roku n w żadnym przypadku nie przekracza 25 % całkowitej kwoty umorzonych środków w tej samej linii budżetowej w roku n - 1.

4. Ponownie udostępnione środki na zobowiązania nie podlegają przeniesieniu.

Zobowiązania prawne powiązane ze środkami na zobowiązania, które ponownie udostępniono, zaciągane są do dnia 31 grudnia roku n.

Na koniec roku n niewykorzystane saldo środków na zobowiązania, które zostały ponownie udostępnione, jest ostatecznie umarzane przez właściwego urzędnika zatwierdzającego.

Artykuł  183

Wspólne Centrum Badawcze

1. Wspólne Centrum Badawcze (WCB) może być finansowane ze środków nieujętych w tytułach i rozdziałach, o których mowa w art. 181 ust. 1, w odniesieniu do jego udziału w procedurach udzielania zamówień i udzielania dotacji prowadzonych zgodnie z częścią pierwszą tytuł V i VI oraz finansowanych w całości lub części z budżetu.

Do celów udziału w procedurach udzielania zamówień i udzielania dotacji WCB uznawane jest za osobę prawną z siedzibą w państwie członkowskim.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do WCB, zgodnie z art. 210.

2. Środki dotyczące następujących pozycji są traktowane jak dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 2.

a) procedur udzielania dotacji i udzielania zamówień, w których uczestniczy WCB;

b) działalności WCB prowadzonej w imieniu osób trzecich; lub

c) działań podejmowanych na mocy porozumienia administracyjnego z innymi instytucjami lub innymi służbami Komisji w celu zapewnienia usług techniczno-naukowych.

Środki na zobowiązania wygenerowane przez dochody, o których mowa w lit. a) i c) akapit pierwszy, zostają udostępnione zaraz po oszacowaniu kwoty należnej.

W przypadku działań, o których mowa w lit. c) akapit pierwszy, środki niewykorzystane w okresie pięciu lat zostają anulowane.

3. Wykorzystanie środków wykazuje się w zestawie kont analitycznych w rachunku wyniku budżetowego dla wszystkich kategorii działań, których dotyczą; są one wykazywane oddzielnie od dochodów wynikających z finansowania przez podmioty trzecie (publiczne lub prywatne) oraz od dochodów z innych usług świadczonych na rzecz osób trzecich przez Komisję.

4. 93  W przypadku udziału w procedurach udzielania dotacji lub i udzielenia zamówień zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu WCB nie podlega warunkom ustanowionym w art. 105a, art. 106, art. 107 ust. 1 lit. a) i b), art. 108 oraz art. 131 ust. 4, jeśli chodzi o przepisy dotyczące wykluczenia i kar w związku z zamówieniami i dotacjami.

Zakłada się również, że WCB spełnia wymogi dotyczące potencjału ekonomicznego i finansowego.

WCB jest zwolnione z obowiązku przedłożenia zabezpieczeń, o których mowa w art. 115 i 134.

5. Przepisy dotyczące udzielania zamówień zawarte w części pierwszej tytuł V nie mają zastosowania do działalności WCB prowadzonej w imieniu osób trzecich.

6. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 26 Komisja może w ramach tytułu budżetowego odnoszącego się do obszaru polityki "Bezpośrednie badania naukowe" dokonywać przesunięć między rozdziałami do wysokości 15 % środków znajdujących się w linii budżetowej, z której dokonywane jest przesunięcie.

TYTUŁ  IV

DZIAŁANIA ZEWNĘTRZNE

ROZDZIAŁ  1

Przepisy ogólne

Artykuł  184

Działania zewnętrzne

1. Część pierwsza i trzecia ma zastosowanie do działań zewnętrznych finansowanych z budżetu, chyba że niniejszy tytuł stanowi inaczej.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do działań, które można finansować w ramach działań zewnętrznych, zgodnie z art. 210.

2. Środki na działania, o których mowa w ust. 1, wykorzystywane są przez Komisję:

a) w ramach pomocy przyznanej przez nią w sposób niezależny; albo

b) w ramach partnerstwa z państwem trzecim, o którym mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (i), poprzez podpisanie umowy w sprawie finansowania.

3. Jeżeli działania zewnętrzne są współfinansowane zarówno ze środków zapisanych w budżecie, jak i z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, o których mowa w art. 21 ust. 2 lit. b), to środki finansowe, co do których w ramach danego działania nie zaciągnięto zobowiązań po upływie okresu określonego w umowie, o którym mowa w art. 189 ust. 2, są zwracane proporcjonalnie po odpisaniu zryczałtowanej sumy na pokrycie kosztów audytu, ocenie i nieprzewidzianych wydatków, które mogą wystąpić w późniejszym czasie.

4. Do działań, o których mowa w niniejszym tytule, nie ma zastosowania art. 90 ust. 4 akapit drugi.

W przypadku dotacji wykonywanych w trybie zarządzania bezpośredniego, o wysokości ponad 5.000.000 EUR i przeznaczonych na finansowanie działań zewnętrznych, przez cały czas trwania danego działania nierozliczone mogą pozostać maksimum dwie płatności zaliczkowe.

ROZDZIAŁ  2

Realizacja działań

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  185

Realizacja działań zewnętrznych

Działania, o których mowa w niniejszym tytule, mogą być realizowane bezpośrednio przez Komisję na mocy art. 58 ust. 1 lit. a), w ramach zarządzania dzielonego na mocy art. 58 ust. 1 lit. b), lub pośrednio, przez dowolny z podmiotów lub dowolną z osób, której powierzono zadania zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. c), zgodnie z właściwymi przepisami art. 58-63. Środki na działania zewnętrzne mogą być łączone ze środkami finansowymi z innych źródeł z myślą o osiągnięciu wspólnego celu.

Sekcja  2

Wsparcie budżetowe i wielostronne fundusze powiernicze

Artykuł  186

Wykorzystanie wsparcia budżetowego

1. Jeżeli przewiduje to odpowiedni akt podstawowy, Komisja może zapewnić wsparcie budżetowe w państwie trzecim, będącym beneficjentem, jeżeli zarządzanie finansami publicznymi w tym państwie jest wystarczająco przejrzyste, wiarygodne i skuteczne.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad korzystania ze wsparcia budżetowego oraz obowiązków odbiorców, zgodnie z art. 210.

2. W decyzji w sprawie finansowania, o której mowa w art. 84, wymienia się cele i spodziewane wyniki udzielenia wsparcia budżetowego państwu trzeciemu, będącemu beneficjentem. Płatność wkładu Unii opiera się na spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1, w tym poprawie zarządzania finansami publicznymi, oraz na jasnych i obiektywnych wskaźnikach dających podstawę do pomiaru postępów w czasie w danym sektorze.

3. Komisja włącza do odpowiednich umów o finansowaniu zawartych zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) właściwe przepisy, zgodnie z którymi państwo trzecie, będące beneficjentem zobowiązuje się do natychmiastowego zwrotu całości lub części finansowania danej operacji w przypadku stwierdzenia poważnych nieprawidłowości dotyczących płatności danych środków Unii, które to nieprawidłowości można przypisać temu państwu.

W celu dokonania zwrotu, o którym mowa w akapicie pierwszym, zastosowanie może mieć art. 80 ust. 1 akapit drugi.

4. Komisja wspiera w państwie trzecim, będącym beneficjentem rozwój kontroli parlamentarnej i zdolności audytu oraz zwiększenie przejrzystości i publicznego dostępu do informacji.

Artykuł  187

Fundusze powiernicze Unii na rzecz działań zewnętrznych

1. Na potrzeby działań w sytuacjach nadzwyczajnych lub w następstwie takich sytuacji lub działań tematycznych Komisja może tworzyć fundusze powiernicze Unii na podstawie umowy zawartej z innymi darczyńcami. Akt ustanawiający każdy z funduszy powierniczych określa cele danego funduszu.

2. Fundusze powiernicze Unii wdrażane są zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami, przejrzystości, proporcjonalności, niedyskryminacji i równego traktowania, jak również zgodnie z celami szczegółowymi określonymi w poszczególnych aktach ustanawiających.

Fundusze powiernicze Unii wdrażane są bezpośrednio przez Komisję zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. a) z wyjątkiem funduszy powierniczych Unii na działania w sytuacjach nadzwyczajnych lub w następstwie takich sytuacji, które mogą być wdrażane również pośrednio w drodze powierzenia zadań związanych z wykonywaniem budżetu podmiotom, zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (i), (ii), (v) i (vi).

3. Fundusze powiernicze Unii spełniają następujące warunki:

a) istnieje wartość dodana interwencji Unii:, fundusze powiernicze są tworzone i wdrażane na szczeblu Unii tylko wtedy, gdy ich cele, w szczególności ze względu na ich skalę lub możliwe skutki, mogą być lepiej osiągnięte na szczeblu Unii niż na szczeblu krajowym;

b) fundusze powiernicze Unii przynoszą widoczność działań politycznych Unii na zewnątrz oraz korzyści w zarządzaniu oraz umożliwiają Unii lepszą kontrolę ryzyka i wydatkowania wkładów Unii i innych darczyńców; nie powinny być tworzone, jeżeli tylko powielają inne, istniejące kanały finansowania lub podobne instrumenty, nie wnosząc żadnych dodatkowych elementów.

4. Dla każdego funduszu powierniczego Unii ustanawia się radę funduszu pod przewodnictwem Komisji, by zapewnić reprezentację darczyńców i - w charakterze obserwatorów - państw członkowskich niewnoszących wkładów do tych funduszy oraz podejmować decyzje o wykorzystaniu funduszy.

5. Fundusze powiernicze Unii tworzone są na czas określony w ich akcie ustanawiającym. Okres ten może zostać przedłużony decyzją Komisji na wniosek rady właściwego funduszu powierniczego.

Parlament Europejski lub Rada mogą zwrócić się do Komisji o zaprzestanie zasilania danego funduszu powierniczego lub o dokonanie przeglądu aktu ustanawiającego, by w stosownych przypadkach zlikwidować dany fundusz powierniczy. W takim przypadku wszelkie pozostałe środki finansowe są zwracane proporcjonalnie do budżetu jako dochody ogólne oraz państwom członkowskim wnoszącym wkład w ten fundusz i innym darczyńcom.

6. Wkłady Unii i darczyńców są deponowane na specjalnym rachunku bankowym. Wkłady Unii przekazywane są na ten rachunek na podstawie wniosków o płatność należycie uzasadnionych prognozami wypłat, z uwzględnieniem salda dostępnego na rachunku i wynikającego stąd zapotrzebowania na dodatkowe płatności. Prognozy wypłat są dostarczane raz w roku lub - w stosownych przypadkach - co pół roku.

Wkłady nie są włączane do budżetu i zarządzane są przez Komisję, przy czym podlegają odpowiedzialności delegowanego urzędnika zatwierdzającego.

Księgowym funduszu powierniczego Unii jest księgowy Komisji. Odpowiada on za ustanowienie procedur księgowych oraz planu kont, wspólnych dla wszystkich funduszy powierniczych Unii.

Audytor wewnętrzny Komisji oraz Trybunał Obrachunkowy wykonują w stosunku do funduszu powierniczego te same uprawnienia co w odniesieniu do innych działań realizowanych przez Komisję.

Księgowy otwiera i zamyka specjalny rachunek bankowy funduszu powierniczego.

Komisja zapewnia ścisły podział obowiązków między księgowego a urzędników zatwierdzających.

W ramach funduszy zobowiązania zaciągają i środki wypłacają podmioty Komisji, w rozumieniu części pierwszej tytuł IV rozdział 3, upoważnione do działań finansowych.

7. Komisja jest upoważniona do wycofania maksymalnie 5 % kwot zebranych w funduszach powierniczych w celu pokrycia swoich kosztów zarządzania od roku, w którym zaczęto wykorzystywać te wkłady, o których mowa w ust. 6. Przez okres funkcjonowania funduszu powierniczego te opłaty za zarządzanie są traktowane jak dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 2 lit. b).

Księgowy podejmuje działania w sprawie nakazów odzyskania środków przeznaczonych na działania finansowe z funduszu powierniczego. Dochody wynikające z wykonania tych nakazów zwracane są na specjalny rachunek bankowy funduszu powierniczego. Anulowanie nakazów odzyskania środków i odstąpienie od ich wydania odbywa się na mocy przepisów, o których mowa w art. 80.

8. Komisja przedkłada projekt decyzji w sprawie utworzenia, przedłużenia i zlikwidowania funduszu powierniczego Unii właściwemu komitetowi, o którym mowa w akcie podstawowym przewidującym wkład Unii w dany fundusz powierniczy Unii.

9. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad zarządzania, sprawozdawczości i administrowania funduszami powierniczymi na działania zewnętrzne, zgodnie z art. 210.

10. Komisja corocznie przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie kompleksowe i szczegółowe sprawozdanie z działań wspieranych przez fundusze powiernicze Unii, z ich wykonania i wyników, oraz z ich rozliczeń finansowych. Komisja dołącza to sprawozdanie do podsumowania sprawozdań rocznych z działalności, o którym mowa w art. 66 ust. 9 akapit trzeci.

Sekcja  3

Inne tryby zarządzania

Artykuł  188

Realizacja działań zewnętrznych w trybie zarządzania pośredniego

1. Realizacja działań w trybie zarządzania pośredniego, zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. c) podlega kontroli Komisji oraz delegatur Unii zgodnie z art. 56 ust. 2. Kontrola ta jest wykonywana w trybie uprzedniej zgody, kontroli ex post lub procedury mieszanej.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad realizacji działań zewnętrznych w trybie zarządzania pośredniego, zgodnie z art. 210.

Artykuł  189

Umowy w sprawie finansowania realizacji działań zewnętrznych

1. Prowadzone działania zewnętrzne prowadzą do ustanowienia jednego lub większej liczby następujących instrumentów:

a) umowy w sprawie finansowania między Komisją a podmiotem lub osobą, o których mowa w art. 185;

b) zamówienia lub umowy o udzielenie dotacji między Komisją a osobami fizycznymi lub prawnymi odpowiedzialnymi za realizację działań.

Warunki, na jakich udzielana jest pomoc zewnętrzna, ustanawiane są w instrumentach, za pośrednictwem których zarządzane są umowy w sprawie finansowania, zamówienia, lub umowy o udzielenie dotacji przewidziane w lit. a) i b) akapit pierwszy.

2. Umowy w sprawie finansowania zawarte z podmiotami, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), zawierane są do dnia 31 grudnia roku n+1, gdzie rok n oznacza rok, w którym zaciągnięto zobowiązanie budżetowe.

Umowy w sprawie finansowania wyznaczają okres, w którym podmioty, o których mowa w ust. 1 lit. a) akapit pierwszy, udzielają wszystkich indywidualnych zamówień i zawierają umowy o udzielenie dotacji, które służą realizacji działania. Taki okres nie jest dłuższy niż trzy lata od dnia zawarcia danej umowy w sprawie finansowania, z wyjątkiem:

a) działań z udziałem wielu darczyńców;

b) indywidualnych zamówień odnoszących się do audytu i oceny;

c) następujących nadzwyczajnych okoliczności:

(i) aneksów do już udzielonych zamówień;

(ii) indywidualnych zamówień, które mają być udzielone po przedterminowym rozwiązaniu obowiązującego zamówienia;

(iii) zmian podmiotu, któremu zlecono wykonywanie powierzonych zadań.

3. Ustępu 2 nie stosuje się do wieloletnich programów realizowanych przez zobowiązania podzielone w następujących przypadkach:

a) Instrument Pomocy Przedakcesyjnej;

b) europejski instrument polityki sąsiedztwa i partnerstwa.

W powyższych przypadkach Komisja automatycznie umarza środki zgodnie z przepisami sektorowymi.

4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 210, dotyczących szczegółowych zasad regulujących umowy w sprawie finansowania dotyczące realizacji działań zewnętrznych.

ROZDZIAŁ  3

Udzielanie zamówień

Artykuł  190

Udzielanie zamówień w ramach działań zewnętrznych

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do udzielania zamówień w ramach działań zewnętrznych, zgodnie z art. 210.

2. 94  Przepisy zawarte w części pierwszej tytuł V rozdział 1 odnoszące się do przepisów ogólnych dotyczących zamówień mają zastosowanie do zamówień objętych zakresem niniejszego tytułu, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dotyczących progów i ustaleń w sprawie udzielania zamówień zewnętrznych, które mają być określone w aktach delegowanych przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia. Art. 117 i 120 nie mają zastosowania do zamówień określonych w niniejszym rozdziale.

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do:

a) udzielania zamówień, w przypadku gdy Komisja nie udziela zamówień na własny rachunek;

b) udzielania zamówień przez podmioty lub osoby, którym powierzono zadania zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. c), w przypadku gdy jest to przewidziane w umowie w sprawie finansowania, o której mowa w art. 189.

3. Procedury udzielania zamówień są ustanowione w umowach w sprawie finansowania, o których mowa w art. 189.

4. 95  Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do działań podejmowanych na podstawie sektorowych aktów podstawowych dotyczących pomocy w zarządzaniu kryzysem humanitarnym oraz operacji ochrony ludności i operacji pomocy humanitarnej.

Artykuł  191  ⁹⁶

Przepisy regulujące dostęp do zamówień

1. W postępowaniach o udzielenie zamówienia uczestniczyć mogą na jednakowych warunkach wszystkie osoby objęte zakresem stosowania Traktatów oraz wszelkie inne osoby fizyczne lub prawne zgodnie z przepisami szczegółowymi zawartymi w instrumentach podstawowych regulujących dany sektor współpracy. W postępowaniach tych mogą również uczestniczyć organizacje międzynarodowe.

2. W przypadkach, o których mowa w art. 54 ust. 2, w wyjątkowych okolicznościach, należycie uzasadnionych przez właściwego urzędnika zatwierdzającego, możliwe jest podjęcie decyzji o zezwoleniu obywatelom państw trzecich innym niż ci, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, na uczestnictwo w postępowaniach o udzielenie zamówienia.

3. Jeżeli zastosowanie ma umowa w sprawie poszerzenia rynku zamówień na towary lub usługi, której Unia jest stroną, postępowania o udzielenie zamówień w przypadku umów finansowanych z budżetu są również otwarte dla osób fizycznych i prawnych mających siedzibę w państwie trzecim innych niż te, o których mowa w ust. 1 i 2, na warunkach ustanowionych w tej umowie.

4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 210 dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do dostępu do postępowań o udzielenie zamówienia.

ROZDZIAŁ  4

Dotacje

Artykuł  192

Pełne finansowanie działania zewnętrznego

Działanie może być w pełni sfinansowane z budżetu tylko wtedy, gdy ma to zasadnicze znaczenie dla możliwości przeprowadzenia tego działania.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad pełnego finansowania działania zewnętrznego, zgodnie z art. 210.

Artykuł  193

Zasady mające zastosowanie do udzielania dotacji na działania zewnętrzne

Procedury udzielania dotacji, które w trybie zarządzania pośredniego mają stosować podmioty, o których mowa w art. 185, są ustanawiane w umowach zawartych przez Komisję z tymi podmiotami.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do procedur udzielania dotacji mających zastosowanie w trybie zarządzania pośredniego, zgodnie z art. 210.

ROZDZIAŁ  5

Kontrola rachunków

Artykuł  194

Unijna kontrola w ramach działań zewnętrznych

Wszystkie umowy między Komisją a jednym z podmiotów, o których mowa w art. 185, oraz umowy o udzielenie dotacji lub decyzje o udzieleniu dotacji stwierdzają wyraźnie, że Komisja i Trybunał Obrachunkowy są uprawnieni do kontroli, na podstawie dokumentów oraz na miejscu, wszystkich wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali unijne środki finansowe.

TYTUŁ  V

URZĘDY EUROPEJSKIE

Artykuł  195

Urzędy europejskie

1. Do celów niniejszego tytułu "urzędy europejskie" oznaczają struktury administracyjne powołane przez co najmniej jedną instytucję w celu wykonywania szczególnych zadań przekrojowych.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do zakresu urzędów europejskich oraz delegowania uprawnień przez instytucje na urzędy europejskie, zgodnie z art. 210.

2. Niniejszy tytuł ma zastosowanie do działalności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, z wyjątkiem art. 198, 199 i 200.

3. Część pierwsza i trzecia ma zastosowanie do działalności urzędów europejskich, chyba że niniejszy tytuł stanowi inaczej.

Artykuł  196

Środki finansowe dla urzędów europejskich

1. Wysokość środków przeznaczonych dla każdego urzędu europejskiego, których łączna kwota ujmowana jest w odrębnej linii budżetowej w sekcji budżetu odnoszącej się do Komisji, jest szczegółowo określana w załączniku do tej sekcji.

Załącznik sporządza się w formie zestawienia dochodów i wydatków, z takim samym podziałem jaki przyjęto dla sekcji budżetu.

Środki zapisane w tym załączniku obejmują wszystkie potrzeby finansowe każdego z urzędów europejskich związane z wykonywaniem zadań tego urzędu w imieniu instytucji.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do środków dla urzędów europejskich, w tym delegowania niektórych zadań przez księgowego, środków pieniężnych w kasie i rachunków bankowych, zgodnie z art. 210.

2. Plan zatrudnienia każdego z urzędów europejskich stanowi załącznik do planu zatrudnienia Komisji.

3. Dyrektor każdego z urzędów europejskich podejmuje decyzje w sprawie przesunięcia środków w ramach załącznika, o którym mowa w ust. 1. Komisja powiadamia Parlament Europejski i Radę o takich przesunięciach.

4. Sprawozdania rachunkowe każdego z urzędów europejskich włączane są do sprawozdań Unii, o których mowa w art. 141.

Artykuł  197

Urzędnik zatwierdzający urzędów europejskich

Komisja, w odniesieniu do środków zapisanych w załączniku dotyczącym poszczególnych urzędów europejskich, deleguje na dyrektora danego urzędu europejskiego uprawnienia urzędnika zatwierdzającego zgodnie z art. 65.

Artykuł  198

Konta rachunkowe międzyinstytucjonalnych urzędów europejskich

1. Każdy międzyinstytucjonalny urząd europejski opracowuje konta analityczne swoich wydatków, umożliwiające ustalenie, jaka część wykonanych przez nie usług przypada na poszczególne instytucje. Po zatwierdzeniu przez komitet zarządzający danego urzędu europejskiego jego dyrektor ustala kryteria, na których opiera się system rachunkowości.

2. Uwagi dotyczące odrębnej linii budżetowej, w której zapisano łączną kwotę środków budżetowych dla każdego urzędu europejskiego, zawierają prognozę kosztów usług wykonanych przez ten urząd na rzecz poszczególnych instytucji. Sporządza się ją na podstawie kont analitycznych przewidzianych w ust. 1.

3. Każdy międzyinstytucjonalny urząd europejski zawiadamia zainteresowane instytucje o stanie kont analitycznych.

Artykuł  199

Delegowanie uprawnień urzędnika zatwierdzającego na rzecz międzyinstytucjonalnych urzędów europejskich

1. Każda instytucja może delegować na dyrektora międzyinstytucjonalnego urzędu europejskiego uprawnienia urzędnika zatwierdzającego do zarządzania środkami zapisanymi w jego sekcji oraz ustanowić ograniczenia i warunki w zakresie takiego delegowania uprawnień.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad delegowania uprawnień urzędnika zatwierdzającego na dyrektora międzyinstytucjonalnego urzędu europejskiego, zgodnie z art. 210.

2. Audytor wewnętrzny Komisji wykonuje wszystkie obowiązki ustanowione w części pierwszej tytuł IV rozdział 9.

Artykuł  200

Usługi na rzecz osób trzecich

Jeżeli zakres kompetencji urzędu europejskiego przewiduje odpłatne świadczenia na rzecz osób trzecich, to jego dyrektor, po zatwierdzeniu przez Komitet Zarządzający, określa przepisy szczegółowe regulujące tryb świadczenia tych usług oraz prowadzenia odpowiednich ksiąg rachunkowych.

TYTUŁ  VI

ŚRODKI NA WYDATKI ADMINISTRACYJNE

Artykuł  201

Przepisy ogólne

1. Część pierwsza i trzecia ma zastosowanie do środków na wydatki administracyjne, chyba że niniejszy tytuł stanowi inaczej.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do zakresu środków na wydatki administracyjne i gwarancji wynajmu, zgodnie z art. 210.

Artykuł  202

Zobowiązania

1. Od dnia 15 października każdego roku zobowiązania z tytułu stałych wydatków administracyjnych mogą być zaciągane z góry ze środków przewidzianych na kolejny rok budżetowy. Zobowiązania te nie mogą jednak przekroczyć jednej czwartej środków przyjętych przez Parlament Europejski i Radę w odpowiedniej linii budżetowej na bieżący rok budżetowy. Zobowiązania te nie mogą dotyczyć nowych wydatków, niezatwierdzonych jeszcze co do zasady w ostatnim należycie przyjętym budżecie.

2. Wydatki, które muszą zostać zapłacone z góry, zgodnie z przepisami prawa lub postanowieniami umowy, na przykład czynsze, mogą być podstawą dokonywania płatności począwszy od dnia 1 grudnia, które zapisywane są w ciężar środków przewidzianych na kolejny rok budżetowy. W tym przypadku nie ma zastosowania limit, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  203

Przepisy szczególne dotyczące środków na wydatki administracyjne

1. Środki na wydatki administracyjne finansowe są środkami niezróżnicowanymi.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do szczególnych środków na wydatki administracyjne, w tym nieruchomości i zaliczek dla pracowników instytucji, zgodnie z art. 210.

2. Wydatki administracyjne wynikające z zamówień obejmujących okresy dłuższe niż rok budżetowy, zgodnie z lokalnymi praktykami bądź też odnoszące się do dostawy wyposażenia, obciążają budżet w roku budżetowym, w którym są dokonywane.

3. Każda instytucja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 1 czerwca każdego roku dokument roboczy dotyczący jej polityki nieruchomości, zawierający następujące informacje:

a) w odniesieniu do każdego budynku - wydatki i powierzchnie, których dotyczą środki z odpowiednich linii budżetowych;

b) spodziewaną ewolucję ogólnego planu powierzchni i lokalizacji w najbliższych latach, wraz z opisem już zidentyfikowanych, będących w fazie projektowania przedsięwzięć z zakresu nieruchomości;

c) ostateczne warunki i koszty, a także istotne informacje dotyczące realizacji nowych przedsięwzięć z zakresu nieruchomości uprzednio przedłożonych Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w ramach procedury ustanowionej w ust. 4 i 5, a nieuwzględnionych w dokumentach roboczych z poprzedniego roku.

4. W odniesieniu do wszelkich przedsięwzięć z zakresu nieruchomości mogących przynieść znaczne skutki finansowe dla budżetu dana instytucja jak najwcześniej informuje Parlament Europejski i Radę o potrzebnej powierzchni budynków i wstępnym harmonogramie, zanim przystąpi do ewentualnego badania lokalnego rynku w przypadku umów dotyczących nieruchomości lub zanim ogłosi zaproszenie do składania ofert lub przeprowadzi przetarg w przypadku robót budowlanych.

5. W odniesieniu do wszelkich przedsięwzięć z zakresu nieruchomości mogących przynieść znaczne skutki finansowe dla budżetu dana instytucja przedstawia przedsięwzięcie z zakresu nieruchomości zawierające szczegółowe szacunki kosztów i informacje na temat finansowania oraz wykaz projektów umów, które zamierza wykorzystać, i zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o zatwierdzenie, zanim zawrze umowy. Na wniosek instytucji przedłożone dokumenty dotyczące przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości są traktowane jako poufne.

Z wyjątkiem wystąpienia siły wyższej Parlament Europejski i Rada rozpatrują propozycję przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości w terminie czterech tygodni od dnia, w którym obie instytucje otrzymały projekt.

Przedsięwzięcie z zakresu nieruchomości uznaje się za zatwierdzone po upływie wspomnianego czterotygodniowego terminu, chyba że w tym terminie Parlament Europejski lub Rada podejmą decyzję przeciwną propozycji przedsięwzięcia.

Jeżeli Parlament Europejski lub Rada we wspomnianym czterotygodniowym terminie przedstawią należycie uzasadnione obawy, to termin ten przedłuża się jednokrotnie o dwa tygodnie.

Jeżeli Parlament Europejski lub Rada podejmą decyzję przeciwną propozycji przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości, to dana instytucja wycofuje swoją propozycję i może przedłożyć nową propozycję.

6. W razie wystąpienia siły wyższej informacje, przewidziane w ust. 4, można przedłożyć wraz z przedsięwzięciem z zakresu nieruchomości. Parlament Europejski i Rada rozpatrują propozycję przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym obie instytucje otrzymały projekt. Przedsięwzięcie z zakresu nieruchomości uznaje się za zatwierdzone po upływie wspomnianego dwutygodniowego terminu, chyba że w tym terminie Parlament Europejski lub Rada podejmą decyzję przeciwną propozycji przedsięwzięcia.

7. Za przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości mogące przynieść znaczne skutki finansowe dla budżetu uznaje się:

(i) wszelkie przypadki nabycia gruntów;

(ii) nabycie, sprzedaż, przebudowa, budowa lub wszelkie przedsięwzięcia łączące te elementy i przewidziane do wdrożenia w tym samym czasie, przekraczające kwotę 3.000.000 EUR;

(iii) wszelkie nowe umowy dotyczące nieruchomości (w tym użytkowania, dzierżawy długoterminowej i przedłużenia obowiązujących umów dotyczących nieruchomości na mniej korzystnych warunkach) nieobjęte ppkt (ii), w których opłaty roczne wynoszą co najmniej 750.000 EUR;

(iv) przedłużenie lub odnowienie obowiązujących umów dotyczących budynków (w tym użytkowania i dzierżawy długoterminowej) na takich samych lub korzystniejszych warunkach, w których opłaty roczne wynoszą co najmniej 3.000.000 EUR.

Niniejszy ustęp) ma zastosowanie również do przedsięwzięć z zakresu nieruchomości o charakterze międzyinstytucjonalnym oraz do delegatur Unii.

8. Bez uszczerbku dla przepisów art. 17 projekt nabycia budynku może być finansowany z wykorzystaniem pożyczki pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia przez Parlament Europejski i Radę.

Pożyczki są zaciągane i spłacane zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansowego i z należytym uwzględnieniem najlepszych interesów finansowych Unii.

Jeżeli dana instytucja proponuje sfinansowanie nabycia z wykorzystaniem pożyczki, to w planie finansowania przedkładanym przez daną instytucję wraz z wnioskiem o uprzednie zatwierdzenie określa się w szczególności maksymalny poziom finansowania, jego okres, rodzaj i warunki oraz oszczędności w porównaniu z innymi rodzajami warunków umownych.

Parlament Europejski i Rada rozpatrują wniosek o uprzednie zatwierdzenie w terminie czterech tygodni od dnia, w którym obie instytucje otrzymały projekt, z możliwością jednokrotnego przedłużenia tego terminu o dwa tygodnie. Projekt nabycia z wykorzystaniem pożyczki uznaje się za odrzucony, jeżeli Parlament Europejski i Rada nie zatwierdzą go wyraźnie we wspomnianym terminie.

TYTUŁ  VII

EKSPERCI

Artykuł  204  ⁹⁷

Wynagradzani eksperci

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 210, dotyczących szczegółowych zasad odnoszących się do wynagradzanych ekspertów zewnętrznych, w tym specjalnej procedury wyboru osób fizycznych na wynagradzanych ekspertów zewnętrznych do pomocy instytucjom przy ocenie wniosków o udzielenie dotacji, projektów oraz ofert przetargowych oraz w celu uzyskania opinii i doradztwa w szczególnych przypadkach.

Ekspertom takim wypłaca się wynagrodzenie w ustalonej z góry kwocie i są oni wybierani na podstawie swoich umiejętności zawodowych. Wybór dokonywany jest w oparciu o kryteria wyboru zgodne z zasadami niedyskryminacji, równego traktowania i braku konfliktu interesów.

Eksperci podlegają przepisom art. 105a, art. 106 ust. 1-3 i 7, z wyjątkiem akapitu pierwszego lit. b) i akapitu drugiego tego ustępu, art. 106 ust. 8-10, ust. 11 lit. a) oraz ust. 13-17, a także art. 107 i 108.

TYTUŁ  VIII  ⁹⁸

WKŁADY NA RZECZ EUROPEJSKICH PARTII POLITYCZNYCH

Artykuł  204a

Przepisy ogólne

1. Do celów niniejszego rozporządzenia europejskie partie polityczne oznaczają podmioty zarejestrowane jako takie zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 1141/2014.

2. Europejskim partiom politycznym można przyznawać bezpośrednie wkłady finansowe z budżetu, aby mogły przyczyniać się one do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli politycznej obywateli Unii zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 1141/2014.

Artykuł  204b

Zasady

1. Wkłady wykorzystywane są jedynie jako zwrot przewidzianego w art. 17 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 odsetka kosztów operacyjnych europejskich partii politycznych bezpośrednio związanych z celami tych partii, jak zostało to określone w art. 17 ust. 5 i art. 21 tego rozporządzenia.

2. Wkłady mogą być wykorzystywane do zwrotu wydatków związanych z umowami zawieranymi przez europejskie partie polityczne, pod warunkiem że przy zawieraniu tych umów nie występował konflikt interesów.

3. Wkłady nie mogą być wykorzystywane do przyznawania jakichkolwiek bezpośrednich lub pośrednich korzyści osobistych, pieniężnych lub rzeczowych, jakiemukolwiek indywidualnemu członkowi lub pracownikowi europejskiej partii politycznej. Wkłady nie mogą być wykorzystywane do bezpośredniego lub pośredniego finansowania działalności stron trzecich, zwłaszcza krajowych partii politycznych lub fundacji politycznych na poziomie europejskim lub krajowym, czy to w formie dotacji, darowizn, pożyczek czy jakichkolwiek innych podobnych umów. Wkłady nie mogą być wykorzystywane do celów wykluczonych na mocy art. 22 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014.

4. Wkłady podlegają zasadom przejrzystości i równego traktowania zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 1141/2014.

5. Wkłady przyznawane są przez Parlament Europejski raz w roku, a informacje o nich publikowane są zgodnie z art. 35 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014.

6. Europejskie partie polityczne otrzymujące wkład nie mogą otrzymywać bezpośrednio lub pośrednio innych środków z budżetu. W szczególności zabronione są darowizny pochodzące z budżetów grup politycznych w Parlamencie Europejskim. W żadnym wypadku ta sama pozycja wydatków nie może być dwukrotnie finansowana z budżetu.

Artykuł  204c

Aspekty budżetowe

Wkłady wypłacane są z sekcji budżetu dotyczącej Parlamentu Europejskiego. Środki przeznaczone na niezależne organy kontroli zewnętrznej lub ekspertów, o których mowa w art. 23 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, pobierane są bezpośrednio z budżetu Parlamentu Europejskiego.

Artykuł  204d

Zaproszenie do składania wniosków o przyznanie wkładu

1. Wkłady przyznawane są w drodze zaproszeń do składania wniosków o przyznanie wkładu publikowanych co roku przynajmniej na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego.

2. Europejskiej partii politycznej można przyznać tylko jeden wkład rocznie.

3. Europejska partia polityczna może otrzymać wkład jedynie, jeśli ubiega się o finansowanie na warunkach określonych w zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu.

4. W zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu określa się kryteria kwalifikowalności, jakie wnioskodawca musi spełnić, oraz kryteria wykluczenia.

5. W zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu określa się przynajmniej charakter wydatków, które mogą być zwracane za pomocą wkładu.

6. Zaproszenie do składania wniosków wymaga budżetu szacunkowego.

Artykuł  204e

Procedura przyznawania

1. Wnioski o przyznanie wkładu przedkładane są na piśmie w należyty sposób i terminowo, w tym w stosownych przypadkach w bezpiecznym formacie elektronicznym.

2. Wkładów nie można przyznawać wnioskodawcom, którzy w trakcie procedury przyznawania wkładów znajdują się w jednej z sytuacji, o których mowa w art. 106 ust. 1, art. 107 oraz art. 109 ust. 1 lit. a), ani wnioskodawcom zarejestrowanym w centralnej bazie danych o wykluczeniach, o której mowa w art. 108.

3. Wnioskodawcy zobowiązani są zaświadczyć, że nie znajdują się w żadnej z sytuacji, o których mowa w ust. 2.

4. Wkłady przyznawane są w drodze umowy o przyznanie wkładu lub decyzji o przyznaniu wkładu, jak przewidziano w zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu.

5. W ocenie i przyjmowaniu umowy o przyznanie wkładu lub decyzji o przyznaniu wkładu właściwego urzędnika zatwierdzającego może wspierać komitet. Właściwy urzędnik zatwierdzający określa zasady dotyczące składu, mianowania członków i funkcjonowania takiego komitetu oraz zasady mające na celu zapobieganie wszelkim konfliktom interesów, z należytym uwzględnieniem zasad przejrzystości i równego traktowania.

Artykuł  204f

Procedura oceny

1. Wnioski wybierane są na podstawie kryteriów przyznawania określonych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 1141/2014 spośród wniosków spełniających kryteria kwalifikowalności i wykluczenia.

2. Kryteria kwalifikowalności wyznaczają warunki otrzymania przez wnioskodawcę wkładu zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 1141/2014.

3. W decyzji właściwego urzędnika zatwierdzającego w sprawie wniosków określa się przynajmniej:

a) przedmiot i całkowitą kwotę wkładu;

b) nazwy (nazwiska) wybranych wnioskodawców oraz przyjęte kwoty;

c) nazwy (nazwiska) odrzuconych wnioskodawców i przyczyny odrzucenia.

4. Właściwy urzędnik zatwierdzający powiadamia wnioskodawców na piśmie o decyzji w sprawie ich wniosków. W przypadku odrzucenia wniosku o finansowanie lub nieprzyznania całości lub części kwot, o które wnioskowano, właściwy urzędnik zatwierdzający podaje powody odrzucenia wniosku lub nieprzyznania kwot, o które wnioskowano, odnosząc się w szczególności do kryteriów kwalifikowalności i przyznawania, o których mowa w ust. 1 i 2. W przypadku odrzucenia wniosku właściwy urzędnik zatwierdzający informuje wnioskodawcę o dostępnych administracyjnych lub sądowych środkach odwoławczych przewidzianych w art. 97 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  204g

Forma wkładu

1. Wkład może przyjmować jedną z następujących form:

a) zwrot odsetka faktycznie poniesionych wydatków, które podlegają zwrotowi;

b) zwrot na podstawie kosztów jednostkowych;

c) płatności ryczałtowe;

d) finansowanie według stawek zryczałtowanych;

e) połączenie form, o których mowa w lit. a)-d).

2. Zwracane mogą być jedynie wydatki, które spełniają kryteria określone w zaproszeniach do składania wniosków o przyznanie wkładu i które nie zostały poniesione przed dniem złożenia wniosku.

Artykuł  204h

Zasady dotyczące wkładów

1. Koszty jednostkowe obejmują wszystkie lub niektóre określone kategorie podlegających zwrotowi wydatków, które są ściśle określone z góry poprzez odniesienie do stawki jednostkowej.

2. Płatności ryczałtowe zasadniczo obejmują niektóre wydatki niezbędne do realizacji określonego działania europejskiej partii politycznej. Płatności ryczałtowe są stosowane wyłącznie w połączeniu z innymi formami wkładów.

3. Finansowanie według stawek zryczałtowanych obejmuje określone kategorie podlegających zwrotowi wydatków, które są ściśle określone z góry poprzez zastosowanie wartości procentowej.

4. Jeśli płatności ryczałtowe, finansowanie według stawek zryczałtowanych lub koszty jednostkowe są wykorzystywane, są one definiowane w zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu, w stosownych przypadkach wraz z ich odpowiednimi kwotami i stawkami. Zaproszenie do składania wniosków o przyznanie wkładu zawiera również opis metod określania płatności ryczałtowych, finansowania według stawek zryczałtowanych lub kosztów jednostkowych, które to metody muszą opierać się na obiektywnych środkach, takich jak dane statystyczne, poświadczone lub podlegające kontroli dane historyczne europejskich partii politycznych, lub na ich zwyczajowych praktykach w dziedzinie księgowania kosztów. Umowa o przyznanie wkładu lub decyzja o przyznaniu wkładu zawiera postanowienia umożliwiające sprawdzenie, czy warunki przyznania płatności ryczałtowych, finansowania według stawek zryczałtowanych lub kosztów jednostkowych zostały spełnione.

Artykuł  204i

Płatności zaliczkowe

Wkłady wypłacane są w pełni w formie jednej płatności zaliczkowej, chyba że w należycie uzasadnionych przypadkach właściwy urzędnik zatwierdzający zadecyduje inaczej.

Artykuł  204j

Zabezpieczenia

Właściwy urzędnik zatwierdzający może, o ile uzna to za właściwe i proporcjonalne, na podstawie analizy poszczególnych przypadków i z zastrzeżeniem analizy ryzyka, zażądać od europejskiej partii politycznej uprzedniego wniesienia zabezpieczenia w celu ograniczenia ryzyka finansowego związanego z wypłatą płatności zaliczkowej, jedynie jeśli w świetle jego analizy ryzyka istnieje bezpośrednie zagrożenie, że europejska partia polityczna znajdzie się w jednej z sytuacji opisanych w art. 106 ust. 1 lit. a) i d), lub jeśli decyzja Urzędu ds. europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych stworzonego na mocy art. 6 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 ("Urząd") została przekazana Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zgodnie z art. 10 ust. 4 tego rozporządzenia.

Przepisy określone w art. 134 niniejszego rozporządzenia dotyczące zabezpieczenia płatności zaliczkowych w odniesieniu do dotacji stosuje się odpowiednio w przypadku zabezpieczeń, które mogą być wymagane w przypadkach przewidzianych w akapicie pierwszym niniejszego artykułu w odniesieniu do płatności zaliczkowych dokonanych na rzecz europejskich partii politycznych.

Artykuł  204k

Wykorzystanie wkładów

1. Wkłady wykorzystywane są zgodnie z art. 204b.

2. Wszelkie części wkładu niewykorzystane w roku budżetowym objętym tym wkładem (rok n) wykorzystywane są na pokrycie wszelkich podlegających zwrotowi wydatków poniesionych przed dniem 31 grudnia roku n+1. Pozostała część wkładu, która nie została wykorzystana przed upływem tego terminu, jest odzyskiwana zgodnie z częścią pierwszą tytuł IV rozdział 5.

3. Europejskie partie polityczne przestrzegają maksymalnych stóp współfinansowania ustanowionych w art. 17 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014. Kwoty wkładów pozostałe z poprzedniego roku nie mogą być wykorzystywane do finansowania części, którą europejskie partie polityczne muszą zapewnić z zasobów własnych. Wkłady wnoszone przez strony trzecie na poczet organizowanych wspólnie wydarzeń uznaje się za część zasobów własnych europejskiej partii politycznej.

4. Europejskie partie polityczne wykorzystują najpierw część wkładu, która nie została wykorzystana w roku budżetowym objętym wkładem, a następnie wkłady przyznane po tym roku.

5. Wszelkie odsetki od płatności zaliczkowych uznaje się za część wkładu.

Artykuł  204l

Sprawozdanie na temat wykorzystania wkładu

1. Europejska partia polityczna, zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, przedkłada swoje sprawozdanie roczne na temat wykorzystania wkładu i roczne sprawozdania finansowe do zatwierdzenia właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu.

2. Roczne sprawozdanie z działalności, o którym mowa w art. 66 ust. 9 niniejszego rozporządzenia, jest sporządzane przez właściwego urzędnika zatwierdzającego na podstawie sprawozdania rocznego i rocznych sprawozdań finansowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Do celów sporządzenia swojego sprawozdania mogą być wykorzystywane inne dokumenty potwierdzające.

Artykuł  204m

Płatność salda

1. Kwota wkładu nie jest ostateczna do momentu zatwierdzenia przez właściwego urzędnika zatwierdzającego sprawozdania rocznego i rocznych sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 204l ust. 1. Zatwierdzenie sprawozdania rocznego i rocznych sprawozdań finansowych jest bez uszczerbku dla dalszych weryfikacji przez Urząd.

2. Wszelkie niewykorzystane kwoty płatności zaliczkowych nie są ostateczne do momentu wykorzystania ich przez europejską partię polityczną na pokrycie podlegających zwrotowi wydatków, które spełniają kryteria określone w zaproszeniu do składania wniosków o przyznanie wkładu.

3. W przypadku gdy europejska partia polityczna nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań w zakresie wykorzystania wkładu, wkład zostaje zawieszony, zmniejszony lub jego przyznawanie zakończone, po umożliwieniu europejskiej partii politycznej przedstawienia swoich uwag.

4. Przed dokonaniem płatności salda właściwy urzędnik zatwierdzający sprawdza, czy europejska partia polityczna jest wciąż zarejestrowana w rejestrze, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, i czy nie podlegała żadnym karom przewidzianym w art. 27 tego rozporządzenia w okresie od momentu złożenia wniosku do końca roku budżetowego objętego wkładem.

5. Jeśli europejska partia polityczna nie jest już zarejestrowana w rejestrze, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, lub podlegała jakimkolwiek karom przewidzianym w art. 27 tego rozporządzenia, właściwy urzędnik zatwierdzający może zawiesić, zmniejszyć lub zakończyć przyznawanie wkładu i odzyskać kwoty nienależnie wypłacone z tytułu umowy o przyznanie wkładu lub decyzji o przyznaniu wkładu, proporcjonalnie do powagi błędów, nieprawidłowości, nadużyć finansowych lub innego naruszenia obowiązków w zakresie wykorzystywania wkładu, po umożliwieniu europejskiej partii politycznej przedstawienia swoich uwag.

Artykuł  204n

Kontrola i kary

1. Wszystkie umowy o przyznanie wkładu lub decyzje o przyznaniu wkładu wyraźnie przewidują, że Parlament Europejski, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i Trybunał Obrachunkowy wykonują swoje uprawnienia kontrolne, w odniesieniu do dokumentów i pomieszczeń, wobec wszystkich europejskich partii politycznych, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali finansowanie unijne.

2. Właściwy urzędnik zatwierdzający może nakładać na wnioskodawców skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary administracyjne i finansowe, zgodnie z art. 109 niniejszego rozporządzenia oraz z art. 27 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014.

3. Kary, o których mowa w ust. 2, mogą zostać nałożone także na europejskie partie polityczne, które w momencie składania wniosku o przyznanie wkładu lub po otrzymaniu wkładu złożyły nieprawdziwe oświadczenia, podając informacje wymagane przez właściwego urzędnika zatwierdzającego, lub nie podały tych informacji.

Artykuł  204o

Przechowywanie dokumentacji

1. Europejskie partie polityczne przechowują całą dokumentację oraz wszystkie dokumenty potwierdzające dotyczące wkładu przez pięć lat po przedłożeniu sprawozdania rocznego i rocznych sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 204l ust. 1.

2. Dokumentacja dotycząca audytów, odwołań, sporów lub zaspokajania roszczeń wynikających z wykorzystania wkładu jest przechowywana do momentu zakończenia takich audytów, odwołań, sporów lub zaspokajania roszczeń.

Artykuł  204p

Wyłanianie organów kontroli zewnętrznej lub ekspertów

Niezależne organy kontroli zewnętrznej lub eksperci, o których mowa w art. 23 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014, są wyłaniani w drodze procedury udzielania zamówień publicznych. Okres obowiązywania ich umowy nie może przekraczać pięciu lat. Po dwóch następujących po sobie okresach należy uznać, że reprezentują oni sprzeczne interesy, co może wpłynąć niekorzystnie na prowadzenie kontroli.

⁸¹ Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.

⁸² Tytuł II zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 547/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.163.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2014 r.

⁸³ Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1.

⁸⁴ Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 1.

⁸⁵ Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 12.

⁸⁶ Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 25.

⁸⁷ Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 79.

⁸⁸ Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1.

⁸⁹ Art. 178 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 547/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.163.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2014 r.

⁹⁰ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).

⁹¹ Art. 178a dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 547/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.163.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2014 r.

⁹² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument "Łącząc Europę", zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 129).

⁹³ Art. 183 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.286.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.

⁹⁴ Art. 190 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 30 lit. a rozporządzenia nr (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.286.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.

⁹⁵ Art. 190 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 30 lit. b rozporządzenia nr (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.286.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.

⁹⁶ Art. 191 zmieniony przez art. 1 pkt 31 rozporządzenia nr (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.286.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.

⁹⁷ Art. 204 zmieniony przez art. 1 pkt 32 rozporządzenia nr (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.286.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.

⁹⁸ Tytuł VIII dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1142/2014 z dnia 22 października 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.317.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2017 r.